Taissòde

Taissòde; Teyssode
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	43° 39′ 02″ N, 1° 56′ 08″ E
Superfícia	22,88 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 327 m; 230 m; 127 m
	Geografia politica;
País	Lengadòc;
Estat	França;
Region; 76	Occitània;
Departament; 81	Tarn ;
Arrondiment; 812	Castras;
Canton; 8129	Sant Pau del Cabdal Jòus;
Intercom; 248100562	Comunautat de comunas del País d'Agot;
Cònsol	Michel Fabriès ; (2008-2014)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	372 ab. Evolucion de la populacion; 387 ab.
Densitat	17,22 ab./km²
	Autras informacions
Còde postal	81220
Còde INSEE	81299

Vilatge d'Occitània

Taissòde (Teyssode en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament de Tarn e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Geografia

Toponimia

Taissòde

Lo nom de la comuna viendriá de taxo, mot galloroman pel taisson. Se deu escriure amb "ai" coma dins lo diccionari de las comunas de Tarn editat pels archius departamentals,^[1] e pas *Teissòde.^[2]^,^[3]^,^[4]^,^[5]

Sant Germièr

Segon Dauzat e Rostaing, los Féniés, Sant Germièr representariá Garimar, avesque de Tolosa al sègle VI. I a un autre Garimar abat en França, mas localament lo nom es - normalament - lo de l'avesque tolosan ^[6]^,^[7]^,^[8]. I a un problèma fonetic : Ga > Ja > (Ge) ? Nom reinterpretat en fonetica d'oïl e transferit ?
Segon Negre, Sant Germièr representa Germerius^[9].

Istòria

Taissòde es sus la plaça d'un ancian oppidum roman.

Lo nom de la comuna viendriá de taxo, mot galloroman pel taisson.

Administracion

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat
2008	2014	Michel Fabriès
març de 2001	2008
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 394, totala: 415

1 163

1 097

1 034

-

943

-

-

754

-

519

442

373

359

330

338

345

346

349
362

2009

2010

358
371

373
393

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

Veire tanben

Articles connèxes

comunas de Tarn

Ligams extèrnes

Taissòde sul site de la Comunautat de comunas.

Nòtas

↑ Archives départementales du Tarn, sous les directions de Jean Le Pottier (1990) et Éric Montat (2021), Communes du Tarn. Dictionnaire de géographie administrative, paroisses, étymologie, blasons, bibliographie, Albi: 2021, mesa a jorn en linha, 2022, p. 466
↑ Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3.
↑ «Toponimia occitana».
↑ Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
↑ Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 603
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 234
↑ https://nominis.cef.fr/contenus/saint/10235/Saint-Germier.html
↑ Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, 1990-98, vol. III, p. 1646, par. 28 688

Portal de Lengadòc

[1] Archives départementales du Tarn, sous les directions de Jean Le Pottier (1990) et Éric Montat (2021), Communes du Tarn. Dictionnaire de géographie administrative, paroisses, étymologie, blasons, bibliographie, Albi: 2021, mesa a jorn en linha, 2022, p. 466

[2] Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3.

[3] «Toponimia occitana».

[4] Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».

[5] Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».

[6] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 603

[7] Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 234

[8] ttps://nominis.cef.fr/contenus/saint/10235/Saint-Germier.html

[9] Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, 1990-98, vol. III, p. 1646, par. 28 688

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]