Vejatz lo contengut

Ròcamador (vilatge)

Aqueste article es redigit en lengadocian.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
(Redirigit dempuèi Ròc Amador)

Vilatge d'Occitània
Ròcamador
Rocamadour
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vista generala de Ròcamador.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 48′ 01″ N, 1° 37′ 07″ E
Superfícia 49,42 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
364 m
220 m
110 m
Geografia politica
País Carcin Armas de Carcin
Parçan Causses de Carcin
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
46
Òlt Armas deu Departament d'Òlt
Arrondiment
463
Gordon
Canton
4611
Gramat
Intercom
244600367
CC de Causses e Val de Dordonha
Cònsol Jean-Baptiste Jallet
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
611 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

630 ab.
Densitat 13,05 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 46500
Còde INSEE 46240
Ròc Amador
Ròc Amador
Los Santuaris
Espada de Rotland
Vista de la vila

Ròcamador[1], prononciat [rrekɔmɔ’du] per dissimilation (Rocamadour en francés) es una comuna carcinòla situada dins lo departament d'Òut e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Lo Ròcamador (formatge) es fòrça famós e fòrça gostós.

Comunas a l'entorn.

.

Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]


Las atestacions ancianas son Rocamador, en 968 e Rupis Amatoris, en 1186 [rupes, nom latin, es una traduccion de ròca, ròc]. Ròc es una fòrma masculina de ròca, del prelatin *rocca, qu'a lo sens de puèg e de castèl bastit sus aquel puèg. Amator, en latin, es un nom de sant[2], benlèu un avesque del sègle V [3].

Per Gaston Basalgas, ròca se deu comprene coma «cauna», «balma», e lo nom d'origina seriá Ròcamajor, « granda ròca». Ròcamajor es per el una fòrma atestada e Ròcamador apareis pas qu'en 1166 ambe l'invencion d'un sant nommat Amador[4].

Ara, lo nom se pronóncia [rrekɔmɔ’du]. Es una fòrma dissimilada (la dissimilacion es un càmbiament fonetic que crèa una diferéncia ambe un autre son del meteis mot, o aumenta aquela diferéncia). Coma autres exemples de dissimilacion, se pòt citar [rrekɔ'fɔrt] per Ròcafòrt (o [rrekɔ'hɔrt] per Ròcahòrt). La dissimilacion pòt èsser vocalica o consonantica : [birɔ'mun] per Miramont. La grafia l'accèpta o pas. L'assimilacion es lo càmbiament opausat : Solsona es un ancian Celsona.

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
27 de setembre 2020 2026 (mòrt en foncions) Jean-Baptiste Jallet [5]   filh del precedent
març 2008 2020 (mòrt en foncions) Pascal Jallet    
març de 2001 2008 Annick Leymarie    
març de 1971 2001 André Jallet    
  1971      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 645, totala: 666

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1 055 1 695 772 1 360 1 314 1 377 1 482 1 563 1 630

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1 640 1 646 1 627 1 573 1 607 1 545 1 509 1 388 1 246

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1 179 1 184 1 048 838 872 800 813 744 806

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
660
625
599
627
627
614
630
633
677
698
2009 2010
689
711
675
693
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Loïs Alibèrt, Gramatica occitana segon los parlars lengadocians, Segonda edicion, Centre d'Estudis occitans, Montpelhièr, 1976, Vocabulari ortografic, pagina 471, «Ròcamador»
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 569
  3. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 288
  4. Gaston Bazalgues, A la Découverte des Noms de Lieux du Quercy et des Communes du Lot, Les Éditions de la Bouriane et du Quercy, 2002, p. 119
  5. https://www.ladepeche.fr/2020/09/28/jean-baptiste-jallet-elu-9101314.php