Cornilhac (Droma)

Cornilhac; Cornillac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	La glèisa de Cornilhac.
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	44° 26′ 38″ N, 5° 23′ 13″ E
Superfícia	19,44 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 1 455 m; 600 m; 471 m
	Geografia politica;
País	Daufinat Occitània;
Estat	França;
Region; 84	Auvèrnhe Ròse Aups;
Departament; 26	Droma ;
Arrondiment; 262	Niom;
Canton; 2620	Niom e Baroniás, ancianament de Remusat;
Intercom; 242600658	Comunautat de comunas en Droma Provençala (2017 ---->);
Cònsol	Georges Combel ; (2014-2020)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2019)	89 ab. Evolucion de la populacion; 89 ab.
Densitat	4,32 ab./km²
	Autras informacions
Còde postal	26510
Còde INSEE	26104

Vilatge d'Occitània

Cornilhac (Cornillac en francés) es una comuna dau Daufinat occitan, situaa dins lo departament de Droma e la region d'Auvèrnhe Ròse Aups.

Geografia

Cornilhac es situat a 34 km a l'èst de Niom.

Comunas vesinas

Cornilhac

Cornilhon
(2,3 km)

Remusat
(4,1 km)

La Mota de Chalancon
(4,7 km)

Rottier
(4,8 km)

Pomairòl
(5,2 km)

Sant Mai
(5,7 km)

La Charce
(5,9 km)

Toponimia

Atestacions istoricas

Las atestacions istoricas son Cornillam (1251), Castrum de Curnilliano (1268), Cornillanum (1269)^[1].

Atestacions occitanas

Lo nom de la comuna es estat ortografiat en nòrma mistralenca Cournillac per JL.Ramel^[2]. F.Mistral a donat doas fòrmas en nòrma mistralenca, Courniha e Cournilhac, amb mencion qua la segonda es daufinenca^[3]. Es estat tanben ortografiat Cornilhac per H.Schook dins Lo Pitron^[4], acompanhat d'una transcripcion Cournilià amb per objectiu d'indicar la prononciacion.

Etimologia

Cornilhac poiriá derivar dau nom de persona "Cornelius", amb sufix "-anum"^[5] qu'indica l'apertenéncia dau luòc a aquela persona, abans remplaçament ulterior de -anum per -acum^[6].

Realizacion fonetica e toponim occitan

Lo nom de la comuna es prononciat [kuʀni'ʎa]. La prononciacion de l'oclusiva finala s'es ben escafaa, çò qu'es coerent amb la transcripcion Cournilià de H.Schook e amb l'isoglòssa d'escafament de las oclusivas finalas traçaa per JC.Bouvier^[7]. Ensin, la restitucion dau nom de la comuna en Cornilhac pausa pas ges de problèma.

Istòria

Administracion

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
març 1971	2020	Georges Combel	PS	retirat Foncion publica
	1971
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 84, totala: 86

400

375

382

411

410

391

350

360

383

344

349

354

314

320

303

280

274

248

258

271

242

172

146

143

130

122

108

105

74

71

59

76

81

86

87

86
86

2009

2010

86
86

85
85

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

2016 : 81

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Veire tanben

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ J.Brun-Durand, Dictionnaire topographique du département de la Drôme, Paris, Imprimerie nationale, 1891, p.111, https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392934/f197.item
↑ JL.Ramel, Récits des Baronnies, Bibliothèque Pédagogique - Nyons, 2001, p.186
↑ F.Mistral, Lou Tresor dóu Felibrige, T.1, A-F, Marcel Petit C.P.M., 1979, p.644, https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k74854/f651.item
↑ H.Schook, Lo Pitron, No.94, Ed. Lou Pitrou, 2012, p.17
↑ JC.Daumas, Le pays de l'Oule, Cahiers de l'Oule - Club sportif et culturel Mottois, 2010, p.420
↑ JC.Bouvier, Noms de lieux du Dauphiné, Bonneton, 2002, p.47, p.53
↑ JC.Bouvier, Les parlers provençaux de la Drôme, Librairie C.Klincksieck, Paris, 1976, p.288

[1] J.Brun-Durand, Dictionnaire topographique du département de la Drôme, Paris, Imprimerie nationale, 1891, p.111, https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392934/f197.item

[2] JL.Ramel, Récits des Baronnies, Bibliothèque Pédagogique - Nyons, 2001, p.186

[3] F.Mistral, Lou Tresor dóu Felibrige, T.1, A-F, Marcel Petit C.P.M., 1979, p.644, https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k74854/f651.item

[4] H.Schook, Lo Pitron, No.94, Ed. Lou Pitrou, 2012, p.17

[5] JC.Daumas, Le pays de l'Oule, Cahiers de l'Oule - Club sportif et culturel Mottois, 2010, p.420

[6] JC.Bouvier, Noms de lieux du Dauphiné, Bonneton, 2002, p.47, p.53

[7] JC.Bouvier, Les parlers provençaux de la Drôme, Librairie C.Klincksieck, Paris, 1976, p.288

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]