Mo Yan

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Mo Yan del temps d'una conferéncia a Amborg (Alemanha) en 2008

Laureat Nobel

Mo Yan

250 px|center
Mo Yan en 2012

Naissença 17 de febrièr de 1955
Gaomi, Shandong, China
N. a
Decès
D. a
Causa de decès
Assassinat/ada per
Luòc d'enterrament
Lenga mairala
Fogal ancestral
País de nacionalitat
Paire
Maire
Oncle
Tanta
Grands
Bèlamaire
Bèlpaire
Fraire
Sòrre
Conjunt
Companh/a
Filh/a
Religion
Membre de
Familha nòbla
Membre de
l'equipa esportiva
posicion de jòc
tir (esquèrra/drecha)
grad dan/kyu
Grop etnic
Orientacion sexuala
Profession
Emplegaire
Domeni d'activitat
Escolaritat
Diplòma
Director de tèsi
Estudiant de tèsi
Foncion politica
Residéncia oficiala
Predecessor
Successor
Partit
Tessitura
Label discografic
Lista de cançons
Discografia
Mission de l'astronauta
Distincions e prèmis
Branca militara
Grad militar
Etapa de canonizacion
Familha nòbla
Títol de noblesa
Títol onorific
Comandament
Conflicte
Jorn de la fèsta
Nom de naissença Guan Moye
Autres noms Mo Yan
Lenga d'escritura (Lengas siniticas)
Genre(s) realisme allucinatòri
Distincions Prèmi Nobel de Literatura 2012

Guan Moye (en chinés simplificat: 管谟业; en chinés tradicional: 管謨業; en pinyin: Guǎn Móyè), mai conegut per son nom literari coma Mo Yan (en chinés: 莫言; en pinyin: Mò Yán; Gaomi, província de Shandong, China, 17 de febrièr de 1955) es un escrivan chinés. Es conegut coma lo creador del movement sonat realisme allucinatòri.

L'11 d'octobre de 2012 reçaup lo Prèmi Nobel de Literatura.

Bibliografia[modificar | modificar la font]

Mo Yan es pas per ara revirat en occitan. Donam las reviradas dins las lengas dominantas [1].

En espanhòl[modificar | modificar la font]

En francés[modificar | modificar la font]

  • La Mélopée de l'ail paradisiaque, traduction de Chantal Chen-Andro, Paris, Messidor, 1990, Le Seuil, 2005.
  • Le Clan du sorgho, traduction de Pascale Guinot et Sylvie Gentil, Arles, Actes Sud, 1993.
  • Les Treize Pas, traduction de Sylvie Gentil, Paris, Le Seuil, 1995.
  • Le Radis de cristal, traduction de Pascale Wei-Guinot et Wei Xiaoping, Paris, Philippe Picquier, 1998.
  • Le Pays de l'alcool, traduction de Noël et Liliane Dutrait, Paris, Le Seuil, 2000.
  • Le Supplice du santal, traduction de Chantal Chen-Andro, sélectionné pour le Prix Mao Dun, Paris, Le Seuil, 2006.
  • Explosion, traduction de Camille Loivier, Éditions Caractères, 2004.
  • Beaux seins, belles fesses, traduction de Noël et Liliane Dutrait, Paris, Le Seuil, 2004.
  • La Carte au Trésor, traduction d'Antoine Ferragne, Paris, Philippe Picquier, 2004.
  • Enfant de fer, traduction de Chantal Chen-Andro, Paris, Le Seuil, 2004.
  • Le maître a de plus en plus d'humour, traduction de Noël Dutrait, Paris, Le Seuil, 2006.
  • Le Chantier, traduction de Chantal Chen-Andro, Paris, Le Seuil, 2007.
  • La Joie, traduction de Marie Laureillard, Paris, Philippe Picquier, 2007.
  • Quarante et un coups de canon, traduction de Noël et Liliane Dutrait, Paris, Le Seuil, 2008.
  • La Dure Loi du Karma, traduction de Chantal Chen-Andro, Paris, Le Seuil, 2009.
  • Grenouilles, traduction de Chantal Chen-Andro, Paris, Le Seuil, 2011.
  • La Belle à dos d’âne dans l’avenue de Chang’a, traduction de Marie Laureillard, Paris, Philippe Picquier, 2011.
  • Le Veau suivi de Le Coureur de fond, traduction de François Sastourné, Paris, Le Seuil, 2012.

En italian[modificar | modificar la font]

  • Sorgo rosso, trad. Rosa Lombardi, Roma: Theoria, 1994 (ISBN: 88-241-0390-1), puèi Turin: Einaudi, 1997
  • L'uomo che allevava i gatti e altri racconti, trad. Maria Rita Masci, Turin: Einaudi, 1997
  • Grande seno, fianchi larghi, trad. Giorgio Trentin, Turin: Einaudi, 2002 (ISBN: 88-06-16204-7)
  • Il supplizio del legno di sandalo 2005
  • Le sei reincarnazioni di Ximen Nao 2009
  • Cambiamenti, (Nottetempo, 2011)

Nòtas & referéncias[modificar | modificar la font]

  1. Unesco, Index translationum, consultat lo 13 d'octobre de 2012