Esperasan

Aqueste article es redigit en lengadocian.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Esperasan
Espéraza
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Dinosauria, lo musèu dels dinosaures a Esperasan
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 42° 56′ 10″ N, 2° 13′ 17″ E
Superfícia 10,52 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
480 m
241 m
229 m
Geografia politica
País  Lengadòc
Contrada País de Saut Lengadocian
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
11
Aude Escut del Departament d'Aude
Arrondiment
112
Limós
Canton
1114
La Val Nauta d'Aude (Quilhan abans 2015)
Intercom
200043776
CC dels Pirenèus audencs
Cònsol Christian Soula
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
1 800 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

1 833 ab.
Densitat 190,3 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 11260
Còde INSEE 11129

Esperasan (Espéraza en francés) es una comuna lengadociana en País de Saut situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Geografia[modificar | Modificar lo còdi]

Comuna situada dans la nauta val d'Aude en País de Saut Lengadocian sus l'Aude entre Coisan e Quilhan. Accès SNCF gara d'Esperasan sus la linha Carcassona - Ribesaltes.

Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri[modificar | Modificar lo còdi]

Toponimia[modificar | Modificar lo còdi]

Esperasan[modificar | Modificar lo còdi]

Las fòrmas ancianas son Ecclesia S. Marie de Sperazano, en 1119, de Esperazano, en 1236, de Esperasano, en 1274, de Sparzano, en 1319, de Parsano, en 1319, de Spersano, en 1320, de Sparazano, en 1347, Espérazan, en 1571, Espérésan, Espéraza, en 1594, Esparazan, en 1639, Espéraza, en 1781. La prononciacion es Esperazà, Esparsà (grafias de l'abat Sabarthès) [1], doncas normalament [espera'za], [espar'sa]. La tendéncia a sincopar lo nom apareis tanlèu lo sègle XIV; normalament la lenga selecciona las prononciacions pus simplas e cortas, mes se lo nom complet se consèrva en partida al començament del sègle XX, es pr'amor de l'influéncia de la fòrma oficiala.
Segon Dauzat, Esperasan (o Esparsan) vendriá d'un cognomen Speratus, Speratius, ambe'l sufixe toponimic -anum, de valor toponimica [2]. Sperat(i)us s'explica pel vèrbe latin spero, sperare, « esperar (quicòm de bon o de mal) »; Speratus, Speratio son de noms d'òmes atestats, mes n'es atal tanben de Speratianus (e Speratinus); Speratianus se passariá de sufixe per menar a Esperasan, çaquelà un nom d'òme latin solet ven pus rarament un toponime qu'un nom ambe sufixe.
Segon los Féniés, lo nom vendriá d'Exuperatus, evolucionat en Esperatus, e sufixe latin -anum [3]. Lo sens del vèrbe esxupero es « s'anauçar, dominar, despassar » e un nom format sus aquel vèrbe conven completament a un mèstre. La sola causa segura, es que lo nom de persona èra en -atius al moment de la fixacion del toponime, siquenon la finala seriá pas estada en -asan ([-a'za]. Cossí que siá, la vila èra una granda proprietat que portava un nom derivat del nom del mèstre.

Cadarona, Catarona[modificar | Modificar lo còdi]

Las fòrmas ancianas son : Cadarona en 1185, Villa de Cadarona en 1231, Caderonne, y ayant la marque d'un chasteau ruiné, une metterie bastie à neuf en 1594, Cadeone en 1807. Lo compés terrièr de 1714 mençona l'ancian cementèri e l'anciana glèisa, a l'origina unida a la de Campanha : Sanctus Stephanus de Cadarona en 1594, Rector de Campanha e Cadarona en 1347 [4]. La prononciacion occitana es Catarouno , dins la grafia de l'abat Savartés, donc [kata'ɾunɔ].
La fòrma occitana actuala es influenciada per Catarina. L'explicacion del nom es malaisida, benlèu ligada a la de Cadarossa.

Istòria[modificar | Modificar lo còdi]

Administracion[modificar | Modificar lo còdi]

Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 (2026) Christian Soula    
març de 2014 2020 Georges Reverte   gendarma puèi retirat
març de 2008 2014 Jean Torrent PS ensenhaire
març de 1989 2008 Michel Lafitte   general, mòrt en 2014 [5]
1977 1989 André Illac PCF  
1971 1977 Maurice Villanove PCF  
1959 1971 Georges Basset de Nattes    
  1959      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
  • A la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna, qu'èra del canton de Quilhan, i demorèt. Tornèron batejar lo canton Canton de la Val Nauta d'Aude (traduccion) per decret del 27 de decembre 2015.

Demografia[modificar | Modificar lo còdi]

modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 2002, totala: 2030

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1 137 1 390 1 211 1 301 1 403 1 472 1 393 1 455 1 470

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1 382 1 613 1 662 1 820 1 720 1 747 1 792 2 199 2 373

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
2 527 2 926 2 607 2 266 2 877 3 118 3 015 2 915 2 898

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
2 939
2 766
2 529
2 512
2 250
2 129
2 174
2 138
2 101
2 134
2009 2010
2 063
2 096
2 081
2 111
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 1800 abitants e la densitat èra de 171,1 ab/km².

Embessonatge[modificar | Modificar lo còdi]

Lòcs e monuments[modificar | Modificar lo còdi]

  • Glèisa de Sant Miquèl d'Esperasan

Glèisa d'estil romanic bastida al sègle XIII sus la riba de l'Aude. Destruida totalament en 1575 aprèp dels combats qu'opausavan la populacion als protestants retirats dins le vilatge. Tornèt èsser bastida pendent la primièra mitat del sègle XVII. Las òbras foguèron acabadas en 1664. Foguèt retocada al sègle XIX e restaurada entre 1995 e 2007. En 2003, una estatua de Sant Joan Baptista, benlèu del sègle XVIII, foguèt descobèrta jols pasiment del còr.

Personalitats ligadas amb la comuna[modificar | Modificar lo còdi]

Véser tanben[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas[modificar | Modificar lo còdi]

  1. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 126, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f218.item.texteImage
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 271
  3. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 124
  4. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 54, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f146.item.texteImage
  5. https://carnet.midilibre.fr/deces/general-michel-lafitte/37357634