Vejatz lo contengut

Boçac (Nauta Marcha)

Quest article es redigit en lemosin.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Pels articles omonims, vejatz Boçac.

Vilatge d'Occitània
Boçac
Boussac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La plaça de la mairaria de Boçac.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 46° 20′ 59″ N, 2° 12′ 56″ E
Superfícia 1,48 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
395 m
367 m
335 m
Geografia politica
País Armas de Berric Berric
Parçan Nauta Marcha ?
Estat Bandièra de França França
Region
75
Novela Aquitània
Departament
23
Cruesa Armas deu Departament de Cruesa
Canton
2308
Canton de Boçac
Intercom
242303139
Comunautat de comunas dau País de Boçac
Cònsol Franck Foulon
(2014-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
1 255 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

1 273 ab.
Densitat 869,59 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 23600
Còde INSEE 23031

Boçac[1] (Boussac en francés) es una comuna occitana de Berric, situada dins lo departament de Cruesa e la region de Novela Aquitània, ancianament de Lemosin.

Lo Chasteu de Boçac
Un ostau
Boçac dins l'anciana region Lemosina, sas vilas e borgs principaus

Perimètre dau territòri

[modificar | Modificar lo còdi]
Comunas confrontantas de Boçac
Boçac Borg
Boçac Borg Boçac Boçac Borg
Sent Silvan

Boçac [bu'so][2] es atestat Bociacum, sens data (per Dauzat), Buciacum, vers 1000, Bociaco, en 1095, Bossiacus, vers 1315 (segon los Féniés). Lo nom vendriá d'un nom latin d'òme Bŭccius o Buttius emb lo sufixe -acum [3],[4], latinizacion dau sufixe gallés -aco(n). Boçac èra donc probablament una anciana granda propietat antica qu'aviá per mestre Bŭccius o Buttius. En realitat, coma lo nom vau tanben per Boçac Borg, òm sap pas ont èra la villa d'origina; e coma un chasteu medieval es pus recent qu'una villa, coma es pus logic qu'un chasteu prenga lo nom d'un vilatge vesin (2 km) qu'a l'encontrari, l'origina dau nom deu se trobar au vilatge emper qu'a la vila eiretiera dau chasteu.

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]

Lista daus maires

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista daus maires successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març 2008 2020 Franck Foulon UMP-LR conselhier departamentau (dempuei 2015)
març de 2001 2008 Jean Claude Devilard PS conselhier generau (1988-2008)
  2001      
1848   Pierre Leroux    
         
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Intercomunalitat

[modificar | Modificar lo còdi]
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 1287, totala: 1341

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
594 586 588 757 879 952 995 955 1 011

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
976 994 1 062 1 011 1 046 1 307 1 327 1 344 1 349

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1 386 1 408 1 398 1 217 1 241 1 237 1 294 1 386 1 400

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
1 514
1 557
1 933
1 852
1 652
1 602
1 436
1 412
1 394
1 443
2009 2010
1 380
1 429
1 353
1 409
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 1255 abitants.

Luecs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats liadas a la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]
  • Pierre Leroux
L'estatua de Pierre Leroux

Liams connexes

[modificar | Modificar lo còdi]

Liams externes

[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas e referéncias

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. https://web.archive.org/web/20220220010308/https://opinion.jornalet.com/lenga/blog/1049/en-explorant-lo-limit-linguistic
  2. https://archive.org/details/grammaire-bonnaud/page/117/mode/1up?view=theater&mibextid=xfxF2i
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 100
  4. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 147