Vejatz lo contengut

Sar

Quest article es redigit en lemosin.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Serç
Sers
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
L'egleisa.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 35′ 53″ N, 0° 19′ 25″ E
Superfícia 14,17 km²
Altituds
 · Maximala
 · Minimala
 
220 m
82 m
Geografia politica
Region istorica Perigòrd Armas de Perigòrd
Parçan País d'Òrta e Tardoire,
Charanta Occitana
Estat França
Region
75
Novela Aquitània, ancianament de Peitau-Charantas
Departament
16
Charanta
Arrondiment Engoleime
Canton Boëme-Échelle (Vilaboé La Valeta davant 2015)
Intercom
241600394
de la Vallée de l'Échelle
Cònsol Roland Veaux (2014-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2013)
823 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

838 ab.
Densitat 58,08 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Sersois (en francés)
Còde postal 16410
Còde INSEE 16368

Sert[1], Serts[2] o (versemblablament) Serç[3] /sɜʀ/ [cal referéncia] (Sers en francés) es una comuna de la Charanta Occitana. Administrativament, se tròba dins lo departament de Charanta e la region de Novela Aquitània, ancianament de Peitau-Charantas.

Comunas limitròfas

[modificar | Modificar lo còdi]
Comunas confrontantas de Sar
Sar
Distanças e posicion relativa
Distanças e posicion relativa
SerçSerç
Comuna amb 646 abitants (2000)Vosan (1,9km)
Comuna amb 898 abitants (2000)Bois (1,9km)
Comuna amb 1764 abitants (2000)Garat (5,5km)
Comuna amb 1289 abitants (2000)Dinhac (5,7km)
Comuna amb 1432 abitants (2000)Dirac (6,0km)
Comuna amb 1524 abitants (2000)Chasèlas (6,4km)
Comuna amb 275 abitants (2000)Graçac (6,5km)
Comuna amb 522 abitants (2000)Ronhac (7,6km)

Las fòrmas ancianas son Sertorovilla en 852[4], Sertis villa en 923, Sers, Sertis en 1110[5], Sertis vers 1300[6].

L'origina dau nom de Serç seriá lo nom commun latin serta qu'a per sens « garlandas, clausura »[4]. Lo segond sens de « clausura, barradura » sembla mai de natura a motivar un nom de luec, pusleu que lo prumier. Aquò's pas dirèctament serta (autra fòrma sertum) qu'a donat Serç perqué lo nom a pas una finala feminina. La prumiera fòrma es una latinizacion forçada e ne'n fau pas gardar que la prumiera sillaba. Las fòrmas Sertis en latin e Sers en occitan (tanleu lo segle XII) fan supausar una fòrma grafica Serç (de Sertiu- ?), pusleu que Sert (interpretacion de Jan Urroz), la consonanta finala estant muda. Coma s'explica la varianta Sar, probablament imaginària ?

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]

Lista daus maires

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista daus maires successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març 2008 2020 Roland Veaux PS retirat de provisor
març de 2001 2008      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 823, totala: 838


1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
408
413
472
540
633
672
710
728
749
772
2009 2010
770
793
783
806
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • 2017 : 871

Luecs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats liadas a la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Liams connexes

[modificar | Modificar lo còdi]

Liams externes

[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas e referéncias

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. «Los noms de las comunas en Charanta occitana». Confolontés occitan.
  2. «Charanta». Toponimiaoccitana..
  3. http://bdtopoc.org/?city_selected=Sers
  4. 4,0 et 4,1 Albert Dauzat et Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des noms de lieux en France, Paris, Librairie Guénégaud, 1989 (1èra ed. 1963), p 655
  5. Jean Nanglard, Cartulaire de l'église d'Angoulême, t. IX, Bulletins et mémoires de la Société archéologique et historique de la Charente, imprimerie G.Chasseignac, 1899 (1èra ed. 1180), p. 26-29,124 legir en linha http://www.guyenne.fr/ArchivesPerigord/Cartulaires/cartulaire_de_l_eglise_angouleme.htm#p_027
  6. Jean Nanglard, Livre des fiefs de Guillaume de Blaye, évêque d'Angoulême [« Liber feodorum »], t. 5, Société archéologique et historique de la Charente, 1905 (1èra ed. 1273), 404 p., p. 168,170,174,184 legir en linha http://www.guyenne.fr/ArchivesPerigord/Charente/Documents%20Charente/Livre_des_fiefs.htm#p174