Vejatz lo contengut

Cobon

Aqueste article es redigit en auvernhat.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vila d'Occitània
Cobon
Coubon
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 59′ 52″ N, 3° 55′ 07″ E
Superfícia 22,73 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
948 m
640 m
607 m
Geografia politica
País Velai Armas de Velai Armas de Lengadòc Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe Ròse Aups
Departament
43
Naut Léger Armas deu Departament de Naut Léger
Arrondiment
432
Lo Puei de Velai
Canton
4320
Lo Puèi de Velai-4 (Lo Puei de Velai Sud-Èst
Intercom
244300018
CA delh Puèi de Velai
Cònsol Christelle Valantin
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
3 248 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

3 336 ab.
Densitat 134,71 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 43700
Còde INSEE 43078

Cobon[1] (Coubon en francés) z-es una comuna velaiesa situada dins lo departament del Naut Léger e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Traversada per Leir, Cobon se situa tanben a quauques quilomètres delh Puei e de Briva e Charensac.

Comunas vesinas

[modificar | Modificar lo còdi]
Distanças e posicion relativa
Distanças e posicion relativa
Cobon Cobon
Comuna amb 1614 abitants (2000)Cuçac
(2,8 km)
Comuna amb 1174 abitants (2000)Solanhac
(4,1 km)
Comuna amb 227 abitants (2000)Chadron
(4,3 km)


Perimètre delh territòri

[modificar | Modificar lo còdi]

Las fòrmas ancianas son : Ecclesia S. Georgii de Cobone super ripam Ligeris vès 1095, Eccl. de Cobono en 1179, Cobo vès 1187, Ecclesia de Cobeno vès 1343, Cobon en 1534 [2].
Cobon ven delh nom latin d'òme *Cupus, inferit de Cupius, ambelh sufixe -onem [3],[4].

Las fòrmas ancianas son : Charantus en 1322, Charantusium en 1516, Charentus en 1599 [5].
Joan Arçac (1922-1992), a son epòca, vesiá un preindoeuropèu *kar-, amb un alarjament -ant-, un sufixe -utiu o -ucius, e comentava que lo nom ven pas delh nom gallic d'òme Carantos, per çò que lo site z-es rochós [i a pr'aquò de terrens relativament planèirs]. Joan Arçac cita tanben Ernèst Negre, que parla d'un preceltic *caranto-, « sabla » [6].
Carant(i)os, Carantill(i)os, Carantú, etc, son de noms celtics d'òme; Carantonos z-es lo nom de l'aiga Charanta e lo nom z-es celtic [7], çò que dona pas lo sens d'origina.
Joan Coromines considèra carant, mot catalan pirenenc, « maire d'un torrent rochós e de penta regda », coma venent delh lexic « sorotaptic », doncas de las culturas delhs champs d'urnas, de lenga protoceltica e non pas celtica estrictament [8]. Aquò pòt correspondre a un terren rochós, mas l'idèa delh sorotaptic z-es una especialitat de Coromines.

Las fòrmas ancianas son : In villa Urciliaco vès 990, In villa Orciliaco vès 990, Urzilac vès 1210, Ursiliac en 1256, Ursulhiacum en 1303, Ursilhacus, Urzilhac en 1349, Orcilhac, par. S. Maurisii en 1511, Le Mas d'Orsilhac en 1561, Ourzilhac en 1585 [9].
Segon Joan Arçac, Orzilhac z-èra Orciliacum, delh nom latin d'òme Orcilius, derivat d'Orcius, ambelh sufixe -acum [10]. Xavier Delamarre considèra Orcios [latinizat en Orcius] coma un nom celtic [11].

Las fòrmas ancianas son : Voliacus en 1097, Voliac alh secle XI, Fortalicium de Volhiac citra Ligerim en 1320, Vouliac en 1466, Voulhac en 1607 [12].
Segon Joan Arçac, Volhac z-èra Volliacum, delh nom latin d'òme Vollius, ambelh sufixe -acum [13].

En 1789, Cobon èra de de la província de Velai, de la subdelegacion e seneschauciá delh Puei de Velai. Sa gleisa parochala, diocèsi delh Puèi de Velai e archipreirat de Solanhac, èra delh vocable de Sant Jòrdi; lo prior de Sant Pèire lo Monestier presentava a la cura [2].

En 1927, la comuna d'Arsac de Velai saguèt creada a partir de Cobon [14].

Partida eissida de l'article francés

En 1980, a #aver luòc la granda creguda de la Loire, #qu'a fach uèch mòrts e a marcat las consciéncias del pòble. En lo moment de la darrièra enregistra archéologique en avent debanat pendent lo mes de julhet 2010 a l'escasença de la réfection de la rota de la Darne, de las ossements umans pas identificats an èsser trobats jol anciana cauçada.

Tèxte originau de l'article francés

En 1980, a eu lieu la grande crue de la Loire, qui a fait huit morts et a marqué les consciences du village. Lors de la dernière fouille archéologique ayant eu lieu durant le mois de juillet 2010 à l'occasion de la réfection de la route de la Darne, des ossements humains non identifiés ont été retrouvés sous l'ancienne chaussée.


Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista delhs cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 (2026) Christelle Valantin divèrs dreita conselhèira departamentala
març de 2008 2020 Adrien Défix divèrs dreita retirat
març de 2001 2008 Christian Vernay divèrs esquèrra tecnician superior a la DDT
junh de 1995 2001 Pierre Solvignon   agricultor
març de 1977 1995 Claude Salgues PS professor d'educacion fisica
març de 1965 1977 Geneviève Pubellier CDP, pueis CDS conselhèira generala (1971-1994), vice-presidenta delh Conselh Generau
  1965      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 3062, totala: 3170

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
2 254 2 140 2 211 2 280 2 181 2 342 2 513 2 400 2 310

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
2 342 2 536 2 466 2 477 2 523 2 615 2 674 2 530 2 489

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
2 452 2 665 2 620 2 531 2 247 1 304 1 131 1 075 1 020

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
1 076
1 115
1 486
2 047
2 562
2 708
3 035
3 048
3 044
3 161
2009 2010
3 054
3 163
3 063
3 170
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 3248 abitants e la densitat èra de 142,89 ab/km².

Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas e referéncias

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Cobon».
  2. 2,0 et 2,1 Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 93 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f142.item
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 216
  4. Jean Arsac, Les noms de lieux en Velay, ed. des Cahiers de la Haute-Loire, 2023 (reedicion), p. 170
  5. Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 67 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f116.item
  6. Jean Arsac, Les noms de lieux en Velay, ed. des Cahiers de la Haute-Loire, 2023 (reedicion), p. 49
  7. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 104-105
  8. Joan Coromines, Estudis de Toponímia Catalana, vol. I, p. 99, vol. II, p. 208
  9. Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 200 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f249.item
  10. Jean Arsac, Les noms de lieux en Velay, ed. des Cahiers de la Haute-Loire, 2023 (reedicion), p. 157
  11. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 211
  12. Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 301 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f350.item
  13. Jean Arsac, Les noms de lieux en Velay, ed. des Cahiers de la Haute-Loire, 2023 (reedicion), p. 167
  14. http://cassini.ehess.fr/fr/html/fiche.php?select_resultat=10463