Vejatz lo contengut

Monestièr (Lengadòc)

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Monestièr
Monestiés
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 04′ 19″ N, 2° 05′ 52″ E
Superfícia 26,83 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
437 m
210 m
190 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Parçan Segalar
Estat Bandièra de França França
Region
76
 Occitània
Departament
81
Tarn Armas del departament de Tarn
Arrondiment
811
Albi
Canton
8120
Monestièr abans 2015
Intercom
248100422
Comunautat de comunas de Carmausin-Segalar
Cònsol Denis Marty
(2014-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
1 360 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

1 373 ab.
Densitat 53 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 81640
Còde INSEE 81170

Monestièr[1],[2],[3],[4] (Monestiés en francés) es una comuna lengadociana en Segalar situada dins lo departament de Tarn e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Monestièr es situat a qualques quilomètres de Carmauç prèp d'Albi dins lo departament de Tarn. Èra la capitala de la val de Ceron. Lo vilatge es cenchat per de liças – passejadas entres los valats e los ancians barris – los ostals son massats a l'entorn de la glèisa de Sant Pèire, dins una bocla del riu, sul Camin de Sant Jaume.


Dins la primièra mitat del sègle X, lo luòc de culte e los alentorns son balhats a Deodat, abat de Sant Salvi, collegiada d’Albi, per Loís IV. Lo vilatge amb lo nom de Monasterio apareis pel primièr còp dins los escriches. Remembra son apartenéncia monastica, e benlèu l’existéncia d’un pichon monastèri que seriá estat bastit per òrdre de l'abat per abrigar qualques monges encargats del culte.

L’ocupacion del site es encara mai anciana: a 600 mètres del village, un oppidum establit al jonhent de Ceron e de Ceret mòstra qu'a l'Edat del Fèrre, los Òmes ja vivián dins la val. Qualques sègles mai tard, daissèron lo naut per s'installar sul site, prèp de la via romana anant de Rodés a Tolosa.

En 1229, a la fin de la Crosada dels Albigeses, lo site venguèt fieu dels evesques d'Albi. Un cosenhor èra encargat de sa proteccion. Al contrari de las bastidas caracteristicas d'aquela epòca, lo vilatge se bastiguèt d'un biais concentric a l'entorn de la glèisa.

Al sègle XIII un espital foguèt bastit fòra dels barris per abrigar los romieus del Camin de Sant Jaume, que una via segondària passava per la vila. La glèisa tornèt èsser bastida en 1550 amb un dessenh gotic, suls fondaments de l'anciana glèisa romanica.

Lo vam economic regional del sègle XVIII pòrta lo desvolopament al vilatge. Los escriches indican que comptava fins a 23 mercants e 13 mercats per an. Lo vilatge se desvolopèt subretot mercé al teissatge del cambe e al comèrci dels ases. Es a aquela epòca que los valats foguèron comolats e las muralhas destruidas per que lo vilatge s'espandiguèsse.

Al sègle XIX l'arribada dels teissuts de coton importats e lo desvolopament de la produccion de carbon dins lo bacin de Carmauç ont se precipitèron los teissièrs locals menèron lo vilatge al declin.

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
1983 2020 Denis Marty    
1974 1983      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 1422, totala: 1432

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1 564 - -

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 1 545 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 1 289 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
1 322
1 234
1 222
1 304
1 361
1 362
1 310
1 309
1 302
1 332
2009 2010
1 342
1 354
1 381
1 392
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 1360 abitants.

Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]
mesa al tombèl
  • La glèisa de Sant Pèire: bastida en 1550, es sul dessenh dels edificis gotics meridionals, amb un cabeç de 5 pams, 3 travadas e 5 capèlas lateralas entre los contrafòrts. Foguèt edificada suls fondaments d’una glèisa romanica que seriá estada destrucha pendent las Guèrras de religions. Amb una torrèla sul costat, lo campanar abrigant una campana de 1599, 20 mètres de naut.
  • Lo musèu Bajen-Vega : aquel ancian ostal senhoral, sèti de l'Ofici de Torisme, abriga las òbras d'un cople de pintres espanhòls que fugiguèron lo franquisme.
  • La Capèla de Sant Jaume: aquela anciana capèla de l'espital; abriga una mesa al Tombèl de pèira escultada realizada pels evesques d'Albi al sègle XV, e mai los mòbles qu'ornavan la capèla del Castèl de Combafan.

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas a la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]
  • Francisco Bajen
  • Martine Vega
  1. Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3. 
  2. «Toponimia occitana».
  3. Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
  4. Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
  • (fr) Monestiés, plan de la cité médiévale, Ofici de Torisme