Vejatz lo contengut

Charenç

Aqueste article es redigit en vivaroaupenc.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
(Redirigit dempuèi Charens)

Vilatge d'Occitània
Charenç
Charens
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 32′ 21″ N, 5° 30′ 38″ E
Superfícia 13,47 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
1 551 m
860 m
644 m
Geografia politica
País  Daufinat
Parçan Diés Armas de DiésArmas de Diés
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe-Ròse-Aups
Departament
26
Droma Armas deu Departament de Droma
Arrondiment
261
Diá
Canton
2614
Luc-en-Diois
Intercom
242600534
du Diois
Cònsol Jean-Marc Chabal
(2014-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2019)
27 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

27 ab.
Densitat 1,93 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Charensous (en francés)
Còde postal 26310
Còde INSEE 26076

Charenç (Charens en francés) es una comuna occitana de Daufinat situaa dins lo departament de Droma e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament de Ròse-Aups.

Comunas vesinas

[modificar | Modificar lo còdi]
Distanças e posicion relativa
Distanças e posicion relativa
Charens Charens
Comuna amb 35 abitants (2000)Sant Disier
(3,8 km)
Comuna amb 85 abitants (2000)Baurièras
(5,5 km)
Comuna amb 23 abitants (2000)Les Prés
(5,7 km)
Comuna amb 136 abitants (2000)Valdrôme
(6,2 km)
Comuna amb 52 abitants (2000)Leschas
(6,7 km)
Comuna amb 27 abitants (2000)Establet
(6,7 km)
Comuna amb 43 abitants (2000)
Vau Maravèu
(7,5 km)
Comuna amb 66 abitants (2000)Bruis
(7,9 km)

Atestacions istoricas

[modificar | Modificar lo còdi]

Las atestacions istoricas son Prior de Charentio (Sègle XIV), Locus de Charencio (1429), Charinis (1509), Ecclesia Beati Jacobi de Charenco (1509)[1].

Atestacions occitanas

[modificar | Modificar lo còdi]

H.Schook a utilizat la fòrma Charens[2] en nòrma classica. F.Mistral a escrich Charens dins Lou Trésor dou Félibrige[3] en nòrma mistralenca.

Lo toponim vendriá dau nom de familha gallo-roman Carantius[4] o Carentius.

Realizacion fonetica e toponim occitan

[modificar | Modificar lo còdi]

La prononciacion dau nom de la comuna es [t͡saˈʀɛ̃s], marcaa per la realizacion de la palatalizacion -cha en [t͡s][5]. En conformitat embe las preconizacions dau Conselh de la Lenga Occitana, lo nom de comuna es Charenç, embe emplec de ç que deriva dau latin ti, ci[6].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista daus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març 2001 2020 Jean-Marc Chabal divèrs senestra retirat de l'ensenhament
  2001      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 26, totala: 28

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
209 148 173 223 234 225 215 200 206

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
185 189 162 148 153 160 154 136 136

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
133 123 113 78 76 76 76 64 60

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
61
50
36
33
31
33
22
21
22
23
2009 2010
23
25
25
27
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


Luecs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats liaas embe la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Liames externes

[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas e referéncias

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. J.Brun-Durand, Dictionnaire topographique du département de la Drôme, Paris, Imprimerie nationale, 1891, p.70, https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392934/f156.item
  2. H.Schook, Lo Tresaur dau Dioàs, 3e tirage, Edicions Lo Pitron, 2012, p.37
  3. F.Mistral, Lou Tresor dóu Felibrige, T.1, A-F, Marcel Petit C.P.M., 1979, p.533, https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k74854/f540.item
  4. JC.Bouvier, Noms de lieux du Dauphiné, Bonneton, 2002, p.40
  5. JC.Bouvier, Les parlers provençaux de la Drôme, Librairie C.Klincksieck, Paris, 1976, p.48
  6. Preconizacions del Conselh de la Lenga Occitana, Lingüistica Occitana, N° 6 (decembre de 2007), p.40