Lei Bauç
|
Vilatge d'Occitània | 
|
|
Lei Bauç
Les Baux-de-Provence | ||
|---|---|---|
 | ||
Vista generala de lei Bauç.
| ||
| ||
| ||
| Geografia fisica | ||
| ||
| Coordenadas | 43° 44′ 38″ N, 4° 47′ 43″ E | |
| Superfícia | 18,07 km² | |
| Altituds · Maximala · Mejana · Minimala |
310 m 190 m 52 m | |
| Geografia politica | ||
| País | Provença | |
| Parçan | Camarga | |
| Estat |  França | |
| Region 93 |
Provença Aups e Còsta d'Azur  | |
| Departament 13 |
Bocas de Ròse  | |
| Arrondiment 132 |
Arrondiment d'Arle<br | |
| Canton 1331 |
Canton de Sant Romieg de Provença | |
| Intercom 241300375 |
Comunautat de Comunas de la Vau dei Bauç | |
| Cònsol | Michel Fenard (2008-2014) | |
| Geografia umana | ||
| Populacion Populacion totala (2018) |
349 ab.  357 ab. | |
| Densitat | 24,9 ab./km² | |
| Autras informacions | ||
| Gentilici | baucenc, a Baussenques, Baussencs en francés | |
| Còde postal | 13520 | |
| Còde INSEE | 13011 | |
| http://www.lesbauxdeprovence.com | ||
Lei Bauç (Lei Bauç de Provença e en francés dempuèi 1958 Les Baux-de-Provence) es una comuna provençala situada dins lo departament dei Bocas de Ròse e la region de Provença-Aups-Còsta d'Azur.
Geografia
[modificar | modificar lo còdi]Coma o indica son nom, lo vilatge es quilhat au ras de bauç que marcan lei premiers còntrafòrts de la cadena deis Aupilhas. Lo vilatge es susplombat per un castelàs arroïnat, amb una vista bèla sus lei planas dau sud, vèrs Arle e Camarga.
Dau nom de la comuna es derivat lo mot de baucita.
Istòria
[modificar | modificar lo còdi]L'interès defensiu dei Bauç es conegut despuei la Preïstòria coma lo mòstra de vestigis d'abitat datats de 6 000 avC. Lei recèrcas an descubèrt plusors abitats fortificats datant de l'Edat dau Bronze o de l'Edat dau Fèrre. A partir dau sègle VII, un abitat sedentari se formèt en extraient lo cauquier abondós dins la region. Foguèt probable un important centre agricòla, capable d'escambiar de cerealas còntra de produchs de luxe, fins a l'establiment dau comptador grèc d'Arle[1]. D'efiech, economicament fòrça dinamic, aqueu comptador atriguèt fòrça abitants. La populacion deis Aupilhas demeniguèt e, au sègle II avC, lo site èra ocupat per un oppidum o un fòrt celtoligur.
Durant l'Edat Mejana, lei Bauç venguèron un important centre feudau après la construccion d'un premier castrum durant lo sègle XI. Pauc a cha pauc, un important castèu foguèt bastit. A son apogèu, lei senhors dei Bauç èran lei senhors de 79 vilas e vilatges. De mai, avián un ròtle important au sen de la noblesa provençala. Entre 1144 e 1162, menèron lei Guèrras Baucencas còntra lei còmtes de Provença eissits de la dinastia barcilonesa e revendiquèron lo títol comtau. Pasmens, foguèron vencuts e lo castèu foguèt destruch en 1162. L'Ostau dei Bauç deguèt se sometre e perdiguèt sa plaça dins leis afaires provençaus. De mai, venguts prince d'Aurenja, lei senhors dei Bauç s'interessèron desenant mai que mai a la gestion de lor principat. La familha dispareguèt durant lo sègle XV e lo fèu dei Bauç foguèt recuperat per lei còmtes de Provença. Puei, passèt sota lo contraròtle dei rèis de França.
Durant lei Guèrras de religion, lo vilatge venguèt un centre dau protestantisme provençau e se revoutèt còntra lo rèi. En 1631, leis abitants obtenguèron l'autorizacion de crompar lo territòri dau castèu en cambi de sa destruccion. La vila perdiguèt alora son interès militar. En 1642, venguèt un marquesat que foguèt ofèrt au prince Ercules de Mónegue. Fins a la Revolucion, lei Bauç demorèron lo centre d'un territòri de 100 km², mai lo vilatge eu meteis veguèt sa populacion demenir. En 1792, lo premier recensament enregistrèt una populacion de 3 500 abitants, mai la comuna originala dei Bauç foguèt rapidament devesida per formar lei comunas actualas dei Bauç, de Maussana, de Moriés e dau Parador. En 1800, la populacion dei Bauç èra inferiora a 400 abitants, çò que mòstra l'importància dau declin dau vilatge.
Fins au periòde actuau, la populacion varièt entre 250 e 600 abitants. En 1822, foguèt descubèrta una peiriera de baucita. La ròca i foguèt esplechada fins a la fin dau sègle XX. A la fin dau sègle XIX, lo vilatge medievau, lei roïnas dau castèu e lo clima deis Aupilhas comencèron de suscitar l'interès dei pintres impressionistas. Lo torisme venguèt ansin pauc a cha pauc lo còr de l'economia locala. Au començament dau sègle XXI, lo nombre de visitaires es estimat a 1,5 milion cada an. Lo vilatge es ansin mai que mai vengut un luòc toristic e lo nombre d'abitants contunha de demenir.
Administracion
[modificar | modificar lo còdi]
Leis armas dei Bauç se blasonan ansin : dau camp de gules cargat d'una estela de setze rais d'argent ; remembran la pretencion deis ancians senhors dei Bauç que se disián descendents dau rei mage Bautezar, guidat per l'estela.
Literatura
[modificar | modificar lo còdi]Lei Bauç son lo vilatge de Mirèlha de Frederic Mistral, que ne vòl far sa capitala:
Dei Bauç fariáu ma capitala!
Sus lo rocàs que uei rebala,
De nòu rebastiriáu nòste vièlh castelàs:
I apondriáu una torrèla
Qu'emé sa poncha blanquinèla
Ajonheguèsse leis estèlas!
Luòcs e monuments
[modificar | modificar lo còdi]
- Castèu dei Bauç : castèu fòrt que serviguèt mai d'un còp e sobretot durant lei Guèrras baucencas per la succession de Provença.
Personalitats liadas ambé la comuna
[modificar | modificar lo còdi]Veire tanben
[modificar | modificar lo còdi]Liames extèrnes
[modificar | modificar lo còdi]Nòtas
[modificar | modificar lo còdi]- ↑ Y. Marcadal, « Les oppida des Alpilles », dins Les Alpilles, encyclopédie d’une montagne provençale, Les Alpes de Lumière, 160/161, 2009, pp. 143-147.
.svg){kind=small}