Vejatz lo contengut

Alièr (Bigòrra)

Aqueth article qu'ei redigit en gascon.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Pels articles omonims, vejatz Alèir (omonimia).
Vilatge d'Occitània
Alièr
Allier
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Era glèisa.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 10′ 41″ N, 0° 07′ 24″ E
Superfícia 3,69 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
503 m
380 m
368 m
Geografia politica
País  Gasconha
Bigòrra Armas de Bigòrra
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
65
Hauts Pirenèus Armas deu Departament deus Hauts Pirenèus
Arrondiment
653
Tarba
Canton
6522
Ador Mejan (Semiac avant 2015)
Intercom
246500839
CA de Tarba-Lorda-Pirenèus
Cònsol Jean-Philippe Baklouti
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
422 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

433 ab.
Densitat 105,96 ab./km²
Autras informacions
Escais Los pescaires
Còde postal 65360
Còde INSEE 65005

Alièr[1] (Allier en francés) qu'ei ua comuna gascona situada dens lo departament deus Hauts Pirenèus e la region administrativa d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Autes vilatges o quartièrs : Era Sèuva, era Serròta.

Comunas a l'entorn.

La prononciacion qu'ei [a'lyèrr] (grafia fonetica deus autors). Las fòrmas ancianas que son : A. de Alier, cap a 1106, D-Alierr, D-Alier, Alier au sègle XII, Alier, cap a 1200-1230, De Alierrio, en latin, en 1313,De Alierio, en latin, en 1342, Alier en 1429, Alier. - Sanctus Petrus de Lierio en 1760, Allier (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIII)[2].

Segon Dauzat, Alièr que vien deu nom latin d'òme Allarius[3].

Segon Negre, Alièr que vien deu nom de persona Allier, eth-medish deu romanic (sic) Hilarius. Segon R. Aymard, los dus que son possibles, lo resultat que seré un nom de persona Allier pas sufixat[2].

Segon Miquèu Grosclaude, dab ua finala -arius, -r qu'auré despareishut e s'ei conservat; certanas grafias que contienen ua rr dobla. Lo nom qu'ei escur, probablament prelatin. Alièr, deu radicau escur, qu'apartién probablament a la seria deus toponimes gascons hòrt ancians en -r finau sensible estudiats per Xavier Ravier (Mélanges Michelena 1985 p. 741)[2].

Cf. Alins < basco ilin (haria) e sufixe -tze (Joan Coromines).

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 2026 Jean-Philippe Baklouti    
2014 2020 Michel Sajoux PCF retirat
junh de 1995 2014 Jean-Paul Bailly    
1986 1995 Jean Majesté    
  1986      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 391, totala: 408

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
209 - -

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 208 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 152 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
106
106
194
232
220
264
377
377
378
387
2009 2010
378
387
379
388
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion qu'èra de 422 abitants e la densitat qu'èra de 114,36 ab/km².

Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]
Lo lauader.

Personalitats ligadas dab la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véder tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. https://toponimiaoc.webs.com/65hautspirenus.htm
  2. 2,0 2,1 et 2,2 Michel Grosclaude et Jean-François Le Nail, Dictionnaire toponymique des communes des Hautes-Pyrénées intégrant les travaux de Jacques Boisgontier, Conseil Général des Hautes-Pyrénées, 2000 https://www.archivesenligne65.fr/article.php?laref=860&titre=allier
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 11