Coren

Coren; Coren
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	L'anciana gara.
	Geografia fisica
Coordenadas	45° 04′ 41″ N, 3° 06′ 29″ E
Superfícia	16,86 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 1 153 m; 940 m; 854 m
	Geografia politica;
País	Auvèrnhe;
Estat	França;
Region; 84	Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe;
Departament; 15	Cantal ;
Arrondiment; 153	Sant Flor;
Canton; 1519	Sant Flor-1, ancianament de Sant Flor-nòrd;
Intercom; 241500297	CC de Sant Flor Comunautat 200 066 660;
Cònsol	Patricia Rochès ; (2014-2020)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	440 ab. Evolucion de la populacion; 452 ab.
Densitat	24,5 ab./km²
	Autras informacions
Gentilici	(en francés)
Còde postal	15100
Còde INSEE	15055

Vilatge d'Occitània

Coren o Corin (Coren en francés) z-es 'na comuna auvernhata, situada dins lo departament delh Cantal e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Geografia

Comunas vesinas

Coren

Mentèira
(2,5 km)

Andelac
(4,0 km)

Tivier
(4,4 km)

Sant Flor
(5,0 km)

Rofiac
(6,1 km)

Talaisac
(6,2 km)

Resenteiras
(6,3 km)

Vièlhespessa
(6,5 km)

Sent Jòrge
(6,7 km)

Montchalm
(7,6 km)

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Coren**
Resenteiras		Vièlhespessa
Talaisac		Mentèira
Andelac	Sant Flor	Sant Jòrge

Toponimia

Las fòrmas ancianas son Coren, en 1185, Corentz, de Corenh, en 1329, Corent, al sègle XIV, Corentum, latinizacion de 1441, Core, en 1508, Couren, en 1584, Le molin de Corem, en 1631, Conritz, en 1640, Corain, en 1660, Corein, en 1664, Corin, en 1784 ^[1] Per Dauzat, Coren ven d'una raiç preindoeuropèa *cor-, varianta de *car-, « ròc ». Coren e los noms del meime tipe correspondon a de luòcs sus una nauçada ^[2]. Per Xavier Delamarre, lo nom coren(n)on es totalament celtic : *cor- a lo sens de « barrar, claure » ^[3].

La prononciacion es [ku'ri], articulada a Lastiguet ^[4], que sembla atestada en 1640 e 1784. Lo vocalisme de la segonda sillaba es regular : un e tonic passa a [i] en Auvèrnhe nalt. L'abséncia de prononciacion de -n finala es anormala per una finala antica -ennon. Delamarre explica que l'etime es coren(n)on, çò que laissa plaça a la possibilitat d'un sufixe -enon (e -n simpla s'amudís en finala). L'atestacion del sègle XIV, Corent, amb -t parasit, coma d'altras (1329, 1441...) supausa pasmens -n articulada. Analogia amb d'altres Coren o amudiment tardiu de -n finala ?

Istòria

Administracion

Lista delhs cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
març de 2014	2020	Patricia Rochès	ecologista, près de l'UDI, pueis de LREM	autora e editritz
2008	2014	Aline Monteil
març de 2001	2008
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Davant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Sant Flor-nòrd; es ara del canton de Sant Flor-1.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 413, totala: 424

537

428

535

491

590

577

588

602

566

534

509

525

476

448

478

462

475

448

513

465

445

417

388

371

319

306

301

307

262

276

401

419

407

433

437

437
450

2009

2010

435
448

429
440

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Veire tanben

Ligams extèrnes

Nòtas e referéncias

Nòtas

Referéncias

↑ http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496855vv9Axx
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 211
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 125 e 341
↑ enquèsta Sivadon junh 2018

Portal d'Auvèrnhe

[1] ttp://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496855vv9Axx

[2] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 211

[3] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 125 e 341

[4] quèsta Sivadon junh 2018

[1]

[2]

[3]

[4]