Vejatz lo contengut

Ferruçac

Aqueste article es redigit en auvernhat.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Ferruçac
Ferrussac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vista de Ferruçac
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 05′ 37″ N, 3° 24′ 06″ E
Superfícia 17,08 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
1 057 m
964 m
585 m
Geografia politica
País  Auvèrnhe
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe Ròse Aups
Departament
43
Naut Léger Armas deu Departament de Naut Léger
Arrondiment
431
Briude
Canton
4317
País de La Faieta (Pinòus davant 2015)
Intercom
244300216
CC de las Ribas delh Naut Alèir
Cònsol Nathalie Vizade
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
82 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

84 ab.
Densitat 4,8 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 43300
Còde INSEE 43094

Ferruçac (Ferrussac en francés) z-es una comuna auvernhassa, situada dins lo departament del Naut Léger e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Comunas vesinas

[modificar | Modificar lo còdi]
Distanças e posicion relativa
Distanças e posicion relativa
Ferruçac Ferruçac
Comuna amb 21 abitants (2000)Arlet
(2,8 km)
Comuna amb 82 abitants (2000)Cronce
(3,2 km)
Comuna amb 236 abitants (2000)Pinòus
(4,7 km)
Comuna amb 34 abitants (2000)Chaselas
(5,4 km)
Comuna amb 156 abitants (2000)Sant Cirgue
(5,8 km)
Comuna amb 184 abitants (2000)Aubazat
(5,8 km)


Perimètre delh territòri

[modificar | Modificar lo còdi]
Comunas confrontantas de Ferruçac
Arlet Aubazat
Cronce Ferruçac Lanjac
Pinòus

Las fòrmas ancianas son Ferrusac en 1234, Ferrussacum en 1353, Ferrussat en 1388, Ferroussac en 1401, Ecclesia de Frussacho alh secle XV, Ferussat en 1669 [1].
La prononciacion aproximativa z-es [faɾy'sa] [2].
Segon Dauzat e Rostaing, que citan l'atestacion de 1234, Ferrusac, Ferrussac o, melhor, Farruçac, coma las autras localitats d'aquel nom, ven delh nom latin d'òme Ferucius o Ferrucius, amb lo sufixe -acum[3]. Se tracta donc d'una propietat rurala d'origina gallo-romana. Los Feniés, probablament en seguida d'Ernèst Negre, causisson puslèu Ferruntius, per lo vilatjòt omonime de la comuna de Recacòrn, amb lo mesme sufixe [4].
Que lo nom de persona siá Fer(r)uçius o Ferruntius, la grafia corrècta del nom es Farruçac : segon Loís Alibèrt, « Lo son s sorda derivant de ci, ti, chi, c + e, i latins es grafiat c davant e, i; davant a, o,u cal emplegar ç » [5]. Veire article catalan «Ferruçac d'Arlet» (sic).

Chassanhòlas

[modificar | Modificar lo còdi]

Le nom francés z-es Chassignolles. Luòc situat au nòrd-èst de la comuna. Las fòrmas ancianas son : Chassaignolles en 1337, Mansus de Chassanholas en 1351, Chassanholles en 1502, Sachinolles en 1511 [6].
La prononciacion aproximativa z-es [tsasa'ɲɔɾə] [2].
Lo nom z-es identic a la comuna de Chassanhòlas, mes z-es probablament pas un transferiment. L'explicacion z-es benleu diferenta : un derivat collectiu delh resultat delh gallic cassanos « jàrric ». Lo nom francés a patit de l'influéncia delh nom oficiau, erronèu, de la comuna.

En 1789, Ferruçac dependiá de la província d'Auvernhe, de l'eleccion de Briude, de la subdelegacion de Lanjac e delh ressòrt delh presidial de Riam. Sa gleisa parochala, diocèsi de Sant Flor e archipreirat de Lanjac, èra delh vocable de Sant Joan; lo prior de La Vòuta presentava a la cura. Per ordenança reiala delh 28 d'aost de 1834, la comuna de *Nòstra Dòna delh Cròs (nom supausat) saguèt incorporada a Ferruçac [1]. Lo Cròs es situat alh sud de la comuna.

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista delhs cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 (2026) Nathalie Vizade    
març de 2001 2020 Chantal Legendre divèrs dreita  
davant 1988 ? Jean Martin    
Totas las donadas son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 82, totala: 85

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
283 347 488 356 368 461 532 496 517

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
480 510 465 477 471 456 474 458 445

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
407 395 374 354 326 305 286 228 201

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
184
194
147
116
117
92
84
81
80
83
2009 2010
82
87
85
90
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 82 abitants e la densitat èra de 4,8 ab/km².

Demografia *Nòstra Dòna delh Cròs

[modificar | Modificar lo còdi]
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): , totala:

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
116 112 112 126 138 - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008




Cercar
Cercar
Cercar
Cercar
Cercar
2009 2010
Cercar
Cercar
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • Lo n° INSEE es estat chamjat per rasons paracticas.

Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. 1,0 et 1,1 Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 120 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f169.item
  2. 2,0 et 2,1 Enquèsta delh contributor en 2024
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, p. 287 reedicion Librairie Guénégaud, 1984
  4. Bénédicte Boyrie-Fénié et Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, p. 121, Edicions Sud-Ouest, novembre 2007
  5. Loïs Alibèrt, Gramatica occitana, Centre d'Estudis Occitans, Montpelhièr, segonda edicion, 1976
  6. Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 69 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f118.item