Joan Baptista Còia

Joan Baptista Còia^[1] (en francés Jean-Baptiste Coye ; Moriés, lo 6 de junh de 1711 – lo 17 de febrier de 1771) foguèt un escrivan provençau de lenga occitana.

Es mençonat dins l'antologia provençala d'Achard : Lo Boquet provençau.

Es l'autor de la comèdia Lo Nòvi parat (1743) que coneguèt un «lòng succès» segon Robèrt Lafont^[2] e d'un poèma titolat Le Délire.

Vida

Lei edicions d'Achard e de Mesnier balhan quauqueis indicacions subre sa vida, mai pauc de causa pasmens : Joan Baptista Còia naissèt a Moriés, Marquesat dei Bauç, Provença (encuei comuna dei Bocas de Ròse). Son paire Pèire Còia (Pierre en francés] èra paisan mainatgier e sa maire s'apelava Catarina Bonet (Catherine Bonnet). Passèt una granda partida de sa vida an Arles mai moriguèt dins sa vila nadala monte s'èra retirat. Visiblament autodidacta, son òbra mòstra una granda coneissença de la literatura francesa classica e antica. Èra una dei grandei personalitat maçonica d'Arle^[3].

Edicions

Œuvres complètes de J. B. Coye en vers provençaux. Arles : Mesnier, 1829.
Lou Bouquet Prouvençaou. Marselha : Achard, 1823.

Bibliografia

Anatole, Cristian. Lafont, Robèrt. Nouvelle histoire de la littérature occitane. París : PUF, 1970.
Jean-Baptiste Coye, Frederic Billot. Oeuvres. 1854.