Vejatz lo contengut

Salèrn (Auvèrnhe)

Aqueste article es redigit en auvernhat.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Salèrn
Salers
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Lo sauvatèrra de Salèrn.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 08′ 20″ N, 2° 29′ 42″ E
Superfícia 4,85 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
1 207 m
940 m
830 m
Geografia politica
País  Auvèrnhe
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe Armas d'Auvèrnhe
Departament
15
Chantal
Arrondiment
152
Arrondiment de Mauriac
Canton
1522
de Mauriac, ancianament de Salèrn (chapluòc)
Intercom
241501139
Comunautat de comunas del país de Salèrn
Cònsol Jean-Louis Faure
(2014-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
328 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

333 ab.
Densitat 71,75 ab./km²
Autras informacions
Gentilici salernés (?), salernesa (?) o sagranèir, sagranèira
Còde postal 15140
Còde INSEE 15219

Salèrn (Salers en francés) z-es 'na comuna occitana d'Auvèrnhe dins lo ròdol dels monts de Chantal e dins lo departament del Chantal de la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe .

Salèrn z-a bailat son nom a : 'na raça de vachas, la Salèrn, un tipe de formatge, lo Salèrn e a'na liquor, la Salèrn.

Val de la Maròna ??? ambéi Sent Pau de Salèrn

Salèrn se trapa a l'oest dels volcans del Chantal a 'na nautor de 900 m ; domina la val de la Maròna. Fuguèt bastida a quarteir de son chastèu e z-es demorada dins un certe isolament qui l'empachèt de créisser.

Perimètre del territòri

[modificar | Modificar lo còdi]
Comunas confrontantas de Salèrn
Sant Bonet de Salèrn
Salèrn
Sant Pau de Salèrn

Las fòrmas ancianas son Salernum, en latin, en 1100, Salerium, latinizacion de 1142, Salerie, en 1198, Salerna, en 1268 ; S-GV-DE-SALERN, sagèl de G. de Salèrn, en 1284, Strata Salernesa, en latin, en 1350 Salerne, en 1371, Celhernum, latinizacion de 1420, Sallerne, en 1600, Salhers, en 1645, Saler, en 1682 [1]. Salèrn ven benleu d'una racina preceltica *sal-, de sens oronimic, amb lo sufixe prelatin -ernu [2],[3]. A causa de Salèrne (Itàlia), probablament lo meime nom, que pòt dificilament èsser celtic a causa de sa localizacion, semblariá imprudent de supausar de gallic (gal, gallés) dins Salèrn e Delamarre plaça pas lo nom dins son diccionari [4].

La finala -rn es imprononciabla de lonja en occitan. Demòran doás possibilitats, siá amudir l' -n, siá ajustar una vocala de sosten. La fòrma modèrna amudís l' -n, mas las atestacions de 1268, 1371 e 1600 pòdon faire pensar que l'usatge aviá esitat amb la segonda possibilitat.

Lo gentilici sagranèir sembla curiós. Mas aquò's pas impossible de l'explicar : Salèrn articulat coma *Saguèr(n) (alteracion de -l- intervocalica en naut-auvernhàs), doncas lo gentilici supausat *salernèir passa a *saguernèir, pueis *sagrenèir (metatèsi), pueis *sagranèir (assimilacion vocalica benleu influenciada per sagrat). Aquela explicacion fai pas pròva.

Estau de viala ambé l'Estau dau Bailatge

Salèrn fuguèt bastida a quartèir de la tor dau chastèu daus senhors de Salèrn qui participèron a las crosadas. Au sègle XV se fortifiquèt per s'aparar daus òmis d'armas de la Guèrra de Cent Ans. Lo 1èr de feurèir de 1586 la resisténcia de Salèrn empachèt los uganauds de prendre la viala. En 1666 lo senhor de Salèrn perdiguèt son títol e lo chastèu fuguèt destruit perque z-aviá fait executar un enemic sobre sas tèrras sens passar per la justícia dau rei. Sos bens fuguèron donats a la familha Scorailles. A la Revolucion Francesa Salèrn devenguèt un chapluòc de canton mes demorèt isolada.

Escut de Salèrn

Blasonament : "De gules amb un chastèl daur, ambe lo cap d'azur charjat de tres floralís d'aur".

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2014 2020 Jean-Louis Faure divèrs dreita  
2008 2014 Jean Maltcheff PS  
1984 2008 Michelle Celarier-Descœur UDF, pueis PR UMP conselheira generala 1995-2004
  1984      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
  • Davant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Salèrn; es ara del canton de Mauriac.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 348, totala: 357

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1 134 1 645 1 497 1 183 1 286 1 282 1 243 1 274 1 026

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
987 985 1 090 1 033 1 026 1 049 1 019 1 015 907

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
887 760 743 603 620 630 608 558 561

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
533
521
480
451
439
401
368
364
364
370
2009 2010
361
368
358
365
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008

.

Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]
Glèisa de Sant Matèu

* Glèisa de Sant Matèu ?(sègle XV) ambé sa mesa au tombèu policròma de 1495.

Mesa au tombèu

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas e referéncias

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496862Jh4pg9
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 639
  3. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 74
  4. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012