Coren (Puèi de Doma)

Coren; Corent
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Los vestigis valorizats dau santuari de Coren.
	Geografia fisica
Coordenadas	45° 40′ 05″ N, 3° 11′ 43″ E
Superfícia	2,68 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 610 m; 520 m; 330 m
	Geografia politica;
País	Auvèrnhe;
Estat	França;
Region; 84	Auvèrnhe Ròse Aups;
Departament; 63	Puèi de Doma ;
Arrondiment; 632	Clermont-Ferrand;
Canton; 6348	Veyre-Monton;
Intercom; 246300933	Gergovie Val d'Allier Communauté;
Cònsol	Thierry Julien ; (2008-2014)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	766 ab. Evolucion de la populacion; 775 ab.
Densitat	262,31 ab./km²
	Autras informacions
Còde postal	63730
Còde INSEE	63120

Vilatge d'Occitània

Coren (Corent en francés) es una comuna auvernhata dau departament dau Puèi de Doma e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups.

Geografia

Localizacion

Le borg es situat sobre le costat orientau dau puèi de Coren, sobre la riba gaucha d'Alèir.

Cinc comunas son limitròfas de Coren.

Comunas confrontantas de **Coren**
Vaira e Monton	Las Matres de Vaira

La Sauvetat	Autesac	La Còmta

Geologia e reliau

Le puèi de Coren es partatjat entre las comunas de Vaira e Monton (ente se tròba, au sud-oèst, le punt le mai naut, a 621 m) e de Coren. La partida de la planòla que depend de Coren, au nòrd-èst, es mai petita e mens elevada (a l'entorn de 560 m) ; quò es sobre aquela partida que se tròba le site arqueologic de l'oppidum de Coren.

Coren es un vialatge de vinhairons ; las vinhas son principalament situadas sobre le versant sud dau puèi. Fai partida dau vinhau de las Còstas d'Auvèrnha.

Transpòrts

Le territòri comunau es traversat per las rotas departamentalas 96 (que relia Autesac au sud e Longues, vialatge de la comuna de La Còmta, au nòrd-èst) e 786 (que relia le vialatge de Solassa, comuna de Vaira e Monton, a la D 96).

Toponimia

Las atestacions ancianas son de Corenco (954-986), Coren (Xe) e Corent (1150-1260).

Segon Dauzat le toponim ven de *Corennu- e le -t tardiu es analogic.^[1]

Localament, la comuna se ditz [kuˈʁɛ̃].^[2]

Istòria

Protoistòria e Antiquitat (dau Neolitic jusca l'epòca galloromana)

La comuna de Coren abrita las rèstas d'un important oppidum gallés, sobre un site que fuguèt ocupat despuèi le Neolitic. Quant a los chavaments realizats, le site presenta una lonja ocupacion. Le Neolitic es representat per un site palissadat e una sepultura collectiva un pauc mai recenta. L'atge dau Bronze es abondament illustrat per de descobèrtas d'objècts metallics de totas las etapas d'aquela epòca e sobretot per los vestigis d'una vasta aglomeracion datada de la fin de l'atge dau Bronze finau (sègles X e IX), v-una de las mai estendudas que coneissèm en França. Aquela aglomeracion rassembla de nombrosas abitacions sobre piquets plantats e centradas sobre un fogèir en tèrra grassa. Los chavaments permetèron d'observar regularament de petits depaus volontaris (espiauna, bracelet, òs de fauna), sens dobte rituaus, sos aquels fogèirs. Après un cort abandon, una novèla aglomeracion es amainatjada a l'entorn de 600 dav. J.-C. Abandonada après un grand fuòc, presenta de vestigis ben conservats, en particular de serias de topins escrasats en plaça que constituon anuèit le còrpus le mai important conegut per la periòda. Puèi le site fuguèt pus frequentar jusca la fin dau sègle II dav. J.-C. Sembla que l'oppidum de Coren siage estat alòrs la capitala daus Arvèrnes davant Gergòvia. Los chavaments recents retrobèron las traças d'un important santuari, embei certaines pèças excepcionalas, coma una gravadura que representa le santuari en elevacion, mes au jorn en 2001. Las descobèrtas arqueologicas confirmèron maitot los tèxtes antics sobre los banquets e distribucions organizadas per los reis arvèrnes coma Luernios o Bituitos. Los chavaments botèron maitot en evidença, a proximitat de la plaça que se tròba davant le santuari, un abitat aristocratic que presenta de signes de romanizacion anteriors a la conquesta. D'òbras d'amainatjament dau site menèron en octòbre 2009 a la descobèrta d'un trofèu gallés que revèla d'umbo de boclèir, una còsta de malhas e d'elements d'una ensenha militària. L'equipa dau Matthieu Poux, de l'universitat Lumière-Lyon II, botèt au jour las rèstas d'un bastiment constituit de gradins en bòsc d'una vintena de mètres de diamètre, bastit entre le sègle II e le Ièir dav. J.-C. Aquel bastiment, bastit sobre le modèle dau bouleutérion grèc, embei son pertèrra centrau en U environat de gradins podriá èstre la sala de reunion dau Senat gallés evocat per Juli Cesar.

En aost 2015, un important ensemble de cròs a grans es descobèrt, egalament per l'equipa dau Matthieu Poux.

Epòca modèrna e contemporanèa

Le vialatge actuau de Coren s'establís vèrs aquel endreit mentre le Moian Atge. Depend de la parròcha vesina d'Autesac.

Mentre la Revolucion, Coren es restachat embei las Martes de Vaira e ven mas una comuna autonòma en 1875.

Administracion

Lista daus cònses successius
Periòde		Identitat
2008	2014	Thierry Julien
març de 2001	2008
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 703, totala: 712

Cercar

651

662
670

2009

2010

680
687

679
687

Fonts

Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

Luòcs e monuments

Personalitats liadas a la comuna

Veire tanben

Liams extèrnes

Nòtas e referéncias

Nòtas

Referéncias

↑ Albert Dauzat, La toponymie gauloise de l'Auvergne et du Velay, Revue des Études Anciennes, 1931, p. 369.
↑ Cercle Terre d'Auvergne, dins la revista Bïzà Neirà, 1986, "Couren".

Portal d'Auvèrnhe

[1] Albert Dauzat, La toponymie gauloise de l'Auvergne et du Velay, Revue des Études Anciennes, 1931, p. 369.

[2] Cercle Terre d'Auvergne, dins la revista Bïzà Neirà, 1986, "Couren".

[1]

[2]