Gajan (Hauts Pirenèus)

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Pagina d'ajuda sus l'omonimia Pels articles omonims, vejatz Gajan.
Flag of Occitania (with star).svg Vilatge d'Occitània Blason Languedoc.svg

Gajan
Gayan

Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Moulin de Gayan (Hautes-Pyrénées) 1.jpg
Lo molin
Blason ville fr Gayan (65).svg
Armas
Geografia fisica
Occitania map (1).png
geolocalizacion
Coordenadas 43° 18′ 34″ N, 0° 02′ 41″ E
Superfícia 2,78 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
265 m
254 m
252 m
Geografia politica
País Gasconha Armas de Gasconha
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània Blason région fr Occitanie.svg
Departament
65
Hauts Pirenèus Armas deu Departament deus Hauts Pirenèus
Arrondiment
653
Tarba
Canton
6533
Vic de Bigòrra [1] (Bordèras avant 2015)
Intercom
ZZZZZZZZZ
CA de Tarba-Lorda-Pirenèus
Cònsol Patrick Gaschet
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
281 ab.
Evolucion de la populacion

283 ab.
Densitat 90,65 ab./km²
Autras informacions
Escais Los tavans
Gentilici gajanés
Còde postal 65320
Còde INSEE 65189

Gajan (Gayan en francés) qu'ei ua comuna gascona situada dens lo departament deus Hauts Pirenèus e la region administrativa d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Geografia[modificar | modificar la font]

Comunas a l'entorn.

Toponimia[modificar | modificar la font]

La prononciacion qu'ei [ga'ya] (grafia fonetica deus autors). Las fòrmas ancianas que son : De Gaya, De Gaia au sègle XII, A Gaia cap a 1200-1230, De Gayano, en latin, en 1313 e 1379, De Gajano, en latin, en 1342, Gayan en 1429, Gayan (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIII)[2].

Segon Dauzat e R. Aymard, Gajan que vien deu nom latin d'òme Gaius, dab lo sufixe -anum[3].

Segon Negre, Gajan que vien deu nom latin d'òme Gaianus[2].

Segon Miquèu Grosclaude, l'ipotèsi de Negre qu'es inutilament complicada. Lo nom deu proprietari antic qu'ei lo latin Caius/Gaius, talament espandit qu'èra vienut lo simbèu deu paisan roman, puish deu roman. Lo sufixe qu'ei -anum (a pauca distància que i a en Bearn Gaion, dab un aute sufixe[2], o un sufixe vienut diferent.

Istòria[modificar | modificar la font]

Administracion[modificar | modificar la font]

Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 2026 Patrick Gaschet    
2014 2020 Jacques Sévilla Front d'Esquèrra (FdG)  
març 2008 2014 Gérard Gallego    
1988 2008 Michel Hatchondo    
  2008      
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia[modificar | modificar la font]


 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 252, totala: 256
Picto infobox character.png

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
289 - -

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 247 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 212 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
221
202
189
234
213
252
268
269
266
269
2009 2010
260
265
255
259
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion qu'èra de 281 abitants e la densitat qu'èra de 101,08 ab/km².

Lòcs e monuments[modificar | modificar la font]

Personalitats ligadas dab la comuna[modificar | modificar la font]

Véder tanben[modificar | modificar la font]

Ligams extèrnes[modificar | modificar la font]

Nòtas[modificar | modificar la font]

  1. https://www.legifrance.gouv.fr/affichTexte.do?cidTexte=JORFTEXT000028661336 n° 17
  2. 2,0 2,1 et 2,2 Michel Grosclaude et Jean-François Le Nail, Dictionnaire toponymique des communes des Hautes-Pyrénées intégrant les travaux de Jacques Boisgontier, Conseil Général des Hautes-Pyrénées, 2000 https://www.archivesenligne65.fr/article.php?laref=1015&titre=gayan
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 313