Vejatz lo contengut

Làuria

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Làuria
Laurie
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Teuladas tradicionalas de lausas a Lussaud (Lussaut ? Lupsaut ?)
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 16′ 39″ N, 3° 06′ 04″ E
Superfícia 19,23 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
1 200 m
900 m
649 m
Geografia politica
País  Auvèrnhe
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe
Departament
15
Cantal Armas del Departament deCantal
Arrondiment
153
Sant Flor
Canton
1508
Sant Flor-1, ancianament de Maciac
Intercom
241500248
Hautes Terres Communauté, donc benlèu Tèrras Naltas / Nautas Comunautat
Cònsol Auguste Bresson
(2014-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
93 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

93 ab.
Densitat 5,36 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 15500
Còde INSEE 15098

Lauria[1][2] o pusleu Làuria[3] (Laurie en francés) es una comuna auvernhata d'Occitània, situada dins lo departament del Cantal e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Comunas vesinas

[modificar | Modificar lo còdi]
Distanças e posicion relativa
Distanças e posicion relativa
Làuria Làuria
Comuna amb 204 abitants (2000)Auriac
(2,5 km)
Comuna amb 29 abitants (2000)Las Vaus
(4,7 km)
Comuna amb 101 abitants (2000)Moledas
(4,9 km)
Comuna amb 285 abitants (2000)Molompise
(5,6 km)
Comuna amb 70 abitants (2000)Autrac
(6,5 km)
Comuna amb 97 abitants (2000)Charmençac
(6,7 km)
Comuna amb 653 abitants (2000)Bleila
(7,4 km)

Perimètre del territòri

[modificar | Modificar lo còdi]
Comunas confrontantas de Làuria
Las Vaus Sent Estefe de Bleila
(Naut Léger)
Làuria
Moledas Auriac

Las fòrmas ancianas son Laurum (latinizacion) en 1329; Aurie en 1375; Lauria, Laurie en 1401; Laurye en 1559[4].
Lo nom de la comuna es escrit Lauria sobre un document de l'IEO Cantal [1], e Làuria sobelh diccionari de Cristian Omelhièr, amb una precision sus la prononciacion Làu-ia[3], çò que deuriá pas laissar de dobtes.

Lo nom de Làuria s'explicariá pel latin laurus, "lo laurièr", amb lo sufixe -ea [5],[6].

Lussaud (nom francés)

[modificar | Modificar lo còdi]

Las fòrmas ancianas son Lupsalt en 1185; Lutssault en 1401; Lupsault en 1535[7]. La grafia delh nom es benleu Lupsaut. Per Lupsault (Charanta), atestat de Lupi Saltu al sègle XI, l'explicacion de Dauzat es lupus, « lop » e saltus, « gòrja, frau, estreit » o « saut »; dona tanben l'exemple de Le Saut-du-Loup, dans la comuna d'Ausac e la Combèla [8]; mès dins un cas lo luòc es a la cima d'un travèrs, dins l'autre es al pè. Aquela explicacion pòt semblar anecdotica e una autra solucion seriá lo pre-indoeuropèu *lop, « nauçada, pueg » [9], s'es pas una explicacion de l'inconeissut pel conjectural.

Aulhac o Anlhac

[modificar | Modificar lo còdi]

Vialatge situat au nòrd-oèst de Làuria, benlèu lo siti inicial de la paròcha. Lo nom es citat Auliac sobelh Diccionari topografic del Cantal de 1897 e Anliac sus la mapa IGN. Las fòrmas ancianas son Aulhac, en 1784 e Auliac sobre la mapa de Cassini [10], a la meima epòca, çò que menariá a la proprietat (antica) d'Aulius, nom latin d'òme, ame'l sufixe -acum [11], se lo nom es pas un transferiment d'un autre luòc. Aulhac, sus un replanat, es combatut de totes los vents, posicion pus malaisada que Làuria, d'altitud un pauc pus bassa e melhs abricat deu vent de bisa.

Lair (nom francés)

[modificar | Modificar lo còdi]

Las fòrmas ancianas son Mansus de Lerm, en 1375, Lair (mapa de Cassini, a la fin del sègle XVIII), Lers, en 1784 [12]. La grafia es L'Èrm (L'Erm ?) e lo sens es de luòc desèrt, ermitatge quauques còps [13].

  • Lussaud (nom francés) foguèt annexat a Làuria per ordenança reiala delh 14 de julhet 1836 [14],[7].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2014 2020 Auguste Bresson    
març de 2008 2014 Gilbert Alezard    
març de 2001 2008 Jean-Marc Morel    
  2001      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Maciac; es ara del canton de Sant Flor-1.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 103, totala: 104

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
500 319 500 381 416 670 622 635 601

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
535 502 501 506 527 506 504 508 505

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
509 518 508 381 314 322 289 270 232

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
219
200
165
160
139
117
93
91
90
95
2009 2010
93
94
96
97
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • 1836 : annexion de Lussaud (nom francés)

Demografia de Lussaud (nom francés)

[modificar | Modificar lo còdi]
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 103, totala: 104

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
181 141 165 202 171 - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008




Cercar
Cercar
Cercar
91
90
95
2009 2010
93
94
96
97
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • Las donadas de la dreita del grafic, plaçadas automaticament, son las de la comuna entèira de Làuria

Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]
  • Gleisa romanica deu sègle XII, amb doàs naus parallèlas, inscrita aus monuments istorics per arrestat deu 1èr de junh 1927.

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas e referéncias

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. 1,0 et 1,1 IEO Cantal, Communes Cantal.xls.pdf
  2. Comission Toponimica Occitana de l'Institut d'Estudis Occitans
  3. 3,0 et 3,1 Cristian Omelhièr, Petit Dictionnaire Français-Occitan d'Auvergne, Ostal del Libre, 2003, p. 295
  4. http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496859iMabJ8
  5. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 390
  6. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 272
  7. 7,0 et 7,1 http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496859iPotaB
  8. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 418
  9. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 72
  10. http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496854Uq8mgL
  11. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 36, a Aulhat
  12. http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a0113514968536j99BO
  13. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 350, a Herm
  14. http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=18928