Montlesun

Montlesun; Monlezun
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Vista de Montlesun.
	Geografia fisica
Coordenadas	43° 30′ 03″ N, 0° 12′ 50″ E
Superfícia	17,35 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 260 m; 230 m; 155 m
	Geografia politica;
País	Gasconha;
Estat	França;
Region; 76	Occitània ;
Departament; 32	Gers ;
Arrondiment; 323	Miranda;
Canton; 3214	Pardiac-Ribèra Baisha (Marciac abans 2015);
Intercom; 243200508	CC de Bastidas e Vaths;
Cònsol	Patricia Pascal ; (2023-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	187 ab. Evolucion de la populacion; 199 ab.
Densitat	11,64 ab./km²
	Autras informacions
Còde postal	32230
Còde INSEE	32273

Vilatge d'Occitània

Montlesun^[1]^[2]^[3]^,^[4]^,^[5]^,^[6] (Monlezun en francés) qu'ei ua comuna occitana de Gasconha situada dens lo departament de Gers e la region d'Occitània, ancianament de Mieidia-Pirenèus.

Geografia

Perimètre deu territòri

Comunas confrontantas de **Montlezun**
Marciac	L'Agroet	Sent Cristau
Ricort		Patlana
Blosson e Serian per un qüadripunt	Troncens	Tilhac

Toponimia

Segon Dauzat e Rostaing, Montlesun qu'ei format de Mont, qui pòt representar ua simpla tuca [Montlesun qu'ei sus ua sèrra], e deu nom ancian deu vilatge, donc *Lesun, a comparar a Laudun, Lausun, etc, mès Albèrt Dauzat (qui redigic la letra L mes pas la letra M pr'amor de la mòrt) en hè pas explicitament l'equivalent d'aqueths noms ^[7], probablament pr'amor deu vocalisme de la prumèra sillaba. Negre que horneish la medisha explicacion : mont + nom d'òme Laucus + gallic dunum^[8].

Los noms de tipe Lausun o benlèu Laudun que serén formats d'un compausat gallic, qui se trobaré tanben a Loudun (Lauzdunensis vicaria en 850, Laucidunensis en 895, Losdunum en 1059 ^[9] e a Montliausut (ancian Montlausun). Aqueth compausat qu'ei format, segon la tradicion toponimica, d'un nom gallic d'òme *Laucos e de dūnon (latinizat en dunum), « ciutadèla, hortalessa »; per explicar -z- e pas -d- dens quauques cas com Lausun, lo compausat que's degoc contractar lèu ^[10], o que cau supausar meilèu ua pèrda aboriva deu sentiment de la composicion. Aquò que vau tanben per (Mont)lesun se son origina ei la medisha.

En realitat qüate noms de dūnon dab un nom de persona *Laucos qu'ei absent de tot aute toponime, qu'ei inversemblable. Aquí probable perqué Delamarre, qui accèpta Lauci-dūnon (o Lauco-dūnon) se guarda ben de precisar que lo prumèr element ei un nom d'òme e cita pas *Laucos dens son indèx deus noms de personas ^[11]. Per Lausun, que i a una atestacion deu sègle XII, Leuzuno ^[12], qui mia a ua auta possibilitat, leuco-dūnon (leucos, « blanc, clar, lusent > eslambrec »). Com que sia, a Lausun, eu- e au- pretonics que donan lo medish resultat [ow], mas aquò qu'èra benlèu diferent a l'Edat Mejana. Empacha pas que se passa aisidament d'un a l'aute. Mas aquò vòu pas dire que tots los Lausun/Laudun venen de leuco-dūnon. (Mont)lesun qu'a un vocalisme en e e pas en a, çò qui poderé anar dens lo sens d'un adjectiu leuco-, si l'origina ei la medisha.

Dens lo cas particular de Montlesun, ei pas l'opinion de Delamarre, qui explica (Mont)lesun per lugu-dūnon, donc compausat de dūnon e deu nom deu diu suprème deus Cèltas, Lugus ^[13]. Mès foneticament lugu- conven milhor que lauco- o leuco- ? Cèrtas, lugu- que's pòt simplificar en luu-, puish en lu- , e lu-dūnon, dab dus u, que pòt miar a ua dissimilacion (u > e). Mès tot aquò que demòra condicionau. Dens la practica, que sembla mauaisit de diferenciar dab certitud los resultats de lugu-dūnon e los de leuco-dūnon o deu tradicionau e dobtós lauco-dūnon; lo prumèr que pòt tanben donar un diftongue en prumèra sillaba.

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
heurèr de 2023	2026	Patricia Pascal
març de 1989	noveme de 2022	Michel Lille	PCF	retirat d'agricultor
	1989
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Avant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna qu'èra deu canton de Marciac; qu'ei adara deu canton de Pardiac-Ribèra Baisha.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 202, totala:

548

480

576

606

700

778

748

782

746

717

678

658

656

636

622

521

496

465

436

454

367

352

350

368

306

304

265

218

179

195

199

189

203

207

204
209

2009

2010

200
206

198
202

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion qu'èra de 187 abitants e la densitat qu'èra de 10,78 ab/km².

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas dab la comuna

Véser tanben

Comunas de Gers

Ligams extèrnes

Montlesun suu site de l'Insee

Nòtas e referéncias

↑ Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Montlesun».
↑ «Grafia d'après la mapa de las comunas de Gers en gascon». del siti oficial del departament de Gers. (fr)
↑ Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3.
↑ «Toponimia occitana».
↑ Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
↑ Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 465 e 390
↑ Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, 1990-98, vol. I, p. 174, par. 2754
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 173
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 390
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 173, 300, 352
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Lot-et-Garonne, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2012, p. 154
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 183 e 358

Portau de Gasconha

[1] Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Montlesun».

[2] «Grafia d'après la mapa de las comunas de Gers en gascon». del siti oficial del departament de Gers. (fr)

[3] Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3.

[4] «Toponimia occitana».

[5] Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».

[6] Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».

[7] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 465 e 390

[8] Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, 1990-98, vol. I, p. 174, par. 2754

[9] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 173

[10] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 390

[11] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 173, 300, 352

[12] Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Lot-et-Garonne, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2012, p. 154

[13] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 183 e 358

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]