Vejatz lo contengut

Sijac

Aqueste article es redigit en lengadocian.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Sijac
Issigeac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Lo palais dels avesques de Sarlat.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 43′ 46″ N, 0° 36′ 21″ E
Superfícia 9,16 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
166 m
110 m
94 m
Geografia politica
País Perigòrd Armas de Perigòrd
Parçan Brageiragués
Estat Bandièra de França França
Region
75
Novèla Aquitània
Departament
24
Dordonha Armas del Departament de la Dordonha
Arrondiment
241
Brageirac
Canton
2414
Sud-Brageiragués (capluèc del Canton de Sijac avant 2015)
Intercom
242400794
CC de las Pòrtas Sud Perigòrd
Cònsol Jean-Claude Castagner
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
749 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

759 ab.
Densitat 79,48 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Issigeacois (en francés)
Còde postal 24560
Còde INSEE 24212

Sijac[1], foneticament [ʂi’za] [2], o Issijac (Issigeac en francés), es una comuna d'Occitània, dins la region istorica de Perigòrd, administrada per lo departament de Dordonha de la region de Novèla Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Comunas a l'entorn.

Mancam pas d'atestacions ancianas : 1. Monasterium Sigiacense (mièg del sègle XI), 2. Issigiacense en 1053, 3. Issigiacum (sègle XII), 4. Issijat (1179), 5. Ichigiacum (sègle XIV), 6. Ishigac e Ishijac en 1385[3], 7. Eychigiacum (sègle XIV), 8. Exigacum (sègle XIV), 9. Eyssigeac (sègle XVI) [4].

Cada toponimista dona son etimologia : un nom d'òme gallo-roman *Iccidius, del gallés Iccius, sigut del sufixe -acum, per Dauzat e Rostaing [5], un nom d'òme gallo-roman *Icciacium [sembla dificil foneticament], derivat del nom d'origina gallesa Iccius, o un nom d'òme d'origina germanica Assedeus, encara emb lo sufixe -acum, per Chantal Tanet et Tristan Hordé [4], Iccidius (o Uxedius) e sufixe -acum (site de las comunas de Dordonha)[6].

6 atestacions son de las latinizacions, que cal pas confondre emb la fòrma d'origina, pas coneissuda. La primièra fai veire que la tendéncia a l'aferèsi (tombada del començament del mot), que s'es impausada dins la prononciacion modèrna, es plan anciana. Fuguèt combatuda, non pas solament per purisme dins la lenga escrita, mas tanben dins la realitat (lo qu'escriguèt Eychigiacum al sègle XIV, o Eyssigeac al sègle XVI, auriá pas inventat aquela fòrma emb E- inicial non etimologic se la sillaba Ei- èra pas presenta dins la realitat parlada). La preséncia de E- inicial s'explica fòrt plan : dins de frasas coma Vau a Issijac o Demòra a Issijac, [-e-] sèrv de transicion entre a e i- en iatus; quand la novèla prononciacion comencèt a s'installar, semblava tota naturala dins un parlar que multiplica los cas de [ej-] o [ɛj-], mai que mai abans l'accent tonic (venguts de ai- pretonic o de es + consonanta). E lo fenomèn, encara present a Eiçac e a Eilhac, en dialècte lemosin, e tanben probablament a Isac/Eisac, en lengadocian brajairagués, a disparegut a Sijac, qu'auriá poscut demorar *Eissijac, emb tota la primièra sillaba.

La varianta en occitan Issijat, de 1179, testimònia de l'afebliment de las finalas -ac en -at, presenta en lemosin, en auvernhat, en agenés e dins una partida del gascon del nòrd-èst, abans l'amudiment de las consonantas finalas, fenomèn plan posterior e que concernís lo brajairagués tanplan coma lo nòrd-occitan. La consciéncia que aquel -at representava -ac explica que las autras atestacions, quitament en occitan, gardavan la finala etimologica.

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2008 2026 Jean-Claude Castagner PS retirat de director d'escòla, conselhièr general (2008-2015)
març de 1989 2008 Jean-Marie Bos PS retirat de las pòstas, conselhièr general (1994-2008)
    Claude Gisquet    
Totas las donadas son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 728, totala: 746

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
921 879 936 970 977 1 040 1 068 1 089 1 064

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1 020 1 043 1 026 1 062 1 046 1 103 959 914 851

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
780 801 769 737 730 790 842 687 683

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
712
709
669
686
638
617
665
663
648
674
2009 2010
634
659
708
732
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008



Luècs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]
Clicatz sus una vinheta per l’agrandir.

Personalitats ligadas emb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. https://web.archive.org/web/20090829110803/http://www.geocities.com/toponimiaoccitana/24.html
  2. https://web.archive.org/web/20160304051044/http://communes-oc.cg24.fr/cantons/issigeac/ISSIGEAC.htm
  3. https://www.guyenne.fr/Publications/Jurades_Bergerac/les_jurades_de_bergerac_t1.htm?fbclid=IwAR3P5U8PZg2frObhOvQQmjZ36MrtFFB9QxkOH3bigM2Z2y_HUy7qv6JCllw
  4. 4,0 et 4,1 Chantal Tanet et Tristan Hordé, Dictionnaire des Noms de Lieux du Périgord, ed. Fanlac, segonda edicion, 2000, p. 178-179
  5. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 363
  6. https://web.archive.org/web/20160304051044/http://communes-oc.cg24.fr/cantons/issigeac/ISSIGEAC.htm