Usèr (Hauts Pirenèus)

Usèr; Uzer
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Vista d'Usèr.
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	43° 04′ 43″ N, 0° 11′ 47″ E
Superfícia	3,48 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 722 m; 560 m; 437 m
	Geografia politica;
País	Gasconha ; Bigòrra ;
Estat	França;
Region; 76	Occitània ;
Departament; 65	Hauts Pirenèus ;
Arrondiment; 652	Banhèras de Bigòrra;
Canton; 6504	Era Vath d'Arròs e eras Baïsas (Banhèras de Bigòrra abans 2015);
Intercom; 246500482	CC dera Hauta Bigòrra;
Cònsol	Chantal Alban-Colomès ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	103 ab. Evolucion de la populacion; 107 ab.
Densitat	29,89 ab./km²
	Autras informacions
Gentilici	(en francés)
Còde postal	65200
Còde INSEE	65459

Vilatge d'Occitània

Usèr (Uzer en francés) qu'ei ua comuna d'Occitània, en Gasconha, en Nebosan^[1] e en Bigòrra (ath sens d'anciana diocèsi de Tarba). Qu'ei administrada peth departament deths Hauts Pirenèus dera region d'Occitània, ancianament de Mieidia-Pirenèus.

Geografia

Toponimia

Era prononciacion qu'ei [u'zèr] (grafia fonetica deths autors). Eras fòrmas ancianas que son : A User cap a 1200-1230, Uzier en 1313, De Userio, en latin, en 1342 e 1379, User, Usser, Huser en 1429, Uzer en Bigorre en 1752, Uzer en Nebouzan en 1747-1761, Uzer (mapa de Cassini, ara fin deth sègle XVIII)^[1].

Segon Dauzat e Rostaing, Usèr que seré com Usèr (Ardècha), un probable *ucericum, qui auré ua fòrma femenina, *uc-erica (> Usercha). Era basa que seré un preceltic *uc, « turon »^[2]. Segon Negre, Usèr que vieneré benlhèu deth nom germanic d'òmi *Odernus, masculin d'Oderna^[1].

Miquèu Grosclaude que critica eras proposicion de Dauzat-Rostaing e de Negre, pauc realistas. Que pensa ath sufixe -err, d'ua lenga de mau precisar, benlhèu l'aquitan, present dens Biger, Bisquèr, etc. Eth radicau que pòt estar benlhèu eth nom latin d'òmi Utius, mes eth nom que demòra meilèu escur^[1].

Xavier Delamarre que contunha e precisa era ipotèsi de Dauzat e Rostaing. Eths dus Usèr que serén era proprietat d'*Ucericos, nom inatestat; era basa uc- que seré gallica^[3].

Comparar a

Istòria

Administracion

Lista deths cònsols successius
Periòde		Identitat
març de 2001	2026	Chantal Alban-Colomès
junh de 1995 ?	2001	André Cumoura
	1995 ?
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 104, totala: 107

229

206

221

-

206

-

-

176

-

95

74

71

82

96

109

107

106
108

2009

2010

105
108

104
107

Fonts

Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 era populacion qu'èra de 103 abitants e era densitat qu'èra de 29,6 ab/km².

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas dab era comuna

Véder tanben

Comunas deths Hauts Pirenèus

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 et ^1,3 Michel Grosclaude et Jean-François Le Nail, Dictionnaire toponymique des communes des Hautes-Pyrénées intégrant les travaux de Jacques Boisgontier, Conseil Général des Hautes-Pyrénées, 2000 https://www.archivesenligne65.fr/article.php?laref=1272&titre=uzer
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 691
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 260, 310 e 370

Portau de Gasconha

[glb-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 et ^1,3 Michel Grosclaude et Jean-François Le Nail, Dictionnaire toponymique des communes des Hautes-Pyrénées intégrant les travaux de Jacques Boisgontier, Conseil Général des Hautes-Pyrénées, 2000 https://www.archivesenligne65.fr/article.php?laref=1272&titre=uzer

[2] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 691

[3] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 260, 310 e 370

[1]

[2]

[3]