Peirussa de Massàs

Peirussa de Massàs; Peyrusse-Massas
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	La glèisa Sent Gèli de Peirussa de Massàs.
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	43° 44′ 20″ N, 0° 33′ 16″ E
Superfícia	6,49 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 250 m; 219 m; 123 m
	Geografia politica;
País	Gasconha;
Estat	França;
Region; 76	Occitània ;
Departament; 32	Gers ;
Arrondiment; 321	Aush;
Canton; 3211	La Gasconha Aushesa (Jigun abans 2015);
Intercom; 243200565	CA de Gran Aush Còr de Gasconha;
Cònsol	Richard Pader ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	106 ab. Evolucion de la populacion; 109 ab.
Densitat	15,72 ab./km²
	Autras informacions
Còde postal	32360
Còde INSEE	32316

Pels articles omonims, vejatz Peirussa.

Vilatge d'Occitània

Peirussa de Massàs^[1] o Peiruça de Massàs^[2], Peirussa/Peiruça de Massans o Peirussa Massàs^[3] (Peyrusse-Massas en francés) qu'ei ua comuna gascoa d'Occitània situada dens lo departament de Gers e la region d'Occitània, ancianament de Mieidia-Pirenèus.

Geografia

Toponimia

Lo nom de Peirussa, qu'es format deu latin petra dambe'u sufixe femenin -ucia < -ucea, de caractèr pejoratiu e aumentatiu. Lo sens que seré, segon Negre, de « tèrra peirosa » ^[4]^,^[5]^,^[6]. Lo caractèr peirós de Peirussa de Massàs, enqüèra mens de Peirussa Vielha e de Peirussa Grana non sembla ua evidéncia. Pr'aquò, son lòcs situats en posicion dominanta.
Segon Delamarre, los Peirussa que venguen de petruciā, la proprietat de Petrucios, nom celtic atestat (latinizat en Petrucius); los noms qu'estón reinterpretats segon lo latin petra « pèira », dab lo sens de « terren peirós »^[7]. Malurosament, un nom celtic de persona qu'es generalament declinat de mei d'un biais (*Peirussac, Peirussan, Peirussaç, etc) e Delamarre non tròba que Pérusson (Perrusson en realitat), qui seré Petrucion, çò qui es ua error (Petrucion > *Pérus) mes qui es acceptable per Peirús o Peirueis.
La grafia Peiruça que sembla milhora, quin que sia l'etime.

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
2020	(2026)	Richard Pader		menaire
març de 2008	2020	Daniel Pader	PCF	retirat
març de 2001	2008	Abel Bessagnet
	2001
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 102, totala:

228

196

210

-

187

-

-

129

-

109

110

76

85

81

84

101

104

107
108

2009

2010

105
106

106
107

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion qu'èra de 106 abitants e la densitat qu'èra de 16,33 ab/km².

Lòcs e monuments

Jardins de las plantas carnivòras.
Glèisa deu sègle XII.

Personalitats ligadas dab la comuna

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Véser tanben

Comunas de Gers

Ligams extèrnes

Nòtas e referéncias

↑ Sit Toponimia occitana
↑ Sit Toponimia occitana
↑ «grafia d'après la mapa de las comunas de Gers en gascon».
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 528
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 162
↑ Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, 1990-98, vol. I, p. 326, par. 5348
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 215, 304 e 361

Portau de Gasconha

[1] Sit Toponimia occitana

[2] Sit Toponimia occitana

[3] «grafia d'après la mapa de las comunas de Gers en gascon».

[4] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 528

[5] Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 162

[6] Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, 1990-98, vol. I, p. 326, par. 5348

[7] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 215, 304 e 361

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]