Senolhac

Senolhac; Senouillac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Vista generala de Senolhac.
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	43° 56′ 33″ N, 1° 57′ 03″ E
Superfícia	15,01 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 245 m; 200 m; 147 m
	Geografia politica;
País	Lengadòc;
Parçan	País d'Albi ;
Estat	França;
Region; 76	Lengadòc Rosselhon Miègjorn Pirenèus;
Departament; 81	Tarn ;
Arrondiment; 811	Albi;
Canton; 8112	Galhac;
Intercom; 248100380	Comunautat de comunas de Tarn e Dadon; ;
Cònsol	Bernard Ferret ; (2008-2014)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	1 112 ab. Evolucion de la populacion; 1 145 ab.
Densitat	72,62 ab./km²
	Autras informacions
Gentilici	senolhagòl, -òla
Còde postal	81600
Còde INSEE	81283

Vilatge d'Occitània

Senolhac^[2]^,^[3]^,^[4]^,^[5] (Senouillac en francés) es una comuna lengadociana del País d'Albi situada dins lo departament de Tarn e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Geografia

Toponimia

Per Dauzat e Rostaing, Senolhac ven del nom d'òme gallo-roman *Senullius, del gallés Senos, ambe lo sufixe -acum^[6]. Xavier Delamarre accèpta tanben lo nom inatestat de *Senullius (*Senullios en gal) e ne comenta pas l'origina ^[7].

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat
2014	2020	Bernard Ferret
març de 2008	2014	Marie-Thérèse Plageole
març de 2001	2008	Jean-Claude Pech
	2001
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 1090, totala: 1126

735

775

687

788

879

835

977

997

998
1 056

2009

2010

1 047
1 083

1 059
1 097

Fonts

Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

Luòcs e monuments

I a quatre castèls sus la comuna de Senolhac :

- lo castèl de la Boneta,

- lo castèl de Linardièr,

- lo castèl de Sant Marcial (Marçal ?)

- lo castèl de Mauriac.

Pasmens que siá sul territòri de la comuna de Caüsac de Vera, se pòt tanben citar lo castèl de Saletas qu'es fácia d'aquel de Mauriac e amb que sovent èra en conflite.

Personas ligadas a la comuna

Georges Cahuzac, actor, nascut a Senolhac lo 10 de febrier de 1871
Michel Tapié (Michel Tapié de Céleyran), critica d'art francés, nascut lo 26 de febrier de 1909 al castèl de Mauriac et mòrt en 1987 a París.

Veire tanben

Articles connèxes

comunas de Tarn

Ligams extèrnes

Senolhac sul site de l'Insee

Nòtas

↑ Frederic Mistral, Lou Tresor dóu Felibrige, tòme 2, p. 877, Culture Provençale et Méridionale, reedicion 1979
↑ Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3.
↑ «Toponimia occitana».
↑ Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
↑ Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, reedicion Librairie Guénégaud, 1984, p. 653
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p.236, 306 e 365

Portal de Lengadòc

[1] Frederic Mistral, Lou Tresor dóu Felibrige, tòme 2, p. 877, Culture Provençale et Méridionale, reedicion 1979

[2] Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3.

[3] «Toponimia occitana».

[4] Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».

[5] Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».

[6] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, reedicion Librairie Guénégaud, 1984, p. 653

[7] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p.236, 306 e 365

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]