Audòs

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Flag of Occitania (with star).svg Vila d'Occitània Blason Languedoc.svg

Audòs
Odos

Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Église Saint-Georges d'Odos.JPG
La glèisa de Sent Jòrdi d'Audòs.
Blason ville fr Odos Hautes-Pyrénées.svg
Armas
Geografia fisica
Occitania map (1).png
geolocalizacion
Coordenadas 43° 11′ 49″ N, 0° 03′ 31″ E
Superfícia 8,77 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
391 m
340 m
315 m
Geografia politica
País Gasconha Armas de Gasconha
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània Blason région fr Occitanie.svg
Departament
65
Hauts Pirenèus Armas deu Departament deus Hauts Pirenèus
Arrondiment
653
Tarba
Canton
6534
L'Ador Mejan (La Lobèra avant 2015)
Intercom
246500565
CA de Tarba-Lorda-Pirenèus
Cònsol Isabelle Loubradou
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
3 253 ab.
Evolucion de la populacion

3 351 ab.
Densitat 368,87 ab./km²
Autras informacions
Escais Los merdassèrs. Los corbaish.
Còde postal 65310
Còde INSEE 65331

Audòs (Odos en francés) qu'ei ua comuna gascona situada dens lo departament deus Hauts Pirenèus e la region administrativa d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Geografia[modificar | modificar la font]

Aute vilatge o quartièr : Lo Boscaron.

Comunas a l'entorn.

Toponimia[modificar | modificar la font]

La prononciacion qu'ei [aw'dòd] (grafia fonetica deus autors). Las fòrmas ancianas que son : Odos en 1285, Audos en 1292, De Odossio, en latin, en 1300 e 1313, De Odossio, en latin, en 1342, Odos en 1429, Odos (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIII)[1].

Segon Dauzat e Rostaing, Audòs que vien deu nom latin d'òme *Odos, inatestat, dab lo sufixe aquitan -ossum[2].

Segon Negre, lo nom preceltic de persona Odossus qu'ei atestat dens ua inscripcion deus Pirenèus francés. R. Aymard que senhala lo prolific germanic Odo, dab derivats atestats tanlèu lo sègle X (Berganton, p. 247)[1].

Segon Miquèu Grosclaude, l'origina qu'ei un nom de persona, Odus o Odossus, dab sufixe aquitan -ossum. Aqueth nom pòt pas estar d'origina germanica, pr'amor los noms germanics son arribats tròp tard per recéber un sufixe aquitan[1] (teoria personala de Grosclaude).

Istòria[modificar | modificar la font]

Administracion[modificar | modificar la font]

Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 2026 Isabelle Loubradou shens  
2014 2020 Jean-Michel Lehmann divèrs esquèrra emplegat
març de 2008 2014 Dominique Lidar ex UMP  
heurèr de 1997 2008 Gérard Boube PS professor puish regent, conselhèr generau (2001-2015)
  1997      
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia[modificar | modificar la font]


 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 3235, totala: 3371
Picto infobox character.png

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
691 - -

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 794 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 706 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
847
1 023
2 222
2 854
3 287
3 285
3 258
3 247
3 236
3 378
2009 2010
3 244
3 389
3 250
3 395
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion qu'èra de 3253 abitants e la densitat qu'èra de 370,92 ab/km².

Lòcs e monuments[modificar | modificar la font]

Personalitats ligadas dab la comuna[modificar | modificar la font]

Véder tanben[modificar | modificar la font]

Ligams extèrnes[modificar | modificar la font]

Nòtas[modificar | modificar la font]

  1. 1,0 1,1 et 1,2 Michel Grosclaude et Jean-François Le Nail, Dictionnaire toponymique des communes des Hautes-Pyrénées intégrant les travaux de Jacques Boisgontier, Conseil Général des Hautes-Pyrénées, 2000 https://www.archivesenligne65.fr/article.php?laref=1153&titre=odos
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 505