Sièis Forns

Aqueste article es redigit en provençau.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vila d'Occitània
Sièis Forns
Six-Fours-les-Plages
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Sièis Forns e Sant Nari vists dau cap Negre.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 06′ 03″ N, 5° 49′ 20″ E
Superfícia 26,58 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
352 m
30 m
0 m
Geografia politica
País  Provença
Estat Bandièra de França França
Region
93
Provença-Aups-Còsta d'Azur
Departament
83
Var Armas deu Departament de Var
Arrondiment
832
Tolon
Canton
8340
La Sèina-2 (capluec dau Canton de Sièis Forns avans 2015)
Intercom
248300543
Metropòli de Tolon Provença Mediterranèa
Cònsol Jean-Sébastien Vialatte
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
33 665 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

34 215 ab.
Densitat 1 293,72 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Sixfournais, Sixfournaises (en francés)
Còde postal 83140
Còde INSEE 83129

Sièis Forns (en francés Six-Fours, Six-Fours-la-Plage de 1923 a 1974, Six-Fours-les-Plages dempuèi) es una comuna provençala situada dins lo departament de Var e la region de Provença-Aups-Còsta d'Azur.

Geografia[modificar | Modificar lo còdi]

Comunas a l'entorn.

Istòria[modificar | Modificar lo còdi]

De l'Antiquitat a la fin de l'Edat Mejana[modificar | Modificar lo còdi]

Quauquei vestigis, non estudiats, semblan d'indicar una preséncia umana sus lo territòri actuau de Sièis Forns durant lo Calcolitic e durant lo Temps dau Fèrre. Au sègle V avC, de Grècs de Massalia fondèron un comptador que foguèt completat per un site fortificat dos sègles pus tard. Lei rèstas d'un pòrta-aiga e plusors espavas mòstran l'importància relativa dau site. Durant la segonda mitat dau sègle I avC, après la conquista de Massalia, lei Romans decidèron d'i crear de tenements destinats ai veterans dei legions e benlèu a d'indigènes. Ansin, a l'apogèu de l'Empèri, la region èra probablament poblada per 2000 a 3000 personas.

L'afondrament de l'Empèri Roman d'Occident aguèt de consequéncias funestas per la societat agricòla romana e la region de Sièis Forns conoissèt probable un declin important. Lòng dau litorau, aquò foguèt agravat per leis incursions de piratas e dins l'ensemble de la region, leis abitants migrèron vèrs leis autors ò lei vilas encara fortificadas. Aquò foguèt probable a l'origina de la formacion dau vilatge medievau de Sièis. Pasmens, de la fin de l'Antiquitat au sègle X, ges de documents descriu la region.

Au sègle XI, lo renforçament de la poissança dei còmtes de Provença permetèt de melhorar la seguretat e d'instaurar una societat feudala amb la construccion d'un castèu qu'èra la proprietat comuna dau vescòmte de Marselha e de l'Abadiá de Montmajor. En 1156, après divèrsei negociacions e crompas, l'ensemble dei drechs feudaus sus lo castèu foguèron cedits a l'Abadiá Sant Victor. De tèrras foguèron descampassidas e lei regions de Sièis Forns e d'Oliulas venguèron productritz de blat. Lei bastiments religiós e lei tombas construchs a aquela epòca mòstran lei signes d'una certana prosperitat. En 1315, un recensament enregistra ansin 150 fuòcs (mai ò mens 750 abitants) dins lo castrum. Lei consequéncias sus aquela populacion de la pèsta de 1348 e dei guèrras civilas dei sègles XIV e XV son mau conoissudas. Pasmens, en 1471, la populacion aviá ben demenit, amb solament 475 abitants.

De la fin de l'Edat Mejana a la destruccion dau vilatge istoric[modificar | Modificar lo còdi]

Après la fin de l'Edat Mejana, Sièis contunièt de faciar d'alternàncias de periòdes d'aisança e de dificultats. D'efiech, au sègle XVI, la volontat reiala de desvolopar lo pòrt de Tolon favorizèt l'ensemble de l'economia locala. Lei construccions religiosas nombrosas son una illustracion d'aquela prosperitat, mai la region demorèt victima de faminas regularas. Dins aquò, au començament dau sègle XVII, lo desvolopament dau pòrt de la Sanha, necessari per sostenir aqueu dau pòrt militar, suscitèt una volontat d'autonòmia de part de seis abitants que fasián d'aqueu temps partida dau vilatge de Sièis Forns. De 1631 a 1657, plusors decisions de la justícia reiala menèron a la formacion de la comuna de la Sanha. Sièis Forns perdiguèt alora son pòrt e la mitat de son territòri e de seis abitants.

Aquò entraïnèt una crisi e a una transformacion radicala de l'abitat. D'efiech, l'economia dau vilatge se centrèt desenant tornarmai sus l'agricultura e, pauc a cha pauc, abòrd de païsans decidèron de quitar lo vilatge istoric per s'installar dirèctament dins lo plan litorau. Aquò favorizèt la formacion d'un trentenau de masatges. Ansin, se la populacion èra importanta (2527 abitants en 1696), èra dispersada e incapabla de mobilizar lei ressorsas necessàrias per modernizar son agricultura. Un lòng periòde d'estagnacion comencèt. Pasmens, durant la Revolucion, lo vilatge conoissèt una activitat marcada amb la sasida e la destruccion de la màger part dei glèisas e dei capèlas.

Durant lo sègle XIX, lo desplaçament dau centre demografic de la comuna vèrs lo litorau contunièt. La comuna actuala foguèt bastida en 1831 dins lei quartiers novèus. D'escòlas i foguèron construchas entre 1882 e 1884. Aperavans, eveniment major dins l'istòria de la vila, lo vilatge medievau foguèt destruch per li bastir un fòrt militar destinat a renforçar lei defensas de Tolon. Aquò acabèt lo procès de migracion de la populacion vèrs la còsta.

La formacion de la vila actuala[modificar | Modificar lo còdi]

De 1896 a 1917, Sièis Forns foguèt modernizada amb l'installacion de distribucions d'aiga publicas, la construccion d'un pòrt per una teuliera, la creacion de cooperativas viticòlas e l'arribada de mejans de transpòrt collectiu permetent d'anar fins a Tolon. Aquò permetèt una leugiera creissença de la populacion que passèt de 2771 abitants en 1891 a 3869 en 1936. Pasmens, lei causas vertadieras dau desvolopament de la vila foguèron lo torisme, la creissença demografica de l'aglomeracion tolonenca e la repatriacion dei colons d'Argeria. La populacion passèt ansin rapidament de 4750 estatjants en 1946 a 25526 en 1982. Despuei aquela data, l'aumentacion dau nombre d'abitants es pus lenta mai garda un ritme non negligible amb 35339 abitants en 2020.

Administracion[modificar | Modificar lo còdi]

Lista daus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
junh de 1995 2026 Jean-Sébastien Vialatte RPR, puei UMP, LR biologista, deputat (2002-2017), conselhièr generau dau canton de Sièis Forns (1998-2002)
1982 1995 Philippe Estève UDF-PR conselhier generau dau canton de Sièis Forns (1985-1992)
març de 1965 1982 Antoine Baptiste divèrs drecha puèi UDF mètge, conselhier generau dau canton de Sièis Forns (1973-1979)
octobre de 1947 1965 Eugène Montagne SFIO foncionari, conselhier generau dau canton de La Sèina (1949-1955)
  1947      
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia[modificar | Modificar lo còdi]

modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 34387, totala:

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
2 423 2 600 2 874 2 798 3 081 3 001 1 836 2 910 2 924

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
2 649 2 805 2 830 2 840 2 981 2 661 2 646 2 771 2 823

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
3 508 3 238 3 373 3 292 3 730 3 869 4 615 4 750 5 925

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
9 057
15 118
20 090
25 526
28 957
32 742
34 325
35 091
34 803
35 222
2009 2010
34 919
35 413
34 897
35 415
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 33665 abitants.

Cultura[modificar | Modificar lo còdi]

En causa de la destruccion de son centre istoric e de son desvolopament recent, Sièis Forns a un patrimòni arquitectura reduch per una vila mejana de mai de 30 000 abitants. Sei bastiments pus ancians pus importants son lei construccions militaras destinadas a protegir lo pòrt de Tolon e leis edificis religiós. Dins la premiera categoria, si tròba lo fòrt de Sièis Forns qu'es un obratge fortificat dau sistèma Séré de Rivières construch a la fin dau sègle XIX per renforçar lei frontieras francesas. Uei, es utilizat coma centre de transmissions per la Marina Nacionala e coma centre operacionau per la Fòrça Aeronavala Nucleara. Totjorn dins lo domeni militar, i a tanben una vièlha batariá qu'es estada restaurada au Cap Negre.

Regardant lo patrimòni religiós, l'element pus remarcable es la Capèla Nòstra Dòna de Pepiola qu'es una glèisa datant dau sègle V ò VI. A l'origina compausada de tres capèlas romanas independentas, foguèt reorganizada per formar un luòc de culte unic de tres naus juxtapausadas. Èra dins l'orbita de l'Abadiá Sant Victor de Marselha. La collegiala Sant Pèire es un edifici romanic pus recent que foguèt acabat au sègle XII. Au sègle XVII, foguèt agrandit per una construccion d'estile gotic. Enfin, Nòstra Dòna de Mai es una capèla dau sègle XVII que foguèt bastida a la cima dau massís dau Cap Sicie. Es tanben d'estil romanic.

Personalitats liadas ambé la comuna[modificar | Modificar lo còdi]

Vèire tanben[modificar | Modificar lo còdi]

Liames extèrnes[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas[modificar | Modificar lo còdi]