Alancha

Alancha; Allanche
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	La gleisa de Sant Joan Baptista d'Alancha.
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	45° 13′ 48″ N, 2° 56′ 07″ E
Superfícia	49,89 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 1 295 m; 980 m; 784 m
	Geografia politica;
País	Auvèrnhe;
Estat	França;
Region; 84	Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe ;
Departament; 15	Cantal ;
Arrondiment; 153	Sant Flor;
Canton; 1501	Murat, ancianament d'Alancha;
Intercom; 241501022	Hautes Terres Communauté, donc benlèu Tèrras Naltas / Nautas Comunautat 200066637;
Cònsol	Philippe Rosseel ; (2016-2020)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	805 ab. Evolucion de la populacion; 814 ab.
Densitat	15,71 ab./km²
	Autras informacions
Gentilici	alanchon, -a
Còde postal	15160
Còde INSEE	15001

Vilatge d'Occitània

Alancha^[2]^[3] (Allanche en francés) z-es 'na comuna auvernhata situada dins lo departament del Chantal e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Geografia

La vila z-es situada dins lo sud de Sejalèir.

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Alancha**
Landairac	Pradèirs	Vesa
Vernòls		Moledas
Chinargues	Senta Ostàsia	Peirussa

Toponimia

Las fòrmas ancianas son, per luòc:

Alancha - Alancha en 1283; Alancha en 1332; Alanchia en 1358; Allanche (francés?) en 1358; Alencha en 1401; Allanchia en 1445; Alanchya en 1471; Lanche (en 1580?); Alanche en 1580; Allanches en 1666; Alenche en 1687; Allenche en 1690; Alunche en 1692^[4]^,^[5].
Dauzat evòca un tèma prelatin *al-, de sens escur, segut del sufixe gallés -anca.^[6]. Ernèst Negre prepausa qu'i aja lo sufixe -angue (del latin -anucis) ajostat als gentilicis, passat a -ange puèi puslèu recentament a -anche. Per Xavier Delamarre, Alancha ven d'*Allancā, « lo ben d'*Allancos », nom d'òme bastit sus allo-, « segond, autre » e anco-, « cròc »; mas segond cròc ^[7]^,^[8] es un sens malaisat per un nom de persona. Alancha es tanben lo nom del riu. La prononciacion es [ar’Ontso]^[9] e quicòm coma [a'gantʃa] a Romanhargues (comuna d'Alancha) o quicòm coma [a'rantsa] a Pradèirs ^[10].
Romanhargues - Mansus de Romanhargues en 1329; Romaignardes en 1508; Roumanhargues en 1559; Romaniarques en 1561; Roumagnargues en 1637; Romagnargue al fin del sègle XVIII sus la mapa de Cassini; Romanargues en 1784^[11].
Romanhargues ven du nom latin d'òme Romanius ^[12], amel sufixe -anicum. Se lo nom es pas un transferiment, Romanhargues èra donc probablament una anciana granda proprietat antica qu'aviá per mèstre Romanius. La prononciacion es [ruma'ɲargə] a Romanhargues ^[13].

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

En 1964, la comuna de Chanet (glèisa de Chanet, ostal de la comuna a Faidit) foguèt annexada a Alancha.^[14]

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
decembre 2016	2020	Philippe Rosseel
2014	novembre 2016 (demission)	Christian Léoty	UMP, LR	mètge, conselhèir general del canton d'Alancha (1994-2015)
2008	2014	Christian Léoty
2001	2008	André Papon
	2001
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Davant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton d'Alancha (chapluòc); es ara del canton de Murat.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 784, totala: 802

2 497

2 020

2 508

2 394

2 502

2 534

2 605

2 583

2 356

2 288

2 125

2 056

1 839

1 959

1 987

2 013

1 885

1 890

1 996

1 760

1 809

1 889

1 687

1 792

1 646

1 536

1 467

1 478

1 513

1 398

1 286

1 220

1 101

947

925

903
934

2009

2010

897
928

891
922

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Veire tanben

Ligams extèrnes

Nòtas e referéncias

Nòtas

Referéncias

↑ Cristian Omelhièr, Petit Dictionnaire Français-Occitan d'Auvergne, L'Ostal del Libre, 2003, p. 40
↑ http://www.oocities.org/toponimiaoccitana/15.html
↑ https://dicodoc.eu/oc/diccionaris?option=com_dicodoc&view=search&Itemid=168&type=fr-oc&dic%5B%5D=BASIC&dic%5B%5D=OMLH&q=&q2=Sent&submit=Cercar
↑ http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a0113514968540j7lLF
↑ IEO Cantal, Communes Cantal.xls.pdf
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 11
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 47, 285 e 322
↑ Xavier Delamarre, Dictionnaire de la Langue gauloise, ed. Errance, 2na edicion, 2008, p. 39 e 45
↑ https://www.persee.fr/doc/rio_0048-8151_1965_num_17_1_1874
↑ enquèsta Sivadon, abrial e junh 2018
↑ http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496861xasCGy
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 562, a Reminiac
↑ enquèsta Sivadon, abrial 2018
↑ http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=436

Portal d'Auvèrnhe

[1] Cristian Omelhièr, Petit Dictionnaire Français-Occitan d'Auvergne, L'Ostal del Libre, 2003, p. 40

[2] ttp://www.oocities.org/toponimiaoccitana/15.html

[3] ttps://dicodoc.eu/oc/diccionaris?option=com_dicodoc&view=search&Itemid=168&type=fr-oc&dic%5B%5D=BASIC&dic%5B%5D=OMLH&q=&q2=Sent&submit=Cercar

[4] ttp://archives.cantal.fr/ark:/16075/a0113514968540j7lLF

[5] IEO Cantal, Communes Cantal.xls.pdf

[6] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 11

[7] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 47, 285 e 322

[8] Xavier Delamarre, Dictionnaire de la Langue gauloise, ed. Errance, 2na edicion, 2008, p. 39 e 45

[9] ttps://www.persee.fr/doc/rio_0048-8151_1965_num_17_1_1874

[10] quèsta Sivadon, abrial e junh 2018

[11] ttp://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496861xasCGy

[12] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 562, a Reminiac

[13] quèsta Sivadon, abrial 2018

[14] ttp://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=436

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]