Lançon (Provença)

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
(Redirigit dempuèi Lançon de Provença)
Vila d'Occitània
Lançon
Lançon-Provence
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
L’ostau de la comuna de Lançon
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 35′ 36″ N, 5° 07′ 43″ E
Superfícia 68,92 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
236 m
80 m
3 m
Geografia politica
País Provença
Estat Bandièra de França França
Region
93
Provença Aups e Còsta d'Azur
Departament
13
Bocas de Ròse Armas dau Departament dei Bocas de Ròse
Arrondiment
131
Ais
Canton
1351
Peliçana
Intercom
241300201
du Pays de Martigues
Cònsol Michel Mille (UMP, LR)
(2014-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
8 947 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

9 066 ab.
Densitat 125,81 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Lançonencs, Lançonencas [1]
Còde postal 13680
Còde INSEE 13051
http://www.lancon-provence.fr/

Lançon (en francés Lançon e, dempuèi 1919, Lançon-Provence) es una comuna provençala situada dins lo departament dei Bocas de Ròse e la region de Provença-Aups-Còsta d'Azur.

Geografia[modificar | Modificar lo còdi]

Lo vilatge se tròba a 7 quilomètres de Selon de Provença, a 15 quilomètres de Miramàs, a 32 quilomètres d'Ais de Provença, a 46 quilomètres del centre vila de Marselha, a 58 quilomètres d'Avinhon, a 78 quilomètres de Nimes e a 124 quilomètres de Montpelhièr.

Toponimia[modificar | Modificar lo còdi]

Lo nom de Lançon (atestacions en latin in Lancione, en 814, de Alanzone, en 980) pòt derivar dau nom d'òme gallés Alantius ame lo sufixe -onem (segon Dauzat e Rostaing, qu'aplican l'etimologia a Alençon e que se contentan de comparar ambe Lançon [2]), o, segon lei Feniés, venir de *al-ant-i-one, d'una raiç preceltica *al, varianta de *kal, *kar; lo sens deu èsser quicòm coma « rocassut », que s'aplicava benlèu, a l'origina, a l'oppidum preïstoric de Constantine (nom francés), au sud de la vila [3]. L'etimologia seriá donc diferenta de la de Lançon (Hauts Pirenèus). Mas l'aparéncia celtica de las fòrmas ancianas es evidenta. Delamarre, sènsa parlar de Lançon, mençona los noms celtics (inatestats) Alantos, Alantios e la divessa Alantedoba, « la Negra Erranta »[4].

En arribant a la vila, en mai dau panèu en francés, i a tanben lo senhau en occitan provençau LANÇOUN DE PROUVENÇA (grafia mistralenca) [5].

Lo gentilici es lançonenc, lançonenca e l'escais es manja-garossa [6].

Istòria[modificar | Modificar lo còdi]

Administracion[modificar | Modificar lo còdi]

Lista dei cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2014 2020 Michel Mille UMP, LR agricultor
març de 2001 2014 Georges Virlogeux (PS)    
  2001      
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia[modificar | Modificar lo còdi]

modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 8671, totala: 8801

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
2 112 2 209 2 211 2 090 2 060 2 015 1 934 1 906 1 943

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1 909 1 996 2 022 1 749 1 663 1 508 1 473 1 325 1 290

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1 285 1 262 1 125 960 947 948 921 1 034 1 428

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
1 664
2 018
2 743
3 990
6 224
6 688
7 530
7 674
8 010
8 122
2009 2010
8 258
8 375
8 326
8 452
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


Luòcs e monuments[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats liadas ambé la comuna[modificar | Modificar lo còdi]

Veire tanben[modificar | Modificar lo còdi]

Liames extèrnes[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas[modificar | Modificar lo còdi]

  1. Fr. Mistral, Lou Tresor dóu Felibrige, reedicion Culture Provençale et Méridionale, Raphèle-lès-Arles, 1979
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 383 e 9
  3. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 46
  4. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 43
  5. Street View, vist lo 19 d'agost 2016
  6. Fr. Mistral, Lou Tresor dóu Felibrige, reedicion Culture Provençale et Méridionale, Raphèle-lès-Arles, 1979, vol. 2, p. 183