Dian e Valquièiras

Vilatge d'Occitània

Dian e Valquièiras
Dio-et-Valquières

Lo castèl de Dian

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

43° 40′ 06″ N, 3° 14′ 02″ E

Superfícia

18,77 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

701 m
400 m
256 m

Geografia politica

Lengadòc

França

Besièrs (dempuèi 2017 ^[1])

Canton
3416

Clarmont d'Erau (Lunaç abans 2015)

Intercom
243400777

CC de Grand Òrb

Cònsol

Yvelise Descamps
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

147 ab.

Evolucion de la populacion

152 ab.

Densitat

7,88 ab./km²

Autras informacions

Gentilici

Diociens pour Dio et Valquierois pour ceux habitants à Valquières (en francés)

Còde postal

34650

Còde INSEE

34093

Dian e Valquièiras (Dio-et-Valquières en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Geografia

La comuna es situada dins los Cantons nauts d'Erau al Nòrd de Bedarius al Sud de Lunaç, a l'èst del Salagon e a l'Oèst del riu Òrb. Es bastida sus las rufas.

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Dian e Valquièiras**
	Lunaç
Lunaç		Auton
La Torre d'Òrb	Carlencaç e Levaç	Brenaç

Toponimia

Dian

Las fòrmas ancianas son : ecclesiam S. Stephani in villa Diano en 988, Adiano ab integre, après 1010, ecclesiam S. Stephani de Diano en 1135, de Diano en 1153, 1178 , 1203, 1216, 1323, 1361, castrum de Diano, S. Stephani de Diano en 1260, prieur de Die en 1571, Diou en 1622, Die en 1643, 1770-72 (mapa de Cassini), Dio en 1636, 1740-60, 1771^[2].
Las fòrmas ancianas citadas per Dauzat (tiradas del marrit diccionari topografic d'Eugène Thomas) son Deas [erronèa segon Hamlin], en 533 e de Diano en 1206. Dauzat supausa que Deas representa benlèu *Deaus e que Diano representa *Diavo, fòrmas corregidas que compara amb lo sufixe gallés -avum e amb un nom gallés d'òme *Dia- ^[3]; mas aquò fa plan de correccions a las fòrmas escritas.
Segon Hamlin, lo contèxte e la fòrma de la referéncia Deas de Gregòri de Tors permeton pas de supausar un ligam amb Dian. Dian ven del gentilici latin Addius, amb lo sufixe -anum. Lo nom a conegut una aferèsi de A-. Dian èra una proprietat galloromana^[2].

Valquièiras

Las fòrmas ancianas son : villam de Valcleyriis, S. Andree de Valcleyriis en 1260, de Vascleriis en 1300, de Valcleriis en 1323, Valcleriis en 1344, prieur de Valclieres en 1571, Valclieyres en 1636, Viquiere en 1643, le village de Vaquieres, Valquieres en 1740-60, Valquières en 1770-72 (mapa de Cassini). Segon Hamlin, lo nom es escur e a conegut una atraccion paronimica jos l'influéncia de balquièra « luòc cobèrt de graminèas (balca) »^[4]. Segon Joan Pèire Chambon, l'evolucion es puslèu deguda a una dissimilacion entre las doás l^[5].

Istòria

Al sègle XIII, lo castèl de Dian e los tenements de Valquièiras fasián partida de la senhoriá de Boussagues^[6].
Entre 1790 e 1794, Valquièiras foguèt annexat a Dian, puèi en 1891, lo capluòc de la comuna foguèt transferit a Valquièiras ^[7].

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
març de 2014	2026	Yvelise Descamps	sense etiqueta	foncionària
març de 2001	2014	Jean-Paul Arnaud
	2001
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Lunaç; es ara del canton de Clarmont d'Erau.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 148, totala: 151

349

343

413

397

423

443

410

423

405

371

330

313

306

298

282

283

261

234

219

224

219

173

169

159

140

106

84

78

70

66

98

134

136

154

158

158
165

2009

2010

159
166

152
159

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 147 abitants e la densitat èra de 7,83 ab/km².

Luòcs e monuments

Lo castèl de Dian
La glèisa Sant Estève de Dian
La gleisa Sant Andrieu de Valquièiras
Patrimònion coma de crotz, casèlas, jaças

Personalitats ligadas amb la comuna

Veire tanben

Comunas d'Erau

Ligams extèrnes

Nòtas e referéncias

↑ http://www.herault.gouv.fr/Actualites/Infos/Modification-des-limites-des-3-arrondissements-du-departement-de-l-Herault
↑ ^2,0 et ^2,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 137-138
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 247
↑ Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 417
↑ https://www.etudesheraultaises.fr/wp-content/uploads/ael-art-2006-30-11-nouvelles-observations-toponymie-herault-frank-hamlin.pdf p. 281
↑ Felix pasquier, "documents relatifs à la seigneurie de Boussagues (Hérault) de la fin du XII° au milieu du XIV° siècle", Imprimerie générale J. Sapte, 1901, p19
↑ http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=11861

Portal de Lengadòc

[1] ttp://www.herault.gouv.fr/Actualites/Infos/Modification-des-limites-des-3-arrondissements-du-departement-de-l-Herault

[frh-2] 2,0 et ^2,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 137-138

[3] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 247

[4] Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 417

[5] ttps://www.etudesheraultaises.fr/wp-content/uploads/ael-art-2006-30-11-nouvelles-observations-toponymie-herault-frank-hamlin.pdf p. 281

[6] Felix pasquier, "documents relatifs à la seigneurie de Boussagues (Hérault) de la fin du XII° au milieu du XIV° siècle", Imprimerie générale J. Sapte, 1901, p19

[7] ttp://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=11861

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]