Lo Mairac

Lo Mairac; Almayrac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Geografia fisica
Coordenadas	44° 06′ 06″ N, 2° 10′ 03″ E
Superfícia	10,97 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 372 m; 356 m; 248 m
	Geografia politica;
País	Lengadòc;
Parçan	Segalar;
Estat	França;
Region; 76	Occitània;
Departament; 81	Tarn ;
Arrondiment; 811	Albi;
Canton; 8123	Canton de Carmauç-1 Lo Segalar;
Intercom; 248100422	Comunautat de comunas Segalar Carmausin;
Cònsol	Atanasio Gonzalez ; (2014-2020)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	289 ab. Evolucion de la populacion; 293 ab.
Densitat	25,71 ab./km²
	Autras informacions
Còde postal	81190
Còde INSEE	81008

Vilatge d'Occitània

Lo Mairac^[1]^,^[2]^,^[3]^,^[4] (Almayrac en francés) es una comuna lengadociana en Segalar, situada dins lo departament du Tarn e de la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Geografia

Toponimia

Ernèst Negre cita qualques fòrmas ancianas: Armairaco, en 1120, Almairaco, en 1260. Lo nom, amb lo sufixe -acum, es lo d'una proprietat antica. La question es la del nom d'òme que lo sufixe completa : lo nom Armarius ^[5] o, amb una varianta -iacum del sufixe, lo nom germanic Hartmar ^[6].

Lo nom Almairac s'explica per una dissimilacion a partir d' Armairac (evitament de doás r dins lo meteis mot, en remplaçant la primièra per una l). Aprèp, lo nom actual resulta d'una marrida interpretacion del mot : Almairac foguèt comprés coma Al Mairac, doncas Lo Mairac, e es malaisit, un còp que lo nom novèl es installat, de tornar enrè.

Istòria

Abans la revolucion, Lo Mairac es una comunautat (parròquia de Sant Salvi). Lo 20 d'abrial de 1813, un arrestat prefectoral destaca del Mairac una enclava amb los vilatges de La Volp e Gagets e lo masatge del Teron, e la restaca a Trevièn.^[7]

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat
març de 2001	2020	Atanasio Gonzalez
	2001
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Pampalona; es ara del canton de Carmaux-1 Le Ségala (en francés), donc Carmauç-1 Lo Segalar.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 282, totala: 289

447

404

398

355

437

466

531

604

611

588

571

532

552

560

558

524

504

502

451

462

475

448

414

416

407

383

352

324

275

266

269

267

275

282

283

292
303

2009

2010

297
307

293
302

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

Veire tanben

Comunas de Tarn

Nòtas

↑ Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3.
↑ «Toponimia occitana».
↑ Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
↑ Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 12
↑ Ernest Negre, Les Noms de Lieux du Tarn, 4e ed., Vent Terral, Energues, 81350 Andouque, 1986, p. 33
↑ Conseil général du Tarn. Archives départementales. Communes du Tarn. Archives et Patrimoine, 1990. Còpia numerizada disponibla sul sit dels archius departamentals de Tarn. Part primièra Part seconda.

Ligams extèrnes

Portal de Lengadòc

[1] Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3.

[2] «Toponimia occitana».

[3] Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».

[4] Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».

[5] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 12

[6] Ernest Negre, Les Noms de Lieux du Tarn, 4e ed., Vent Terral, Energues, 81350 Andouque, 1986, p. 33

[7] Conseil général du Tarn. Archives départementales. Communes du Tarn. Archives et Patrimoine, 1990. Còpia numerizada disponibla sul sit dels archius departamentals de Tarn. Part primièra Part seconda.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]