Vejatz lo contengut

Alairac (Auvèrnhe)

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Alairac
Alleyrac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 53′ 28″ N, 3° 59′ 14″ E
Superfícia 11,34 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
1 283 m
1 080 m
1 025 m
Geografia politica
País Velai Armas de Velai Armas de Lengadòc Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe-Ròse-Aups
Departament
43
Naut Léger Armas deu Departament de Naut Léger
Arrondiment
432
Lo Puèi de Velai
Canton
4313
Mézenc , ancianament delh Monestier de Gaselha
Intercom
ZZZZZZZZZ
CC Mézenc-Loire-Meygal
Cònsol Nadine Legaz
(2014-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
119 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

126 ab.
Densitat 10,41 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Alleyracois, alleyracoises (en francés)
Còde postal 43150
Còde INSEE 43004

Alairac[1] (Alleyrac en francés) z-es una comuna velaienca situada dins lo departament delh Naut Léger e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Comunas vesinas

[modificar | Modificar lo còdi]
Distanças e posicion relativa
Distanças e posicion relativa
Alairac Alairac
Comuna amb 153 abitants (2000)Saletas
(3,4 km)
Comuna amb 157 abitants (2000)Présailles
(3,6 km)
Comuna amb 64 abitants (2000)
Vielprat
(4,4 km)
Comuna amb 62 abitants (2000)Goudet
(4,9 km)
Comuna amb 69 abitants (2000)La Fara
(5,4 km)
Comuna amb 131 abitants (2000)Arlempdes
(5,7 km)


Las fòrmas ancianas son Villa d'Aleirac, en 1309, Alayrac, en 1327, Alayracum, latinizacion de 1392, Aleyracum, latinizacion de 1472, Aleyrac, en 1517 [2]. L'origina es donc la mesma que la d'Alairàs, vilatge qu'es tanben en lo departament delh Naut Léger, Alairac (Carcassés), Alairac (Droma), Alairac, comuna de Vindrac e Alairac e un vilatjòt de la comuna de Sautairargues, citat en 804 jol nom de villa Alairanicos. L'etimologia seriá, segon Dauzat, lo nom d'òme latin Alarius o Hilarius ame'l sufixe -acum[3], latinizacion delh sufixe gallés -ācon; i a una autra possibilitat, allariācon, delh nom gallés Allarios (e Xavier Delamarre precisa que Allarius es pas un nom latin, çò que concernís probablament tanben Alarius prepausat per Dauzat)[4]. Se tractariá doncas de la proprietat antica d'un òme delh nom d'Allarios, Alarius o Hilarius.

En la meitat nòrd de l'occitan, lo passatge de -ai- pretonic a -ei- es ja realizat al sègle XIV, aquí perqué Alairac es escrit Aleirac en 1309.

La comuna saguèt creada per ordenança delh 18 d'aost 1835 per desmembrament de Saletas [5].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2014 2020 Nadine Legaz    
març 2008 2014 Joël Darnis    
març de 2001 2008      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 118, totala: 130

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
528 527 510 476

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
433 461 778 710 800 874 871 870 891

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
832 860 809 619 631 555 553 444 380

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
307
264
206
165
129
118
121
121
123
126
2009 2010
124
127
123
135
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Alairac (Auvèrnhe)».
  2. https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f53.image Dictionnaire Topographique... de la Haute-Loire, p. 4
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 8
  4. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 47 e 284
  5. https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f53.image Dictionnaire Topographique... de la Haute-Loire, p. 4