Vejatz lo contengut

Mayres-Savel

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Mayres-Savel
Mayres-Savel
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 52′ 31″ N, 5° 43′ 21″ E
Superfícia 13 km²
Altituds
 · Maximala
 · Minimala
 
1 769 m
484 m
Geografia politica
Region istorica  Daufinat
Arpitània Armas de Savòia
Estat França
Region
84
Auvèrnhe Ròse Aups
Departament
38
Isèra Armas del Departament d'Isèra
Arrondiment Grenoble
Canton La Mura
Cònsol Maurice Gouy-Paillier (2008-2014)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2013)
126 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

127 ab.
Densitat 9,69 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Mayrants (en francés)
Còde postal 38350
Còde INSEE 38224

Mayres-Savel es una comuna arpitana dau Daufinat, situada dins lo departament d'Isèra e la region de Ròse-Aups.

Comunas vesinas

[modificar | Modificar lo còdi]
Distanças e posicion relativa
Distanças e posicion relativa
Mayres-Savel Mayres-Savel
Comuna amb 78 abitants (2000)Saint-Arey
(1,0 km)
Comuna amb 372 abitants (2000)Prunières
(3,9 km)
Comuna amb 48 abitants (2000)Cognet
(4,4 km)
Comuna amb 166 abitants (2000)Cornilhon
(4,5 km)
Comuna amb 129 abitants (2000)Lavars
(4,8 km)
Comuna amb 68 abitants (2000)Marcieu
(5,2 km)


Mayres es atestat Maires, au sègle XI. Dauzat e Rostaing explican Mayres e tanben Maires (Puèi de Doma), Maires d'Ardecha per un probable prelatin *matr-, « ròc » [1]. Xavier Delamarre, a prepaus de Maires d'Ardecha e de Mayres (-Savel) donan l'etime māt(e)res, « las Maires » [2]. Los Féniés van puslèu dins la meteissa direccion a prepaus de Maires d'Ardecha : Matras, divessas maires de las fònts [3].

Partida eissida de l'article francés

Al Mièja Edat, Savel es lo banc d'una distincion. En lo moment del enquèsta de 1339, Raymond del Servís, mistral del senhor Lantelme Eynard, a de besonh que lo castèl de Savel es una ostal fòrt : « quod dictum castrum pas nomiauitur castrum E sed domum fortem »[4].

La municipalitat de Savel a #èsser engloutie jos las aigas del barrage de Monteynard en 1962. Per en perpétuer lo remembre, lo sieu nom i aguèt ligat a aquel de la municipalitat vesina de Mayres per decrèt del 18 de març de 1965 en englobant aital los terrens pas immergits de l'ancian territòri de Savel.

Tèxte originau de l'article francés

Au Moyen Âge, Savel est le siège d'une seigneurie. Lors de l'enquête de 1339, Raymond del Sers, mistral du seigneur Lantelme Eynard, précise que le château de Savel est une maison forte : « quod dictum castrum non nomiauitur castrum I sed domum fortem »[5].

La commune de Savel a été engloutie sous les eaux du barrage de Monteynard en 1962. Pour en perpétuer le souvenir, son nom fut rattaché à celui de la commune voisine de Mayres par arrêté du 18 mars 1965 englobant ainsi les terrains non immergés de l'ancien territoire de Savel.


Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2008 2014 Maurice Gouy-Paillier    
març de 2001 2008      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 126, totala: 127

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
228 172 233 226 233 234 229 223 234

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
243 220 197 196 187 201 192 179 179

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
160 165 157 144 150 138 136 125 123

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
109
97
78
91
100
107
99
98
100
100
2009 2010
100
100
106
106
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véser tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 443
  2. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 193 e 356
  3. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 111
  4. Élisabeth Sirot 2007, p. 33.
  5. Élisabeth Sirot 2007, p. 33.