Vejatz lo contengut

Vilabòsc e La Valeta

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
(Redirigit dempuèi Villebois-Lavalette)
Vilabòsc e La Valeta
Villebois-Lavalette
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Lo chasteu e l'egleisa vists de la rota de Ronsenac.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 29′ 01″ N, 0° 16′ 50″ E
Superfícia 7,20 km²
Altituds
 · Maximala
 · Minimala
 
198 m
103 m
Geografia politica
Region istorica Engolmés Armas d'Engoleime (Istoric),
benleu Perigòrd Armas de Perigòrd

Parçan País d'Òrta e Tardoire,
Charanta Occitana
Estat França
Region
75
Nòva Aquitània
Departament
16
Charanta
Arrondiment Engoleime
Canton Vilabòsc e La Valeta
Intercom
241600360
d'Horte et Lavalette
Cònsol (2016-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2013)
749 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

764 ab.
Densitat 104,03 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Villeboisiens (en francés)
Còde postal 16320
Còde INSEE 16408

Vilabòsc e La Valeta, Vilaboé e La Valeta, Vilabòsc La Faieta[1] o Vilabòsc (de La Valeta)[2] (veire la partida toponimia; Villebois-Lavalette en francés) es una comuna de Charanta occitana, situada dins lo departament de Charanta e la region de Novela Aquitània.

L'espaci linguistic lemosin e marchés, e Vilaboé e La Valeta a l'oest

Comunas limitròfas

[modificar | Modificar lo còdi]
Comunas confrontantas de Vilabòsc e La Valeta
Vilabòsc e La Valeta
Distanças e posicion relativa
Distanças e posicion relativa
Villebois-LavaletteVillebois-Lavalette
Comuna amb 237 abitants (2000)Blanzaguet (1,5km)
Comuna amb 548 abitants (2000)Ronsenac (2,6km)
Comuna amb 131 abitants (2000)Julhaguet (5,5km)
Comuna amb 246 abitants (2000)Aidon (5,6km)
Comuna amb 187 abitants (2000)Gurac (6,0km)

Las fòrmas ancianas sont Villa Boast en 1242, Villebone, Villa Boen[3], Villaboen en 1242, Villaboe en 1243, Villamboe en 1333[4], Villabohe en 1246[5], Villabovis, Villa bovis[6].

Segon daus uns, l'origina dau nom de Vilaboé seriá villa Bovis, « dau buòu », domeni gallo-roman long de la viá Santes-Peireguers. Segon Dauzat que s'apièja sus Foerstemann, d'après la fòrma anciana Villa Boast, poiriá s'agir d'un nom germanic de persona Baudast[7],[8] o Bodenus[9]. L'afixe villa significa « domeni, granda propietat ».

Lo nom se seriá mudat en Villa Boé (prononciation [vilabo'e, -'bwe]. Coma bois (« bòsc, seuva » en francés) se prononciava bòé (o boé), son nom fuguet francizat en Ville-bois ou Villebois[9]. Se vei donc qu'etimologicament i a pagun rapòrt emb bòsc[10]. La traduccion Vilabòsc [11] es donc una error incomprensibla.

Lo duc d'Épernon, Jean-Louis de Nogaret de La Valette (Joan Loís de Nogaret de La Valeta), cabdèt de Gasconha puei governador de l'Engolmés e crompaire dau chasteu, donèt lo nom de La Valette (La Valeta) à Vilaboé en 1622 quand l'erigiguèt en duchat-pariá[12].

La comuna es creada jos lo nom de La Valette en 1793, dau nom de la paròquia, puei venguet Lavalette au cors dau segle XIX, davant de venir Villebois-Lavalette en 1861[13],[14]. Aus segles XVIII e XIX, La Valeta (La Valette, Lavalette) èra sustot lo nom de la vila entretant que lo chasteu gardava lo nom de Vilaboé (Villebois).

Determinacion dau nom occitan

[modificar | Modificar lo còdi]

Coma i a pas de certitud sus l'etimologia exacta (Baudast o Bodenus ?), la sola solucion es d'escriure foneticament : Vilaboé (puslèu que Vilaboè, improbable dins la fonetica dau Creissent). La Valeta s'impausa sens discussion. Lo chasteu es dins lo borg, lo borg prenguèt alternativament los noms de Vilaboé e de La Valeta, seriá absurde de metre la conjoncion e coma per lo cas de doas paròfias unidas dins una comuna. Donc Vilaboé La Valeta (o Vilaboé-La Valeta ?).

La Valeta foguet sieti de duchat-pariá en 1789, emb 18 parròfias (o partidas) dependentas[15].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]

Lista daus maires

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista daus maires successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2016 2020      
març de 2014 mai 2016 (demission) Jacques Sallée SE etiqueta foncionari
2008 2014 Patrick Fonteneau SE emplejat de banca
1998 2008 Christian Vérisson    
març de 1961 1998 Pierre Fougère divèrs drecha mètge, conselhier generau
Totas las donadas son pas encara conegudas.
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra canton; aura, es dau canton de Tude-et-Lavalette (en francés).
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 749, totala: 764

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
765 825 835 897 915 955 902 927

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
941 974 929 891 913 878 851 826 807

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
753 697 687 670 656 638 684 700 672

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
672
663
772
749
765
730
779
759
747
772
2009 2010
734
759
733
759
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • 2013 : 749 abitants (104 ab/km²)

Luecs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats liadas a la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Liams connexes

[modificar | Modificar lo còdi]

Liams externes

[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas e referéncias

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. «Los noms de las comunas en Charanta occitana». Confolontés occitan.
  2. «Charanta». Toponimiaoccitana..
  3. Cartulari de Saint-Jean-d'Angély
  4. Jean Nanglard, Livre des fiefs de Guillaume de Blaye, évêque d'Angoulême [« Liber feodorum »], t. 5, Société archéologique et historique de la Charente, 1905 (1re éd. 1273), 404 p., p. 6,34,53 http://www.guyenne.fr/ArchivesPerigord/Charente/Documents%20Charente/Livre_des_fiefs.htm#p34
  5. Archives historiques de la Saintonge et de l'Aunis, Cartulaire du prieuré Notre-Dame de Barbezieux (1201-1300), ed. 1911, 426 p., |http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k1118476
  6. Bulletin de la Société archéologique, 1865, p.98
  7. Foerstemann, Altdeutsches Namenbuch, Berlin, 1856 in Jean Talbert, Origine des noms de lieux, 1928
  8. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, pagina 721
  9. 9,0 et 9,1 Jacques Duguet, Noms de lieux des Charentes, éd. Bonneton, 1995, 232 p. (ISBN 2-86253-185-5, p. 118
  10. Veire tanben Boè en Òut e Garona qu'a la mesma etimologia
  11. http://ujan.free.fr/charanto2.htm
  12. Joël Guitton et al., Les chemins de Saint-Jacques en Charente, edicions Sud Ouest, 2010, 254 p. (ISBN 978-2-8177-0053-3, p 212, https://web.archive.org/web/20170203171135/http://www.editions-sudouest.com/nos-editions/editions-sud-ouest/1413-les-chemins-de-saint-jacques-en-charente.html
  13. http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=38676
  14. Veire tanben La Valette sur la mapa de Cassini(segle XVIII), e Lavalette sur la carte d'État-Major (mieg dau segle XIX), visualisables jos Géoportail.
  15.  Série B - Cours et juridictions. Archives départementales de la Charente.