Vejatz lo contengut

Espanhac e Senta Auglari

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
(Redirigit dempuèi Espanhac-Sent Auglari)
Vilatge d'Occitània
Espanhac e Sent Auglari
Espagnac-Sainte-Eulalie
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
L'abadiá d'Espanhac.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 35′ 36″ N, 1° 50′ 28″ E
Superfícia 9,75 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
426 m
190 m
161 m
Geografia politica
País Carcin Armas de Carcin
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
46
Òlt Armas deu Departament d'Òlt
Arrondiment
462
Fijac
Canton
4618
Causse e Vals (Livernon abans 2015)
Intercom
244600474
CC del Grand Fijac
Cònsol Martine Benet-Bagreaux
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
89 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

91 ab.
Densitat 9,74 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Espagnagués ??
Còde postal 46320
Còde INSEE 46093

Espanhac e Sent Auglari[1],[2],[3],[4],[5] (Espagnac-Sainte-Eulalie en francés) es una comuna carcinòla situada dins lo departament francés d'Òut e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Comunas a l'entorn.
  • Espanhac es format del nom d'òme latin Spanius, de Hispanius, nom d'origina, [prononciacion Ispanius, puèi aferèsi de I- ?] ambe'l sufixe -acum [6],[5], , latinizacion del sufixe gallés -aco(n). Espanhac èra donc probablament una anciana granda proprietat antica qu'aviá per mèstre Spanius.
  • Sent Auglari, fòrma masculina deguda a la pèrda de la compreension de l'agionime, representa en realitat Senta Aulària de Barcelona (fòrma de son nom dominanta en occitan), en latin Sancta Eulalia, martirizada a Barcelona en 304. L'iniciala en A- s'explica per una aferèsi, supression de la vocala iniciala del segond mot, E- d' Eulalia, remplaçada per la vocala finala del primièr, -a de Senta (Dauzat parla d'elision) [7]. Es un fait de fonetica sintactica, de modificacion d'un mot en contacte ambe un autre. Lo resultat foguèt Aulàlia, puèi per dissimilacion Aulària. L'energia necessària per prononciar un diftongue, pus granda que per una vocala simpla, mai que mai en posicion pretonica, pòt explicar lo renfòrçament en -gl- del son -l-. La pèrda de la marca del femenin de senta, passada dins lo nom, a degut contribuïr a la compreension de l'agionime coma un nom d'òme, prononciat finalament Auglari e pas mai *Auglària. Per las diferentas metamorfòsis del nom de senta Eulàlia, veire Senta Aulària.
  • Sent Auglari foguèt annexat a Espanhac entre 1790 e 1794 [8].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març 2001 2020 Martine Benet-Bagreaux    
  2001      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Livernon; es ara del canton de Causses e Vals.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 95, totala: 103

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
379 406 427 428 434 442 459 450 443

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
436 419 382 385 379 402 336 308 263

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
264 235 206 154 150 133 122 125 108

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
97
82
67
77
68
73
82
83
84
86
2009 2010
85
87
85
87
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3. 
  2. «Toponimia occitana».
  3. Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
  4. Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
  5. 5,0 et 5,1 Gaston Bazalgues, A la Découverte des Noms de Lieux du Quercy et des Communes du Lot, Les Éditions de la Bouriane et du Quercy, 2002, p. 110
  6. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 265
  7. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 586, a St-Araille
  8. http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=31361