Portal:Carcin

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Portal de Carcin

Carcin [karˈsi ~ kɔrˈʃi] (en francés Quercy) es una region culturala e istorica d'Occitània. S'alarga sus l'airal d'influéncia de l'antica ciutat galla dels Cadurcs (Cadurci en latin), anant de Solhac a Montalban en passar per Fijac. L'etimologia de Carcin ven del latin Cardurcínum, tirat del nom dels Cadurcs. Carcin coïncidís amb lo departament d'Òlt e amb la part del departament de Tarn e Garona situada al nòrd de Garona (levat lo canton administratiu de Sent Antonin). La capitala istorica es Caors. Las vilas majoralas son Caors, Montalban e Fijac. Lo gentilici es carcinòl -a.

Lum sus...

Carcin
Familha lingüisticaCarcin

Lo carcinòl es lo parlar occitan de Carcin. Es una subdivision del lengadocian, e mai precisament del nòrd-lengadocian.

Lo carcinòl es tradicionalament subdevesit entre naut-carcinòl e bas-carcinòl. La diferéncia màger entre los parlars carcinòls es la prononciacion de l’A atòna, que lo bas-carcinòl sèrva /a/ e lo naut-carcinòl pronóncia /ɔ/.


D’unas divisions suplementàrias destrian :

  • lo bas-carcinòl (o ribieirenc)
  • lo naut-carcinòl :
    • lo carcinòl mejan (o caussanèl caorsin)
    • lo nòrd-carcinòl (o dordonhenc)
    • lo fijagòl (o segalin)


Caracteristicas lingüisticas

Fonetica

Los cases pas listats aicí son comuns a l’usatge general en lengadocian, coma la modificacion d’una consonanta al contacte d’una autra que pren sa valor : Mièg Mont /mɛmmun/

Contraccions

Fòra indicacion, cal pas reproduire l'usatge oral dins la lenga literària.

  • CH finalas : son realizadas /t/ e non pas /tʃ/. Ex. dich /dit/, nuèch /nɛt/.
  • Sequéncia  : lo carcinòl garda pas que lo È. Per exemple Mièg ven Mèg, aquela forma es al diccionari de Alibert.

Quand IÈ es un sufix - sufix latin -ARIU, ARIA - coma dins carrièra, primièra, manièra lo carcinòl sèrva lo false diftong /jɛ/. Aquò arriba tanben als mots que fan pas tindar /iɛ/ mas /jɛ/ coma vièlh /bjɛl/.

  • Sequéncia EI : en posicion atonica i a pas que lo son /i/ que s'entend. Leiçon /li'su/. En posicion atonica coma en Agenés e Tolosan EI pòt se reduire a E : dreit /dret/, creire /crere/, veire /bere/.
  • Sequéncia ÒU : passatge frequent a AU, avèm alara nau per 'nòu'. En Carcin aquela sequéncia en finala se poirà tanben reduire a ÒS dins de mots coma Dijòus prononciat coma se foguès Dijòs.

Insercions

Letras eufonicas

  • Neutre

En Carcin naut s’inserís lo son Z davant lo neutre o - Fai-zo, vai-te zo quèrre - mentre qu’en Carcin bas lo iatus es evitat amb l’emplec de Ba.

  • Z e N

Òm pòt ausir a-z-Albi, a-z-Òlt, a-z-aquel per donar una prononciacion mai fluida, la meteissa causa arriba tanben mas amb la letra N : a-n aquel moment.

Aferèsi

Passatge de « aquò » a « quò » coma en dialècte lemosin : « Quò vai ? »

Enclisi

Los articles e pronoms d’una soleta sillaba pòdon se pegar al mot precedent s’es acabat per una vocala, s’enseguís que i a una pèrda de la vocala finala de l’article o del pronom.

Vòli que’l rei vengue
mostra’l Paradís
Val mai un pichon chas se qu’un grand chas’ls autres.
(chas prononciat /tʃa/).

Aquel emplec es admés a l’escrich.

Iotacisme

Lo fonèma /e/ se càmbia en /i/ davant LH e NH coma o indica Évelyne Roques[1] :

velhada /bi.ˈʎa.dɔ/ e lenha /ˈli.ɲɔ/

TG e G

En Carcin TG (TJ davant una vocala) se pronóncia coma G (J davant una vocala levat Jès, Jèsus, Jerusalem, etc). La realizacion es sovent /ts/, mas òm pòt ausir /dz/ o /tʃ/ en cas de non distincion amb CH.

  • Fetge /'fe.tse./
  • Pescajon /pe.kɔ.'tsu/
  • Manjar /man'dza/
  • Cambajon /kɔm.bɔ.'tsu/ notat combochou dins Le Parler du Lot (pagina 25)

S intervocalica

La S intervocalica es realizada amb lo son /ʒ/ coma dins l'anglés measure /ˈmeʒəʳ/ o lo francés girafe /ʒiʀaf/. Los demai parlars lengadocians fan sovent /z/ dins aqueste cas.

S finala

En Carcin i a tres prononciacions per l’S finala.

Prononciacion S finala del plural dins Canas

vocalizacion

S finala del plural pòt cambiar en /j/, las fedas /lɔj fe.dɔj/ o /laj fe.dɔj/. Aquel cambiament se tròba tanben dins l’occitan de Montpelhièr e en occitan Tolosan mas limitat a l’article. Louis Allanche dòna la règla seguenta :

l’S finala ven i se lo mot seguent comença per una consonanta autra que [c], [p] e [t] :

lai mas mas los cas
loi fats mas los petaces
lai bòrdas mas las telas

Aquela règla es majoritària en lengadocian.

Sauzet ajusta dins Occitan Plurals: A Case For A Morpheme Based Morphologyque[2] que lo sosdialècte carcinòl representa un modèl dirèct de la prima evolucion de l’italian. Los sosdialèctes que pratican lo passatge de S a I /j/ o fan pas que per l’article (en quina posicion ?), lo carcinòl generaliza la vocalizacion als noms e adjectius : 

Las vacas blancas /laj 'bakɔj blankɔj/ (contra lo lengadocian general /laj 'bakɔj blankɔs/).

Silenciosa

Per Carcin dordonhenc l'S finala es generalament silenciosa.

Manten

En Carcin bas l’S finala es prononciada /s/

Qual que siá la prononciacion cal escriure S.

Betacisme

Lo betacisme es generalizat coma en lengadocian, fòra la vila de Solhac ont la diferéncia /v/ /b/ se fa, benlèu ligada al dialècte lemosin.

Despatalizacion

Al contacte d’una consonanta la L es despatalizada en /w/ a Cajar e Montalban ont Alba serà realizat /ˈaw.bɔ/, Montalban /mun.taw.'ba /

Cambiaments

La finala en ARA > ÈRA, en los mots alara e encara prononciats alèra e enquèra.

TZ

Dins lo cas d’una terminason la sequéncia TZ es realisada coma un /s/. Certs còps pòt èsser silenciosa, la posicion de l’accent tonic basta. Pels noms comuns i a mai d’una manièra de prononciar TZ : 

« […] loui chentiments d’omitia, dé pat e de tsoyo, que bous embouyorai pel ben. » escriguèt Lucien Redoulès[3] dins Rimailleries.

  • Potz* prononciat /pus/ e transcrit en Poux dins la toponimia, coma Mas del poux, Tres Potz.

Prononciacion al plural ?

Morfologia

Doble plural

S’ajusta una S al plural : aquelses per aqueles, tempses per temps, ostalses per ostals.

Pronoms

  • Li pòt passar a i : « Se pòdes pas uèi, alèra i disi que vengue deman »
  • ieu e sa forma reducha io s’emplegan en carcinòl
  • Nosautres se tròba acorchit en nauses e nautres, non permés en lenga literària.

Pronoms possessius

  • La mia, la tia, la sia s’emplegan en Carcin bas e las formas adocidas la meuna, la teuna, la seuna en Carcin naut[4]
  • Nòstres e Vòstres passan a Nòstris e Vòstris en bas-carcinòl

Refortiment

Los mots de refortiment son utilizatz sols sens negacion : 

« Cap de libre li plasiá » « Manca res » « Vòli degun dins ma cosina »

Conjugason

Vèrb Èsser/Èstre al present : soi, ès/sès, es, sèm, sètz, son.

Vèrb en AR al present : parli, parles (parlas en general en lengadocian), parla, parlem (parlam generalament), parlatz, parlan /'par.lu/.

Vèrb Èsser a l’imperfach : èri, ères (èras en general en lengadocian), èra, siam o èrem, èretz, èran /ɛru/.

Al lòc de « èrem » al preterit per la primièra persona del plural, lo carcinòl dordonhenc (en Boriana) sèrva « siam », qu’es la forma del present primièra persona del plural al present en dialècte provençal.

Lo carcinòl mejan forma l’imperfach dels vèrbes en AR coma en general en lengadocian en -àvem per 'nosautres' mentre que lo carcinòl dordonhenc emplega una forma en -iam. Cantar : cantàvem en carcinòl mejan, cantaviam en carcinòl dordonhenc.

Aquelas classificacions, per interessantas que sián, devon pas far oblidar que los traches distintiu del carcinòl son pas especifics d’aquel parlar. Se tròban dins d’unes parlars vesins o lonhdans, lengadocians o pas.

Lexic

  • anuèch : segon lo lòc vòl dire uèi o aqueste ser
  • cabecon : formatjon de cabra
  • cata-miau : paraula enfantina per parlar del cat
  • causses : plans calcaris que s’espandisson en Occitània
  • duérber : varianta de dubrir, lo participi passat es dubèrt.
  • far 4 oras : vespertinar
  • far miègjorn : far un sòm aprèp dinnar
  • frau : landas sècas situadas al Deganhasès (comuna de Peirilhas e La Vercantièra)
  • mica levada : ??
  • mosseron : campairòl
  • nèva : nòva, coma dins Font Nèva
  • pascada : omeleta pascala?
  • per ara : al còp que ven, a lèu
  • quauqu’un : qualqu’un
  • raivar (francesisme) : somiar
  • Sens-tu-fariam : nom donat a un animal pas indispensable a l’ostal, i a tanben la forma « Manja-quand-n’i-a-quand-n’i-a-pas-se’n-passa »

Referéncias

Ligams extèrnes

Vejatz tanben



Geografia e natura

Los Causses

Parçans istorics

Carcin Blanc

Vila

Caors - Montalban - Gramat - Gordon

Comuna

Lista de las comunas del departament d'Òlt

Riu

Òlt - Dordonha


Cultura e tradicions

Lenga

Naut-carcinòl - Bas-carcinòl - Guianés - Occitan

Escrivan

Pau Froment - Silvan Tolze - Joan-Jacme Delmas

Musica

Xavièr Vidal

Cançòn carcinòla

Monument

Construccion

Ostal carcinòl

Eveniment


Vestit


Jòcs




Istòria

Guiana

Personatges legendaris

Bastidas medievalas


Espòrt

Espòrts

Basquetbòl :
Canoè-caiac :
Ciclisme :
Fotbòl :
Rugbi de XV : Fabian Galtièr
Tennis :

Clubs

Rugbi : Caors Rugbi, Gordon XV, US Solhac, GS Fijagòl, CO Castelnau, RCÒ
Fotbòl :
Competicion




Politica

Movement politic occitan Fèlix Castan

Personalitat politica

Leon Gambetta


  1. Évelyne Roques, Le parler du Lot, NÎMES, LACOUR, {{coll.} « COLPORTEUR », 1995 ISBN 2-84149-097-1Error d'escript : lo modul « check isxn » existís pas.
  2. Patrick Sauzet. Occitan Plurals: A Case For A Morpheme Based Morphology. Sascha Gaglia & Marc-Olivier Hinzelin. Inflection and word formation in Romance languages, John Benjamins Pub. Co., pp.179-200, 2012, Linguistik Aktuell / Linguistics today, 978-90-272-5569-3. <hal-00990693
  3. Lucian Redoulès, Rimailleries, MSN du Lot, 1992 ISBN 2-9506920-0-1Error d'escript : lo modul « check isxn » existís pas.
  4. Éléments de Grammaire du Dialecte Quercynol, Louis ALLANCHE p41