Lo Segur

Lo Segur; Le Ségur
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Geografia fisica
Coordenadas	44° 06′ 33″ N, 2° 03′ 33″ E
Superfícia	18,91 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 512 m; 367 m; 190 m
	Geografia politica;
País	Lengadòc;
Parçan	Segalar;
Estat	França;
Region; 76	Occitània;
Departament; 81	Tarn ;
Arrondiment; 811	Albi;
Canton; 8120	Monestièrs;
Intercom; 248100422	Comunautat de comuna Segalar Carmausin;
Cònsol	Thierry Descomps ; (2008-2014)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	259 ab. Evolucion de la populacion; 266 ab.
Densitat	12,27 ab./km²
	Autras informacions
Còde postal	81640
Còde INSEE	81280

Vilatge d'Occitània

Lo Segur^[1]^,^[2]^,^[3]^,^[4] (Le Ségur en francés) es una comuna lengadociana de Segalar situada dins lo departament de Tarn e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Geografia

Lo Segur
Raissac. Lo nom es atestat cap a 1105, Reisac. Lo sufixe gallés -āco(n), latinizat en -acum, pausa pas de problèmas. Los toponimistas l'associan a un nom d'òme. Dauzat seguís Petar Skok que i vei un nom gallés Rixa ^[5] e los Féniés postulan Riccius ^[6]. Per Raiçac (Tarn), Negre utiliza los noms galleses Riccius o Recius ^[7]. Per l'ensemble dels Raissac/Raiçac, las fòrmas ancianas (Resciacum per Raissac de Lampi, Rexaco per Raissac d'Aude) mòstran que lo nom a desvolopat un -a- qu'es pas etimologic, probablament en passant per *Rii- > *Rei-

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat
2008	2014	Thierry Descomps
març de 2001	2008
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 232, totala: 241

384

396

321

283

265

244

240

241

245
248

241
250

237
246

Fonts

Evolucion de la populacion 1962-2008

↑ Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3.
↑ «Toponimia occitana».
↑ Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
↑ Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 555
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 122
↑ Ernest Negre, Les Noms de Lieux du Tarn, 4e ed., Vent Terral, Energues, 81350 Andouque, 1986, p. 29