Vejatz lo contengut

Bussiera Badiu

Quest article es redigit en lemosin.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Bussiera Badiu
Bussière-Badil
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Lo borg e la gleisa.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 39′ 09″ N, 0° 36′ 22″ E
Superfícia 19,86 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
292 m
189 m
125 m
Geografia politica
País Perigòrd Armas de Perigòrd
Parçan Perigòrd Verd
Estat Bandièra de França França
Region
75
Novela Aquitània
Departament
24
Dordonha Armas del Departament de la Dordonha
Arrondiment
242
Nontronh
Canton
2406
Canton dau Perigòrd Verd Nontronés (chapluòc dau Canton de Bussiera Badiu davant 2015)
Intercom
242401032
CC dau Perigòrd Nontronés
Cònsol Jean-Jacques Lavallade
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
383 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

385 ab.
Densitat 22,36 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 24360
Còde INSEE 24071

Bussiera Badiu (Bussière-Badil en francés) es una comuna d'Occitània, situada dins la region istorica de Perigòrd, administrada per lo departament de Dordonha de la region de Novela Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Comunas a l'entorn.

La prononciacion es [by’sjeːrɒ] [ba’diː][1].

  • Bussiera (atestacions Buxeriense monasterium, en 1028, Buxeria, en 1283, Buxeria Badili, en 1315, totas en latin, Bussière Badilh, [en francés], au sègle XVI) ven dau latin buxaria, format de buxus e dau sufixe -aria, luec (luòc) ente i a beucòp de buis (bois, beneit, ausanier, rampam...) [2], [3]. Segon los Feniés, que citan pas especificament Bussiera Badiu, lo buis se plai sus un sòu calcari o marca una ocupacion anciana e, eventualament, en Lemosin, daus sites arqueologics gallo-romans [4].
  • Badiu vendriá d'un nom de persona d'origina germanica, Baidilo[3] o se compren coma un mot occitan (a)badiu (relatiu a una abadia)[1].

Los Benedictins fondèron autorn de 768 lo prumier priorat sus la comuna actuala.

De 1790 a 2015, Bussiera Badiu fuguet canton.

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista daus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
abriau de 2014 2026 Jean-Jacques Lavallade divèrs drecha agricultor
març de 2008 2014 Jean-Pierre Terrefond divèrs esquèrra obrier
2003 novembre de 2007 Bernard Chambras PS  
2000 2002 Martine Chabot MSE  
març de 1983 2000 Bernard Chambras PS  
  1983      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
  • De 1790 a 2015, Bussiera Badiu fuguet canton; dempuei la refòrma cantonala efectiva en 2015, es dau canton dau Perigòrd Verd Nontronés.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 444, totala: 444

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1 309 1 230 1 037 1 253 1 191 1 347 1 376 1 330 1 352

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1 352 1 293 1 316 1 322 1 364 1 363 1 410 1 323 1 318

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1 256 1 210 1 173 1 050 1 024 910 845 755 692

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
645
584
595
540
530
523
514
499
483
488
2009 2010
468
473
466
468
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • comparar emb l'evolucion de Puei 'Gut e Pluviers que prenguet pauc a pauc lo ròtle efectiu de chapluec dau canton, mas Bussiera Badiu ne'n gardet lo títol d'aici a 2015.

Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas emb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. 1,0 et 1,1 https://web.archive.org/web/20160326005032/http://communes-oc.cg24.fr/cantons/bussiere/bussiere-badil.htm
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 92, a Boissière (La)
  3. 3,0 et 3,1 Chantal Tanet, Tristan Hordé, Dictionnaire des Noms de Lieux du Périgord, p. 77, edicions Fanlac, Peireguers, 2000
  4. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 163