Poesia occitana de l'Edat Modèrna
La poesia occitana de l'Edat Modèrna es lo periòde de la poesia occitana entre los trobadors e los felibres (fin del sègle XIV a 1854).
Aquesta poesia èra cridada trobariá pels felibres provençals al sègle XIX, per los que volián distinguir aquestes poètas—los trobaires—amb un tèrme especific[1]. Malgrat aquò, trobaire a totjorn significat abans tot un trobador, e ven del meteis mot.
Lista dels poètas occitans de l'Edat Modèrna
[modificar | Modificar lo còdi]En òrdre cronologic, i a:
Auvèrnhe
[modificar | Modificar lo còdi]- Natalís Cordat (ab.1610-63)
- Charles-Toana Ravèl (1798-1860)
Gasconha
[modificar | Modificar lo còdi]Guiana
[modificar | Modificar lo còdi]Lengadòc
[modificar | Modificar lo còdi]Provença
[modificar | Modificar lo còdi]- Loís Belaud de la Belaudiera (1543-88)
- Glaudi Brueis, (c.1570-1636)
- Micolau Sabòli (1614-75)
- Pèire Chabèrt (c.1620-c.1710)
- Joan de Cabanas, (1654-1717)
- Francés Totsants Gròs (1698-1748)
- Joan Baptista Germain (1701-81)
- Antòni Clet (1705-85)
- Joan Baptista Còia (1711-71)
- Glaudi d'Agevila (1720-94)
- Estève Pelabon (1745-1808)
- Antòni Peiròu d'Avinhon (sègle XVIII)[1]
Nòtas e referéncias
[modificar | Modificar lo còdi]- ↑ 1,0 et 1,1 Mistral, Frederic (1878–1886). Lou Tresor dóu Felibrige (TDF). Rafèla d'Arle: Cultura Provençala e Meridionala.
