Vejatz lo contengut

Lairiça

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Lairiça
Layrisse
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Lo borg.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 08′ 25″ N, 0° 02′ 23″ E
Superfícia 3,33 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
529 m
480 m
378 m
Geografia politica
País  Gasconha
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
65
Hauts Pirenèus Armas deu Departament deus Hauts Pirenèus
Arrondiment
653
Tarba
Canton
6516
Aussun
Intercom
246500490
CA de Tarba-Lorda-Pirenèus
Cònsol Vincent Mascaras
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
198 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

201 ab.
Densitat 54,95 ab./km²
Autras informacions
Gentilici lairiçòt
Còde postal 65380
Còde INSEE 65268

Lairiça (Layrisse en francés) qu'ei ua comuna gascona situada dens eth departament deths Hauts Pirenèus dera region administrativa d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Comunas a l'entorn.

Era prononciacion qu'ei [lay'risso] (grafia fonetica deths autors). Eras fòrmas ancianas que son : In Larissa ath sègle XI o XII, villam... de la Yrice en 1285, De Layrissa en 1313, De Lairissa en 1342, de Yrissa en 1379, Layrissa en 1429, Lairisse en 1760, Layrisse (mapa de Cassini, ara fin deth sègle XVIII)[1].

Segon Dauzat, Lairiça que vien deth gascon layris, layrisso, « expausat ath sorelh » (latin latericium)[2].

Segon Negre, seguit de R. Aymard, Lairiça que vien deth gascon layris, layrisse, « terrenh inculte qui sèrv de pastenc comun »[1].

Com sovent Miquèu Grosclaude (problèmas de vista ?) qu'a mau lejut Dauzat (que'u arcasta d'aver escrit latericum). Peth semantisme, que constata Dauzat a pres eth sens d'« expausat ath sorelh » d'ua indicacion deth diccionari Palay, p. 608, escrita dab un punt d'interrogacion. Que's demanda on Negre a pres eth sens de « terrenh inculte qui sèrv de pastenc comun ». Mes eth Tresor dóu Felibrige, tòme 2, p. 200 que horneish rom. (occitan vielh) leyris, lairis, larris, « terren en perdut, inculte ». Que causeish (com Dauzat) eth resultat deth latin latericius, e mei exactament -a, « (construccion) en teulas de bastir »[1]. Véder Lairitz e Montcassin.

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2014 2026 Vincent Mascaras    
març de 2008 2014 Michel Barrouquère shens  
març de 2001 2008 Jean-Claude Rousse shens  
junh de 1995 2001 Jean-Claude Courrèges shens  
març de 1983 1995 Michel Barrouquère shens  
  1983      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 183, totala: 183

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
195 - -

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 187 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 136 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
90
105
98
111
140
148
167
174
170
177
2009 2010
175
182
179
186
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 era populacion qu'èra de 198 abitants e era densitat qu'èra de 59,46 ab/km².

Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas dab era comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véder tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. 1,0 1,1 et 1,2 Michel Grosclaude et Jean-François Le Nail, Dictionnaire toponymique des communes des Hautes-Pyrénées intégrant les travaux de Jacques Boisgontier, Conseil Général des Hautes-Pyrénées, 2000 https://www.archivesenligne65.fr/article.php?laref=1094&titre=layrisse
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 393