Aidat

Aqueste article es redigit en auvernhat.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
(Redirigit dempuèi Aidac)

Vila d'Occitània
Aidat
Aydat
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Los vialatges de Rolhat Bas (a gaucha) e Rolhat Naut (a dreita).
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 39′ 40″ N, 2° 58′ 27″ E
Superfícia 50,22 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
1 142 m
846 m
620 m
Geografia politica
País  Auvèrnhe
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe
Departament
63
Puèi de Doma Armas dau Departament dau Puèi de Doma
Arrondiment
632
Clermont-Ferrand
Canton
6337
Saint-Amant-Tallende
Cònsol Roger Lepetit
(2014-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
2 422 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

2 467 ab.
Densitat 44,98 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 63970
Còde INSEE 63026

Aidat [iˈda][1], [iˈdɔ][2] (Aydat en francés) z-es una comuna auvernhata dau departament dau Puèi de Doma e de la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Geografia[modificar | Modificar lo còdi]

La comuna d'Aidat z-es situada dins l'aira d'atraccion de Clarmont-Farrand, a 24 quilomètres au sud-oèst de la prefectura departamentala e anciana capitala regionala Clarmont-Farrand.

z-Es aderenta dau pargue naturau regionau daus volcans d'Auvèrnha, dont le sèti z-es situat au chastèl de Montlosier sobre le territòri comunau.

Topominia[modificar | Modificar lo còdi]

Las atestacions ancianas son Avitacum au sègle V[3], Aidaco (959), Aidachus (1022), Aidat (1196, 1789), Aidac (1240, 1264), Aydac (1259) e Edac au secle XIV[4].

S'agiguèt d'una formacion toponimica galloromana en -(i)acum sufixe gallés localizant a l'origina, puèi marcant la proprietat. Es precedit dau nom de persona latin Avitus, portat per un autoctòn, d'ente le sens globau de "domeni d'Avitus"[3]. Queste Avitus es probablament le nòble arvèrne Eparchus Avitus, devengut brèvament emperaire de Roma e dont la filha Papianèla esposèt Sidòni Apollinari que vai eiretar dau domèni que descriu d'alhors[3][4].

Varnuege ven dau gallés vernoialum, derivat de "vern".

Istòria[modificar | Modificar lo còdi]

Administracion[modificar | Modificar lo còdi]

Lista daus cònses successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març 2008 2020 Roger Lepetit ? puèi UDI retirat
2007 2008 Christian Gardette   quadre informatic
març 1989 2007 Jean Mercier    
1983 1989 Alain Soustrot    
1953 1983 Roland Viel SFIO puèi PS agricultor, president de la Chambra d'agricultura dau Puèi de Doma, conselhèir generau (1964-1979)
  1953      
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia[modificar | Modificar lo còdi]

modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 2259, totala: 2300


1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008




Cercar
Cercar
Cercar
1 982
2 051
2 089
2009 2010
2 122
2 163
2 192
2 235
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 2422 abitants.

Luòcs e monuments[modificar | Modificar lo còdi]

Venètz de demandar una traduccion de Aidat.

Creatz (exemple detalhat) la sospagina qu'assegurarà lo seguiment del processús de traduccion en clicant sus Projècte:Traduccion/Aidat.

Personalitats liadas a la comuna[modificar | Modificar lo còdi]

  • L'abat Roièr, dau Pontés, qu'anèt fondar Nòstra Dama d'Auvèrnha dins le Saskatchewan, anuèit Ponteix.

Veire tanben[modificar | Modificar lo còdi]

Liams extèrnes[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas e referéncias[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas[modificar | Modificar lo còdi]

Referéncias[modificar | Modificar lo còdi]

  1. Pierre-François Fournier, Les noms de lieux en -acus en Auvergne et sur ses confins (Forez, Bourbonnais), Nouvelle revue d'onomastique, 1984, p.25.
  2. Collectatge IEO 63. Dins le parlar de vès Orsinas.
  3. 3,0 3,1 et 3,2  Dictionnaire étymologique des noms de lieu en France (en francés). Paris: Librairie Guénégaud. ISBN 2-85023-076-6. .
  4. 4,0 et 4,1 Ernèst Negre. Toponymie générale de la France: Formations préceltiques, celtiques, romanes, p. 448.