Vejatz lo contengut

Aidon

Quest article es redigit en lemosin.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Aidon
Édon
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
L'egleisa d'Aidon.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 29′ 22″ N, 0° 21′ 18″ E
Superfícia 16,49 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
227 m
150 m
85 m
Geografia politica
País Engolmés Armas d'Engoleime
Parçan País d'Òrta e Tardoire,
Charanta Occitana
Estat Bandièra de França França
Region
75
Novela Aquitània
Departament
16
Charanta
Arrondiment
161
Engoleime
Canton
1628
Tuda e La Valeta (Vilaboé e La Valeta davant 2015)
Intercom
241600360
La Valeta Tuda Drona
Cònsol Patrice Petit
(2020 - 2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2019)
263 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

266 ab.
Densitat 15,52 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Édonais (en francés)
Còde postal 16320
Còde INSEE 16125

Aidon[1][2] (Édon en francés) es una comuna occitana situada dins lo departament de Charanta e la region de Novela Aquitània, ancianament de Peitau-Charantas.

Comunas limitròfas

[modificar | Modificar lo còdi]

I a quauques atestacions ancianas : in villa Aidomno en 1020[3], Eydon en 1275[4], Esdona, Exdom en 1380[5], Eydon d'Hautefaye en 1732[6].

L'abat Talbert postula una alteracion de ante dominum, « davant lo sent », que, coma a Aimostier (atestacion latina Antimonasterio, non datada), validariá una evolucion ante > ai-. Ante dominum designariá lo prumier daus apòstols, Pèir (i a una egleisa de Sent Pèir a Aidon e probable que abans l'egleisa actuala, que data dau segle XI, n'i aviá dejà una autra consagrada au mesme sent) [7]. Mas l'evolucion ante > ai demòra dificila. Aquí perqué, probable, Albert Dauzat considèra que l'origina dau nom d'Aidon es escura[8]. Per tornar a la prumiera atestacion, -domno es benlèu en relacion emb lo gallés dubnos, dumnos per assimilacion de nasalitat (la nasalitat de -n- es manlevada per -b-). Aqueu mot a lo sens de « sorne, negre, tenebrós », pusleu au sens cosmologic (lo monde d'en bas, los inferns) qu'au sens concret (lo paisatge). E justament, a Aidon, i a de las cròsas importantas e que se veson plan.

Remarcas sus las fòrmas ancianas (prumiera sillaba) : si Ai- de 1020 correspond a la prononciacion de l'epòca o anteriora, la fòrma Eydon de 1275 es logica (afebliment de ai- pretonic en ei- coma dins tota la meitat nòrd de l'occitan, a data anciana). Probable tanben qu'au segle XIV, la prononciacion lemosina de es- abans consonanta fòra de las oclusivas sordas ([-k-], -p-, -t-) èra dejà [ej-]; donc, i a ren d'estonable que aid- siá interpretat esd-. En francés e benlèu en occitan local dau Creissent, los diftongues se simplifican, çò que pòt explicar la grafia francesa Édon. Òm remarca que Aidon fai partida daus noms de luecs que començan per Ai-, que son situats a una frontiera de pòble gallés e que son pas explicats o que son sols dau mesme nom (Aivigas, Aineça, Aimet) en mai daus Aigurandas. Idèa de « frontiera » ?

La Ròcha Beucort foguet sieti de chastelaniá en 1789, emb 4 parròfias (o partidas) dependentas e 1 enclava[9].

Aidon annexet Hautefaye[10](nom francés, probablament Autafaia, coma l'omonime de Dordonha) entre 1790 e 1794.

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista daus maires successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
1999 2026 Patrice Petit UMP, LR espleitador agricòla
  1999      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra dau canton de Vilaboé-La Valeta; es aura dau canton de Tude-et-Lavalette (en francés).
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 256, totala: 270

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
800 799 727 796 815 854 871 874

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
873 810 715 660 665 623 612 554 531

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
505 562 560 402 384 384 348 303 294

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
278
284
256
286
306
224
240
246
252
265
2009 2010
256
269
260
275
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • Autafaia es dejà recensada emb Aidon en 1793

Luecs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats liadas a la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Intercomunalitat

[modificar | Modificar lo còdi]

Embessonatges

[modificar | Modificar lo còdi]

Liams connexes

[modificar | Modificar lo còdi]

Liams externes

[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas e referéncias

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. «Los noms de las comunas en Charanta occitana». Confolontés occitan.
  2. «Charanta». Toponimiaoccitana..
  3. Jean Nanglard, Cartulaire de l'église d'Angoulême, t. IX, Bulletins et mémoires de la Société archéologique et historique de la Charente, imprimerie G.Chasseignac, 1899, p. 29, (legir en linha http://www.guyenne.fr/ArchivesPerigord/Cartulaires/cartulaire_de_l_eglise_angouleme.htm#p_029, p. 29)
  4. Bulletin de la Société archéologique et historique de la Charente, 1882, p.95
  5. Jean Nanglard, Pouillé historique du diocèse d'Angoulême, t. III, Angoulême, imprimerie Despujols, 1900, 582 p., p. 98
  6. Rôle des paroisses, in Alexis Joseph Dominique de Gourgues, Dictionnaire topographique du département de la Dordogne, 1873
  7. Jean Talbert, Origine des noms de lieux, 1928
  8. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 260
  9.  Série B - Cours et juridictions. Archives départementales de la Charente. 
  10. http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=12515