Vejatz lo contengut

Campan

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Campan
Campan
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Borg de Campan, vist despuish eth Pleu de l'Abereu (nom francés)
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 01′ 03″ N, 0° 10′ 42″ E
Superfícia 95,36 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
2 747 m
660 m
629 m
Geografia politica
País  Gasconha
Bigòrra Armas de Bigòrra
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
65
Hauts Pirenèus Armas deu Departament deus Hauts Pirenèus
Arrondiment
652
Banhèras de Bigòrra
Canton
6507
Era Hauta Bigòrra (caplòc deth Canton de Campan abans 2015)
Intercom
246500482
CC dera Hauta Bigòrra
Cònsol Alexandre Pujo-Menjouet
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
1 327 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

1 381 ab.
Densitat 14,1 ab./km²
Autras informacions
Escais Eths carboèrs (pauc segur)
Gentilici (en francés)
Còde postal 65710
Còde INSEE 65123

Campan [kam'poe] [1] (Campan en francés) qu'ei ua comuna d'Occitània, en Gasconha e Bigòrra. Qu'ei administrada peth departament deths Hauts Pirenèus dera region d'Occitània, ancianament de Mieidia-Pirenèus.

Comunas a l'entorn.

Era prononciacion qu'ei [kam'poe] (grafia fonetica deths autors). Eras fòrmas ancianas que son : Campaa en 1285, de Campano, en latin, en 1300 e 1313, de Campano, en latin, en 1342 e 1379, Campan en 1429, Campan (mapa de Cassini, ara fin deth sègle XVIII)[1].

Segon Dauzat, puish Robert Aymard, Campan que vien deth latin *campanum, inatestat, derivat de campus, « camp »[2],[1]. Segon Negre, Campan que vien deth nom latin d'òmi Campanus, atestat; que seré donc era proprietat de Campanus[1].

Segon Miquèu Grosclaude, era proposicion de Negre qu'ei acceptabla, pr'aquò un adjectiu derivat de campus que seré mei simple. campanus ei pas atestat en latin classic, mes campaneus qu'en ei. Oihenart qu'explicava Campan com « vilatge situat dens eths camps  », donc dens la plana (Vicus campestris), çò qui convién ath site. Campan que seré eth latin *campanus o campaneus (vicus/fundus sosentendut)[1].

NB. Campaneus > Campanh.

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista deths cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 2026 Alexandre Pujo-Menjouet    
març de 2008 2020 Gérard Ara shens  
2003 2008 Marc Chicoulaa RPR  
març de 2001 2003 Gamel Sinclair    
març de 1989 2001 Marc Chicoulaa RPR mètge, conselhèr generau (1988-2001)
  1989      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 1345, totala: 1394

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
4 058 4 091 3 900

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 3 275 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 2 406 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
1 634
1 546
1 481
1 458
1 390
1 483
1 472
1 468
1 465
1 525
2009 2010
1 464
1 523
1 457
1 516
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 era populacion qu'èra de 1327 abitants e era densitat qu'èra de 13,92 ab/km².

Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]
Clicatz sus una vinheta per l’agrandir.

Personalitats ligadas dab era comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véder tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 et 1,4 Michel Grosclaude et Jean-François Le Nail, Dictionnaire toponymique des communes des Hautes-Pyrénées intégrant les travaux de Jacques Boisgontier, Conseil Général des Hautes-Pyrénées, 2000 http://www.archivesenligne65.fr/article.php?laref=984&titre=campan
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 137