Vejatz lo contengut

Sent Arcon d'Alèir

Aqueste article es redigit en auvernhat.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Sent Arcon d'Alèir
Saint-Arcons-d'Allier
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 04′ 09″ N, 3° 33′ 02″ E
Superfícia 16,08 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
1 045 m
520 m
498 m
Geografia politica
País  Auvèrnhe
Parçan Brivadés (Lanjadés)
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe Ròse Aups
Departament
43
Naut Léger Armas deu Departament de Naut Léger
Arrondiment
431
Briude
Canton
4310
Las Gorjas d'Alèir-Gevaudan (Lanjac davant 2015)
Intercom
244301057
CC de las Ribas delh Naut Alèir
Cònsol Jean-Michel Durand
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
190 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

194 ab.
Densitat 12,75 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 43300
Còde INSEE 43167

Sent Arcon d'Alèir[1] [ref. insufisenta] (Saint-Arcons-d'Allier en francés) z-es una comuna auvernhassa situada dins lo departament del Naut Léger e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Comunas vesinas

[modificar | Modificar lo còdi]
Distanças e posicion relativa
Distanças e posicion relativa
Saint-Arcons-d'Allier Saint-Arcons-d'Allier
Comuna amb 412 abitants (2000)Chanteuges
(1,4 km)
Comuna amb 96 abitants (2000)Charraix
(5,0 km)
Comuna amb 126 abitants (2000)Pébrac
(5,3 km)
Comuna amb 3943 abitants (2000)Langeac
(5,6 km)
Comuna amb 60 abitants (2000)Pradas
(5,7 km)

Perimètre delh territòri

[modificar | Modificar lo còdi]

Las fòrmas ancianas son : Sanctus Archontius en 1078, Ecclesia S. Petri de Sancto Arcontio, et ecclesia ipsius Sancti Arcontii en 1262, Sanctus Arconcius en 1309, Castrum et villa Sancti Arcontii en 1335, Cura Santi Arcontii secus Elaverim en 1406, Le chastel de Saint-Arcons en 1478, Sainct Arcomps en 1570, Saint Alcons en 1683, Arcons-sur-Allier en 1793 [2].
I a pas de dobte sobelh nom delh sant : s'agís de Sant ArconÇ. La comuna z-es Sent Arconç d'Alèir o Sent Arcònç d'Alèir (finala muda). Veire Sent Arcònç de Barjas.
Sant Arconç o Sant Arcònç representa Archontius, nom grèc d'un avesque de Vivièrs [3].

En 1789, Sent Arconç dependiá de la província d'Auvernhe, de l'eleccion de Briude, de la subdelegacion de Lanjac e delh ressòrt de Riam. Sa gleisa parochala, diocèsi de Sant Flor e archipreirat de Lanjac, èra delh vocable de Sant Lop; l'abadessa de las Chasas presentava a la cura[2].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista delhs cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2001 (2026) Jean-Michel Durand    
  2001      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 205, totala: 213

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
599 552 603 604 598 582 608 618 614

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
645 620 642 604 587 614 602 589 552

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
534 549 529 506 509 456 425 379 336

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
329
279
245
203
187
164
180
182
185
195
2009 2010
190
201
194
204
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 190 abitants e la densitat èra de 11,82 ab/km².

Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Sent Arcon d'Alèir».
  2. 2,0 et 2,1 Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 247 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f296.item
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 586