Mo Yan

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Mo Yan del temps d'una conferéncia a Amborg (Alemanha) en 2008

Laureat Nobel

Mo Yan
Mo Yan 1 2012.jpg
Mo Yan en 2012
PseudonimMo Yan
Naissença17 de febrièr de 1955, Gaomi, Shandong, China
Genrerealisme allucinatòri
Prèmis
Prèmi Nobel de Literatura 2012

Guan Moye (en chinés simplificat: 管谟业; en chinés tradicional: 管謨業; en pinyin: Guǎn Móyè), mai conegut per son nom literari coma Mo Yan (en chinés: 莫言; en pinyin: Mò Yán; Gaomi, província de Shandong, China, 17 de febrièr de 1955) es un escrivan chinés. Es conegut coma lo creador del movement sonat realisme allucinatòri.

L'11 d'octobre de 2012 reçaup lo Prèmi Nobel de Literatura.

Bibliografia[modificar | Modificar lo còdi]

Mo Yan es pas per ara revirat en occitan. Donam las reviradas dins las lengas dominantas [1].

En espanhòl[modificar | Modificar lo còdi]

En francés[modificar | Modificar lo còdi]

  • La Mélopée de l'ail paradisiaque, traduction de Chantal Chen-Andro, Paris, Messidor, 1990, Le Seuil, 2005.
  • Le Clan du sorgho, traduction de Pascale Guinot et Sylvie Gentil, Arles, Actes Sud, 1993.
  • Les Treize Pas, traduction de Sylvie Gentil, Paris, Le Seuil, 1995.
  • Le Radis de cristal, traduction de Pascale Wei-Guinot et Wei Xiaoping, Paris, Philippe Picquier, 1998.
  • Le Pays de l'alcool, traduction de Noël et Liliane Dutrait, Paris, Le Seuil, 2000.
  • Le Supplice du santal, traduction de Chantal Chen-Andro, sélectionné pour le Prix Mao Dun, Paris, Le Seuil, 2006.
  • Explosion, traduction de Camille Loivier, Éditions Caractères, 2004.
  • Beaux seins, belles fesses, traduction de Noël et Liliane Dutrait, Paris, Le Seuil, 2004.
  • La Carte au Trésor, traduction d'Antoine Ferragne, Paris, Philippe Picquier, 2004.
  • Enfant de fer, traduction de Chantal Chen-Andro, Paris, Le Seuil, 2004.
  • Le maître a de plus en plus d'humour, traduction de Noël Dutrait, Paris, Le Seuil, 2006.
  • Le Chantier, traduction de Chantal Chen-Andro, Paris, Le Seuil, 2007.
  • La Joie, traduction de Marie Laureillard, Paris, Philippe Picquier, 2007.
  • Quarante et un coups de canon, traduction de Noël et Liliane Dutrait, Paris, Le Seuil, 2008.
  • La Dure Loi du Karma, traduction de Chantal Chen-Andro, Paris, Le Seuil, 2009.
  • Grenouilles, traduction de Chantal Chen-Andro, Paris, Le Seuil, 2011.
  • La Belle à dos d’âne dans l’avenue de Chang’a, traduction de Marie Laureillard, Paris, Philippe Picquier, 2011.
  • Le Veau suivi de Le Coureur de fond, traduction de François Sastourné, Paris, Le Seuil, 2012.

En italian[modificar | Modificar lo còdi]

  • Sorgo rosso, trad. Rosa Lombardi, Roma: Theoria, 1994 (ISBN: 88-241-0390-1), puèi Turin: Einaudi, 1997
  • L'uomo che allevava i gatti e altri racconti, trad. Maria Rita Masci, Turin: Einaudi, 1997
  • Grande seno, fianchi larghi, trad. Giorgio Trentin, Turin: Einaudi, 2002 (ISBN: 88-06-16204-7)
  • Il supplizio del legno di sandalo 2005
  • Le sei reincarnazioni di Ximen Nao 2009
  • Cambiamenti, (Nottetempo, 2011)

Nòtas & referéncias[modificar | Modificar lo còdi]

  1. Unesco, Index translationum, consultat lo 13 d'octobre de 2012