Santa Alària (Cantal)

Santa Alària; Sainte-Eulalie
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	La glèisa de Sant Laurenç de Santa Alària.
	Geografia fisica
Coordenadas	45° 07′ 07″ N, 2° 22′ 28″ E
Superfícia	14,51 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 828 m; 644 m; 560 m
	Geografia politica;
País	Auvèrnhe;
Estat	França;
Region; 84	Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe ;
Departament; 15	Cantal ;
Arrondiment; 152	Arrondiment de Mauriac;
Canton; 1514	de Mauriac, ancianament de Pleus;
Intercom; 241501139	Comunautat de comunas del País de Salèrn;
Cònsol	Albert Rochette ; (2014-2020)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	227 ab. Evolucion de la populacion; 230 ab.
Densitat	13,92 ab./km²
	Autras informacions
Còde postal	15140
Còde INSEE	15186

Vilatge d'Occitània

Santa Aulalha [santo au'galio] o Santa Alària^[1] [santo a'gario] (Sainte-Eulalie en francés) es una comuna auvernhata, situada dins lo departament del Cantal e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Geografia

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Comunas vesinas

Santa Alària

Beça
(3,2 km)

Sant Martin de Valmaron
(4,0 km)

Sant Cirgue de Malbèrt
(4,9 km)

Drujac
(5,5 km)

Sanch Amanç
(5,9 km)

Sant Martin de Chantalés
(6,5 km)

Escoralha
(7,1 km)

Sant Sarnin
(7,5 km)

Sant Bonet de Salèrn
(7,8 km)

Ali
(7,8 km)

Sant Alire
(7,9 km)

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Santa Alària**
Ali	Drujac
Pleus		Sant Martin de Valmaron
Beça	Sant Cirgue de Malbèrt

Toponimia

Las fòrmas ancianas son Ecclesia Sanctœ Euladiœ, en latin, al sègle XII, Sancta Eulalia, en latin, en 1464, Sancta Eulalia Danlarie, en 1535, Saincte-Aularie, en 1597, Saincte-Aulharie, en 1610, Sainct-Halary, en 1624, Sainct-Haliers, en 1646, Saincte-Aulalie, en 1654, Saincte-Halyre, en 1654, Saincte-Heullalye, en 1658, Saincte-Ullalie, en 1659, Saincte-Geulalye, en 1660, Saincte-Houlalie, en 1665, Saincte-Eulalye, en 1665, Saincte-Eulaye, en 1667, Sainct-Hilaire, en 1670, Sainct-Hilère, en 1672, Saincte-Olazeile, en 1683, Saincte-Heulalye, en 1684 ?, Saincte-Heulalie, en 1684, Saincte-Eustache, en 1688, Saincte-Eulelie, en 1690, Saincte-Eullalie, en 1695, Sainte-Ulalye, en 1702, Sainte-Eûlalie, en 1768, Sainte-Aulleire, en 1778 ?, Sainte-Aullair, en 1778 ?, Sainte-Olaize, en 1778. Son de valor informativa inegala : quauques testimònis de Aulalha, de Aulària (fòrma anciana supausada), encara pus rares de Alària (1624), possibilitat d'autras fòrmas occitanas perdudas (Aulàdia ? Aulàsia ?) e mai que mai de fòrmas latinas o francesas latinizadas, de còps qu'i a prononciadas à l'occitana (1702), confusions, a causa de las fòrmas autenticas qu'an una r, amb Hilarius o Illidius (proximitat de Sant Alire).

La prononciacion seriá dobla : [santo agàrio/augàlio], en grafia espontanèa (veire l'introduccion). Chaldriá verificar se lo -o de santo es vertadièrament prononciat davant a-; es pas l'usatge pus espandit. Seriá donc riscat de transcriure aquelas prononciacions en grafia AFI.

La senta onorada dins lo nom de la comuna es Sancta Eulalia, martirizada a Barcelona en 304 (atestacion del sègle XII, S. Eulalia). L'elision, segon Dauzat, [en realitat, i a aferèsi, supression de la vocala iniciala del segond mot, remplaçada per la vocala finala del primièr] de -a final de santa davant la vocala iniciala E-^[2], dona *Santa Aulalha e, pr'amor de l'alteracion de -l- intervocalica en naut-auvernhat, lo resultat es la fòrma transcrita [augàlio] (dins la grafia, aquelas alteracions se nòtan pas); per la fòrma [agàrio], i a en mai dissimilacion : la succession de doás -l- fai que la segonda es remplaçada per una vocala diferenta, -r- (logicament, es après que la primièra -l s'alterèt en -g-); i a tanben pèrda del diftongue; la fòrma grafica seriá Alària.

Grafiar Eulàlia la primièra prononciacion seriá una error dobla. Primièrament, lo nom de la santa es comprés Aulalha, o se se vòl, Augalha, per o escriure pus foneticament : seriá anar contra la lenga de tornar a E- de la fòrma primitiva latina Eulalia. Segondament, dins los mots de formacion populara, çò qu'es lo cas de la fòrma transcrita [augàlio], -li- passa regularament a -lh- (l palatalizada); exemples : MULIERE > molhèr, FILIA > filha, TALIARE > talhar, ALLIU > alh [aʎ], vengut sovent [al] : la finala s'escriu donc -alha segon las règlas de la grafia classica. Chal donc escriure Santa Aulalha per la prononciacion notada [santo augàlio] e Santa Alària per la prononciacion notada [santo agàrio]. Es permés de pensar que la finala de Aulalha, sense la dissimilacion pro generala en occitan, s'explica per una influéncia sabenta e qu'una fòrma anciana èra *Aulària; la dualitat de las prononciacions s'explica melhor atal. Segon Cristian Omelhièr, Santa Alària es la prononciacion locala actuala ^[3], mas benlèu que chal compréner Senta Alària ?

Veire tanben Senta Aulària.

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
2001	2020	Albert Rochette	PS	agricultor retirat
	2001
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Davant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Pleus; es ara del canton de Mauriac.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 202, totala: 210

878

837

915

947

867

881

780

880

928

848

902

819

925

946

878

928

942

834

800

832

705

589

632

647

556

515

452

433

400

315

273

225

216

207

206

204
209

2009

2010

205
211

204
211

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Véser tanben

Ligams extèrnes

Nòtas e referéncias

Nòtas

Referéncias

↑ Seccion departamentala de l'IEO usa aquesta forma
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 586, a St-Araille
↑ IEO Cantal, Communes Cantal.xls.pdf

Portal d'Auvèrnhe

[1] Seccion departamentala de l'IEO usa aquesta forma

[2] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 586, a St-Araille

[3] IEO Cantal, Communes Cantal.xls.pdf

[1]

[2]

[3]