Eilhac

Eilhac; Eyliac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Lo borg d'Eilhac.
	Geografia fisica
Coordenadas	45° 09′ 41″ N, 0° 51′ 19″ E
Superfícia	22,74 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 251 m; 144 m; 92 m
	Geografia politica;
Region ist	Perigòrd ;
Estat	França;
Region	Novela Aquitània;
Departament	Dordonha ;
Arrondiment	Periguers;
Canton	Canton d'Eila Manoire (Sent Peir de Chinhac avant 2015);
Intercom	Lo Grand Periguers;
Comuna	Bassilhac e Aubaròcha
	Geografia umana
Populacion; (2018)	734 ab.
Densitat	32,28 ab./km²
	Autras informacions
Còde postal	24330
Còde INSEE de seccion	24166
Divèrs	comuna delegada

Eilhac, foneticament [ɛj’ʎa] ^[1] (Eyliac en francés), es una comuna d'Occitània, dins la region istorica de Perigòrd, administrada per lo departament de Dordonha de la region de Novela Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Dempuei lo 1er de genier 2017, es comuna delegada de la comuna novela de Bassilhac e Aubaròcha, emb Bassilhac, En Bòrn, Lo Chamnhe, Milhac d'Aubaròcha e Sent Antòni d'Aubaròcha.

Geografia

Eilhac es dins l'airau urban de Periguers, mas pas dins son unitat urbana.

Perimètre dau territòri

Comunas confrontantas de Eilhac *comuna novela de Bassilhac e Aubaròcha*
	Lo Chamnhe com. nov. de Bassilhac e Aubaròcha
Bassilhac com. nov. de Bassilhac e Aubaròcha		En Bòrn com. nov. de Bassilhac e Aubaròcha
Sent Laurenç de Manoire com. nov. de Bolasac Eila Manoire	Chinhac com. nov. de Bolasac Eila Manoire Sent Peir de Chinhac	Sent Crespin d'Aubaròcha

Toponimia

La prononciacion es [ɛj’ʎa] ^[1].

Lo nom d'Eilhac (attestations Ilhacum, au segle XIII, Ylhac en 1400, Elyac au segle XVIII) es a comparar, per çò qu'es de l'etimologia, emb (Sent Joan d') Ilhac, en Gironda, o, emb un autre sufixe, aus dos Ilhans, lo daus Auts Pirenèus, e lo de Nauta Garona; vendriá dau nom d'òme gallo-roman Ilius (per Dauzat e Rostaing entau coma Tanet e Hordé) o Illius (site de las comunas de Dordonha), emb lo sufixe -acum^[2]^,^[3]^,^[4]^,^[1], latinizacion dau sufixe gallés -*acon. Seriá donc una propietat rurala d'origina gallo-romana.

Aquò's un cas, coma per Eisac o Eiçac, que i- inicial a desvolopat un e- que lo precedís, en formant un diftongue. L'explicacion es simpla : dins de frasas coma Vau a Ilhac o Demòra a Ilhac, [-e-] sèrv de transicion entre a e i- en iatus. Quand la novela prononciacion comença a s'installar, sembla tota naturala dins un parlar que multiplica los cas de [ej-] o [ɛj-], mai que mai abans l'accent tonic (venguts de ai- pretonic o de es + consonanta, coma Eschornhac = [ɛjθur’ɲa]). L'articulacion en [ɛj-] puslèu qu'en [ej-] es un signe de l'afebliment de l'accent tonic que pòt passar sus la sillaba iniciala (escotar la prononciacion, ambigüa ^[1]).

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista daus cònsols delegats successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
mai de 2020	2026	Cécile Lumello
genier de 2017	2020	Jean-Pierre Bonnet	sens etiqueta	retirat de la SNCF
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Lista daus cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
març de 1989	fin de 2016	Jean-Pierre Bonnet	sens etiqueta	retirat de la SNCF, (c. delegat 2017-2020)
abriu de 1966	1989	Marcel Lacour
març de 1965	març de 1966 (destituit)	Roger Mazeau
?	1965	René Rébillout
?	?	Lafont
decembre de 1919	1941 o après	Joseph Labrousse
1896 o davant	decembre de 1919	Cyprien (Joseph) de Langlade
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

D'aicia la refòrma cantonala de 2014, la comuna èra dau canton de Sent Peir de Chinhac. Aura, dempuei 2015, es dau canton d'Eila e Manoire.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 772, totala: 786

972

813

818

1 071

1 068

1 005

988

961

945

968

962

959

846

876

881

877

849

760

758

693

659

525

519

526

532

515

497

499

448

384

431

619

640

637

648

679
690

2009

2010

679
721

739
752

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

Luecs e monuments

Lo chasteu de la Chaloupie.
Lo chasteu d'Eilhac.
Lo colombier dau chasteu d'Eilhac.
Lo maine dau Pueg.
La gleisa de Sent Martin.

Clicatz sus una vinheta per l’agrandir.

Personalitats ligadas emb la comuna

Veire tanben

Comunas de Dordonha

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 et ^1,3 https://web.archive.org/web/20160303175253/http://communes-oc.cg24.fr/cantons/st-pierre-de-chignac/EYLIAC.htm
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 279
↑ Chantal Tanet et Tristan Hordé, Dictionnaire des Noms de Lieux du Périgord, ed. Fanlac, segonda edicion, 2000, p. 150
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Gironde, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2008, p. 299-300

Portau de Perigòrd

[dord-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 et ^1,3 https://web.archive.org/web/20160303175253/http://communes-oc.cg24.fr/cantons/st-pierre-de-chignac/EYLIAC.htm

[2] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 279

[3] Chantal Tanet et Tristan Hordé, Dictionnaire des Noms de Lieux du Périgord, ed. Fanlac, segonda edicion, 2000, p. 150

[4] Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Gironde, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2008, p. 299-300

[1]

[2]

[3]

[4]