Transumanisme

H+, un simbòl del transumanisme

Lo transumanisme es un movement cultural e intellectual internacional que recomanda l'usatge de las sciéncias e de las tecnicas, atal que las cresenças esperitalas per tòca de melhorar las caracteristicas fisicas e mentalas dels umans. Lo transumanisme considèra uns aspèctes de la condicion umana coma l'andicap, la sofrença, la malautiá, lo vielhum o la mòrt subida coma inutils e indesirables. Dins aquela tòca, los pensaires transumanistas comptan sus las biotecnologias e sus d'autras tecnicas emergentas. Los dangièrs coma los avantatges que presentan de talas evolucions preoccupan atal lo movement transumanista.

Lo tèrme « transumanisme » es simbolizat per « H+ » (ancianament « >H ») e es sovent emplegat coma sinonime de « melhorament uman ». Alara que lo primièr usatge conegut del mot « transumanisme » se faguèt 1957, son sens actual a son origina dins los ans 1980, quand de futurològs estatsunians comencèron a estructurar çò que veguèt lo movement transumanista. Los pensaires transumanistas predison que los umans poirián èsser capables de se transformar en èsser dotats de capacitats que los farián nomenar « Postumans ».

Atal, lo transumanisme es a vegada considerat coma un Postumanisme o encara coma una forma d'activisme caracterizat per una granda volontat de cambiament e influenciat pels ideals postumanistas.

La perspectiva transumanista d'una umanitat transformada provoquèt fòrça reaccions, positivas e negativas, venent d'orizonts de pensada plan diverses. Francis Fukuyama declarèt, al subjècte del transumanisme, que s'agís de l'idèa mai dangierosa del mond, a çò un dels seus promotors, Ronald Bailey, respond qu'es, al contrari, lo « movement qu'incarna las aspiracions mai audaciosas, coratjosas, imaginativas e idealistas de l'umanitat ».

Istòria

Selon los filosòfs avent estudiat l'istòria del transumanisme, son transcendantalisme s'inscrich dins un corrent de pensada venent de l'Antiquitat: la quèsta d'immortalitat de l'Epopèia de Gilgamesh o las quèstas de la font de Jovença e de l'elixir de longa vida, coma los esfòrts qu'ensagèron d'empachar lo vielhum e la mòrt, ne son l'expression. La filosofia transumanista pasmens troba sas raices dins l'umanisme de la Renaissença e dins la filosofia de las Luses. Pico della Mirandola crida atal l'Òme a « escultar la seuna estatua ». Mai tard, Condorcet especula sus l'aplicacion possibla de las sciéncias medicalas per l'espandiment infinit de la durada de vida umana. De mèsma reflexions las faguèron Benjamin Franklin, que somia de poder interrompre e tornar alucar la vida. Fin finala, segon Charles Darwin, «ven fòrça probable que l'umanitat tala que la coneissem ne siá pas a l'estadi final de son evolucion mas puslèu a una fasa de començament». Al contrari cal destriar la pensada de Nietzsche que, se fabrega la nocion de « subreòme », envisatge pas gaire la possibilitat d'una transformacion tecnologica de l'Òme mas puslèu aquela d'un Desvelopament personal.

Nikolai Fiodorov, un filosòf rus del sègle XIX, sostengava l'idèa d'un usatge de la sciéncia a de fins d'espandiment radical de la durada de vida, d'imortalitat o de resurreccion dels mòrts. Al sègle XX, lo genetician J.B.S. Haldane, autor de l'ensag titulat Daedalus: Science and the Future paregut en 1923, es un davancièr influent de la pensada transumanista. En linha dirècta amb lo transumanisme modèrne, anoncia los considarables apòrts de la genetica e d'autras avançadas de la sciéncia als progrès de la biologia umana e prevei qu'aqulas avançadas serán aculhidas coma tant de blasfèmis e de perversions « indecents e contra natura ». J. D. Bernal especula que la colonizacion de l'espaci, los implants bionics e los melhoraments cognitius son de tèmas transumanistas classics dempuèi alara.

Lo biologista Julian Huxley, fraire d'Aldous Huxley (amic d'enfança de Haldane), sembla èsser lo primièr a aver utilizat lo mot « transumanisme ».

En 1957, definís lo transuman coma un « òme que demora un òme, mas se transcendís d'esperel desplegan de novelums possibles per sa natura umana » : «La qualitat de las personas, e non la sola quantitat, es çò que devem mirar: en consequéncia, una politica concertada es necessària per empachar lo flus creissent de la populacion d'aclapar totes nos espers d’un mond melhor. » Lo better world de Julian es pas tan alunhat del brave new world d’Aldous. S’agís plan de melhorar la “qualitat” dels individús, del meteis biais que se melhora la “qualitat” dels produchs, e donc, benlèu, d’eliminar o d’empachar la naissença de tot çò que pareisseriá coma anormal o deficient.»

Aquela definicion difèra un pauc d'aquela generalament acceptada dempuèi los ans 1980.

Al començament dels ans 1960, la question de las relacions entre las intelligéncias umanas e artificialas, qu'es una de las tematicas centralas del transumanisme, es abordada per l'informatician Marvin Minsky. Dins las decenias seguentas, aquel domèni de recercas contunha de veire aparéisser de pensaires influents, coma Hans Moravec o Raymond Kurzweil, a l'encòp fasent de trabalh d'òrdre tecnic e especulant sus l'avenir tecnologic, al biais del transumanisme. L'emergéncia d'un movement transumanista clarament identifiable comencèt dins las derrièras decennias del sègle XX. En 1966, FM-2030 (ancianament F.M. Esfandiary), un futurològ qu'ensenha los « nòus concèptes de l'Òme » a la New School de Nòva York, comença a qualificar las personas qu'adòptan de technicas, d'estils de vida e de concepcions del mond signalant una transicion cap a la postumanitat de transumans (mot format a partir de « uman transitòri »). En 1972, Robert Ettinger contribuguèt a la conceptualizacion del transumanisme dins son libre Man into Superman. En 1973, FM-2030 publiquèt l' Upwingers Manifesto per estimular l'activisme transumanista.

Los primièrs transumanistas se reconeguessent atal s'encontran al començament dels ans 1980 a l'Universitat de Califòrnia a Los Angeles, que venguèt lo centre principal de la pensada transumanista. Per l'occasion, FM-2030 faguèt una conferéncia sus son ideologia futurista de la « Tresena Via » (Third Way). Dins los locals d'EZTV, alara abitualament frequentats pels transumanistas e futurològs, Natasha Vita-More presenta un film experimental, Breaking Away, datat de 1980, sul tèma d'umans trencant amb lors limitas biologicas e amb la gravitat terrèstra, se n'anant dins l'espaci. FM-2030 e Vita-More comencèron aviadament a organizar d'autras reünions transumanistas a Los Angeles, amassant los estudiants de FM-2030 e lo public de Vita-More. En 1982, Vita-More redigís lo Transhumanist Arts Statement (Tractats d'Arts Transumanistas), e, sièis ans après, produch una emission de television sus la transumanitat, TransCentury Update, suguida per mai de 100 000 telespectators.

En 1986, Eric Drexler publiquèt Engines of Creation: The Coming Era of Nanotechnologyqu'analiza las perspectivas ligadas a la nanotecnologias e als assemblaires molecularis, e fondèt l'Institut Foresight. Los sites de Califòrnia del sud de l'Alcor Life Extension Foundation, la primièra organizacion sens tòca lucrativa fasent de recercas sus la crionia, trabalhant per la seuna promocion e venent tanben un luòc d'encontra privilegiat dels futuristas. En 1988, lo primièr numerò d'Extropy Magazine fuguèt publicat per Max More e Tom Morrow. En 1990, More creèt la seuna doctrina transumanista qu'exprimèt jos la forma dels Principles of Extropy (« Principis de l'Extropia »), e faguèt las basas del transumanisme modèrne li donant una novèla definicion :

«Lo transumanisme es una classa de filosofias avent per tòca de nos guidar cap a una condicion postumana. Lo transumanisme parteja fòrça valors amb l'umanisme d'entre que un respècte de la rason e de la sciéncia, un ligam al progrès e una granda consideracion per l'existéncia umana (o transumana) dins aquela vida. […] Lo transumanisme difèra de l'umanisme perque reconéis e anticipa los cambis radicals de la natura e de possibilitats de nos vidas provocats per diversas sciéncias e tecnicas […].»

En 1992, More e Morrow fondèron l'Extropy Institute qu'a per tòca de densificar lo malhum social futurista e de promòure una reflexion collectiva suls corrents ideologics emergents e los comportaments novèls en organisant una seriá de conferéncia e, subretot, en redigent un quasernet d'adreças: en consequéncia, la pensada transumanista se vei difusada pel primièr còp, pendent lo periòde del vam de la cibercultura e de la contracultura cyberdelica. En 1998, los filosòfs Nick Bostrom e David Pearce fondèron la World Transhumanist Association (WTA, Association Transhumaniste Mondiale), una organizacion non governamentala de reng internacional trabalhant per que lo transumanisme siá reconegut coma digne d'interés pel mitan scientific coma pels poders publics. En 2002, la WTA modifiquèt e adoptèt la Declaracion Transumanista (The Transhumanist Declaration). La FAQ Transhumaniste, concebuda per la WTA, dona doas definicions formalas del transumanisme:

1. «Lo movement cultural e intellectual qu'afirma qu'es possible e desirable de melhorar fondamentalament la condicion umana per l'usatge de la rason, subretot en desvelopant e difusant largament las tecnicas visant a eliminar lo vielhum e a melhorar de biais significatiu las capacitats intellectualas, fisicas e psicologicas de l'èsser uman.
2. L'estudi de las repercussions, de las promessas e dels dangièrs potencials de tecnicas que nos permetran de suberpassar de constrenchas inerentas a la natura umana e tanben l'estudi dels problèmas etics que soslevan l'elaboracion e l'usatge d'aquelas tecnicas.»

Anders Sandberg, un universitari e eminent transumanista, reculhèt d'autras definicions similaras.

Los representants de la WTA consideravan que las fòrças socialas constituavan un fren potencial a lors projèctes futuristas e que calguèt, en consequéncia, estatuar sus la posicion d'adoptar fàcia a elas, mas totas las organizacions transumanistas an pas lo mèsme vejaire. Subretot, un problèma pausat èra aquel de l'accès equitable dels individús de classas socialas e de nacionalitats diferentas a las tecnicas de melhorament uman. En 2006, après una lucha politica dins los rengs del movement transumanista entre la drecha libertariana e la esquèrra liberala, la WTA, jos l'egida de son ancian director James Hughes, adoptèr una postura mai pròcha del centre esquèrra. Encara en 2006, lo conselh d'administracion de l' Extropy Institute acabèt sas activitats, declarant que sa mission aviá estat « complida, dins l'essencial » (« essentially completed »). La WTA donc prenguèt la plaça de principala organizacion transumanista al mond. En 2008, cambièt son imatge, la WTA adoptèt lo nom d'« Humanity+ » per far paréisser de valors umanas mai grandas. Humanity Plus publiquèt H+ Magazine, un periodic publicat per R. U. Sirius e que presenta d'actualitats e de las idèas del transumanisme.

Teoria

La question de la vision del transumanisme coma una branca del postumanisme e aquela de la conceptualizacion del postumanisme al respècte del transumanisme fan debat. Las criticas del transumanisme, conservators, crestians o progressistas, o percevon sovent coma una varianta o una forma mai activista del postumanisme, mas d'erudits protransumanista o qualifican tanben de branca de la « filosofia postumanista », per exemple. Una propriatat comuna al transumanisme e al postumanisme filosofic es la vision futura de nòvas espècias intelligentas, evolucions de l'umanitat, que la complateran o la suplantaran. Lo transumanisme insistís sus l'aspècte evolucionista del fenomèn, envisatjant la creacion d'un animal dotat d'una fòrça granda intelligéncia mercé al melhorament cognitiu (es a dire merce a la provolucion), mas s'agafa a un « futur postuman », finalitat d'una evolucion artificialament cometida.

Pasmens, l'idèa de crear d'esseres intelligents artificials prepausat, per exemple, pel robotician Hans Moravec, a influencièt lo transumanisme. Mas las idèas de Moravec e lo transumanisme foguèron lèu vists coma una varianta « complasenta » o « apocaliptica » del postumanisme e tanben destriat del « postumanisme cultural » dins las letras e las arts. Un tal « postumanisme critic » donariá de matèria per tornar pensar las relacions entre umans e maquinas totjorn mai sofisticadas alara que, dins aquela perspectiva, lo transumanisme e los postumanismes similars abandonan pas los concèptes desuets de l'« individú liure e autonòma » mas espandissent sas prerogativas al domèni del postuman. Es dins aquel encastre de pensada que lo transumanisme se percep d'esperel coma essent la continuitat de l'umanisme e de l'esperit de las Luces.

Qualques umanistas laícs veson dins lo transumanisme la progenitura del movement de liura pensada. Sostenon que los transumanistas se diferencian dels umanistas tradicionals perque se concentran subretot suls apòrts de la tecnica als problèmas umans e al problèma de la mòrt. Pasmens, d'autres progressistas afirman que lo postumanisme, filosofic coma activista, se destornar de las preoccupacions de justícia sociala, de reforma de las institucions umanas e d'autres centres d'interés de las Luces e incarna de fach un desir narcissic de transcendéncia del còs uman, en quèsta d'un biais d'èsser mai intens, mai viu, mai requist. D'aquel vejaire, lo transumanisme abandona las miradas de l'umanisme, de la filosofia de las Luces e de las politicas progressistas.

Tòcas

Alara que los teoricians e partesans del transumanisme cercan a expleitar la rason, la sciéncia e la tecnologia per contrar la pauretat, la malautiá, l'andicap e la manca alimentària pel mond, lo transumanisme, el, se caracteriza per l'interés particular que dona a l'aplicacion de las tecnicas al melhorament del còs uman a l'escala individuala. Fòrça transumanistas contribuisson activament a l'estimacion dels apòrts possibles de las tecnicas futuras e dels sistèmas socials innovants a la qualitat del vivent en general, tot en cercant la realizacion practica, per l'eliminacion de las barrièras congenitalas del fisic e del mental, de l'ideal d'egalitat al sens legal e politica.

Los filosòfs transumanistas sostenon en mai qu'existís un imperatiu etic de perfectionisme, implicant que los umans s'esfòrçan al progrès e al melhorament de lor condicion, qu'es tanben possible e desirable que l'umanitat intra dins una èra transumana, ont los umans auran lo contraròtle de lor evolucion. Dins una èra atal, l'evolucion naturala será remplaçada per una transformacion volguda.

De teoricians, coma Raymond Kurzweil, considèran que lo ritme del cambiament tecnologic es a s'accelerar e que los cinquanta ans venents veiràn aparéisser en mai de las avançadas tecnologicas radicalas, mas tanben una singularitat tecnologica, un punt d'inflexion que cambiará la quita natura de l'Òme. Gaireben totes los transumanistas considèron aquela trencadura coma desirabla, mas avisant contra los dangièrs inerents a una acceleracion subte del progrès tecnologic. Atal, jutjan necessari la responsabilizacion de l'ensems del actors d'aquel progrès per evitar de derivas. Per exemple, Bostrom descriguèt en detalh lo risc existencial ligat a la preservacion de la santat futura de l'umanitat, coma los riscs que poiriàn venir de las novèlas tecnicas.

Etica

Los transumanistas s'ensejan dins d'apròchas interdisciplinàrias per comprendre e evaluar las possibilitats de passar las limitacions biologicas. S'apièjan sus la futurologia que los domènis de l'etica cama la bioetica, l'infoetica, la nanoetica, la neuroetica, la roboetica, e la tecnoetica venon subretot, mas pass sonque, d'una filosofia utilitarista, e d'una perspectiva liberala del progrès social, politic e economic. Al contrari de fòrça filosòfs, critics socials, e activistas que plaçan una valor morala sus la preservacion dels sistèmas naturals, los transumanistas veson pel melhor lo concèpte especific de çò qu'es « natural » coma problematicament nebulós, e pel pièger coma un obstacle al progrès. En relacion amb aquò, fòrça dels principals defensaires del transumanisme jutjan los critics d'aquel darrièr venent de la drecha e de l'esquèrra politica, coma « bioconservators », o « neoluddistes », (fasent allusion al movement social del sègle XIX de l'anti-industrializacion, opozat al remplaçament dels trabalhors umans per de maquinas).

Corrents de pensadas

I a una varietat d'opinions al sen de la pensada transumanista. Fòrça dels principals pensaires transumanistas an de visions que son de contunh revisadas e en desvelopament. De corrents distinctius de transumanisme son identificats e vaquí dins l'òrdre alfabetic:

1. L'abolicionisme (imperatiu edonista)
2. Lo transumanisme democratic, sintèsi de la social democracia e del transumanisme.
3. L'extropianisme
4. L'imortalisme fondat sus l'idèa que l'imortalitat es tecnologicament possible e desirable.
5. Lo postsexualisme, la recerca de l'eliminacion volontària del genre dins l'espècia umana per l'aplicacion de biotecnologias e de tecnologias de reproduccion assistada.
6. Lo singularitarianisme fondat sus l'idèa qu'una singularitat tecnologica es possible e desirable.
7. Lo tecnogaïanisme, una dralha ecologica fondada sus l'idèa que lo progrès tecnologic pòt permetre de restaurar l'ecosistèma mejans per exemple las tecnologias alternativas.
8. Lo transumanisme libertarian

Espiritualitat

Alara que fòrça transumanistas dison aderir a une ideologia esperitala laïca, son gaireben totes atèus, una minoritat de transumanistas seguisson de formas liberalas de tradicions de la filosofia orientala coma lo bodisme e lo iòga o fan fusionar lors idèas transumanistas amb de religions occidentalas establidas coma lo cristianisme liberal o lo mormonisme. Malgrat lor actitud seculara que preval, qualques transumanistas entretenon d'espers tradicionalament avançats per las religions, coma l'imortalitat, alara que de nòu movements religioses controversiats, nascut a la fin del sègle XX, adoptèron explicitament las tòcas transumanistas de transformacion de la condicion umana, en aplicant la tecnica d'alteracion del còs e de l'esperit, coma lo movement raëlian. Pasmens, los pensaires associats al movement transumanista mai sovent se focalizan cap a de tòcas practicas de l'utilizacion de la tecnologia per perlongar la durada de la vida e melhorar la santat, tot en especulant sul fach que la compreneson futura de la neuroteologia e de l'aplicacion de la neurotecnologia permetrián als umans de ganhar un contraròtle mai grand suls estats modificats de consciéncia, que son comunament interpretadas coma d'« experiéncias espiritalas », e permetriá atal d'accedar a una coneissença de se mai prigonda.

La majoritat dels transumanistas son de materialistas que creson pas dins una anma umana transcendanta. La teoria de la personalitat transumanista es tanben contra l'identificacion unica dels actors morals e dels subjèctes amb los umans biologics, jutjant coma specista l'exclusion dels nonumans, dels paraumans e de las maquinas sofisticadas, d'un punt de vista etic. Fòrça creson dins la compatibilitat entre los esperits umans e lo material informatic, avançant la teoria que la consciéncia umana será un jorn transferida dins de medias alternatius, una tecnica especulativa coneguda coma « telecargament de l'esperit ». Una formulacion extrèma d'aquela idèa benlèu trobada dins la proposicion de Frank Tipler del punt Omega. S'inspirant d'idèas del digitalisme, Tipler avancèt l'idèa que l'esfondrament de l'Univèrs dins de miliards d'ans poiriá crear las condicions per la perpetuacion de l'umanitat dins una realitat simulada a l'interior d'un megaordinator, e acabariá atal la forma del « Dieu postuman ». Alara qu'es pas un transumanista, la pensada de Tipler foguèt inspirada pels escrichs de Pierre Teilhard de Chardin, un paleontològ e teologian jesuista que vegèt una causa finala evoluant dins lo desvelopament d'una noosfèra, una consciéncia globala.

L'idèa de telecargar una personalitat dins un substrat non biologic e los ipotèsis sosjacents son criticats per un larg panèl d'universitaris, scientifics e activistas, a vegada segon lo quita transumanisme, de còps qu'i a de pensaires coma Marvin Minsky o Hans Moravec que son sovent vists coma sos iniciators. Al subjècte dels ipotèsis sosjacents, coma l'eritatge de la cibernetica, d'unes faguèron valer qu'aquel esper materialista engendra un monisme esperital, una varianta de l'idealisme filosofic. Dins la perspectiva conservatritz cristiana, l'idèa de telecargar l'esperit es afirmar coma representant un denigrament del còs uman caraceristic de la cresença gnostica. Lo transumanisme e sos progenitors intellectuals presumits tanben foguèron descrichs coma « neognostics » pels comentators non crestians e secularis.

Lo primièr dialòg entre lo transumanisme e la fe èra l'objectiu d'un seminari academic a l'Universitat de Toronto en 2004. Perque aquò poiriá servir unas de las mèsmas foncions que las gents an tradicionalament vists dins la religion, los religioses e critics seculars mantenguèron que lo quite transumanisme èra una religion o, al mini, una pseudoreligion. Las criticas religiosas denoncièron que la filosofia del transumanisme ofrissiá cap de vertat eternala nimai une relacion amb lo divin. Argumentèron qu'una filosofia desprovesida de cresença daissa l'umanitat a la deriva dins la mar brumosa del cinisme postmodèrne e de l'anomia. Los transumanistas respondèron que de talas criticas rebaton un escaç al respècte del contengut actual de la filosofia transumanista, al contrari d'èsser cinic, es enrazigat dins d'actituds optimistas, idealistas, que nos fa tornar a las Luces. Seguent aquel dialòg, William Sims Bainbridge faguèt un estudi pilòt, publicat dins lo jornal de l'evolucion e de la tecnologia, suggerissent que las actituds religiosas son negativament correladas amb l'acceptacion de las idèas transumanistas, e indicant que los individús amb de visions del mond fòrça religiosas tendon a percebre lo transumanisme coma essent un afront dirècte, competitiu, de lors cresenças espiritalas.

Practica

Alara qu'uns transumanistas an una apròcha abstracha e e teorica suls beneficis de las tecnicas emergentas, d'autras donèron de proposicions precisas per de modificacions del còs uman, inclussissent aquelas que ne son ereditaris. Los transumanistas son sovent concernits amb los biais de melhorament del sistèma nervós uman. Alara qu'uns prepausan lo melhorament de la memòria e dels potencials del cervèl per un exocortex o per la modificacion del sistèma nervós periferic. Lo cervèl essent considerat coma lo denominator comun de la personalitat, es donc l'objectiu principal de las ambicions transumanistas.

Per que partisans del desvelopament personal e de las modificacions corporalas, los transumanistas tendon a utilizar las tecnicas existentas que son supausada melhorar las performànças cognitivas e fisicas, pendent que s'engatjan dins de rotinas e estils de vida fachs per melhorar la santat e la longevitat. Segon lor edat, qualques transumanistas exprisson lor preoccupacion sul fach que viuran pas per culhir los beneficis de las futuras tecnicas. Pasmens, fòrça an un grand interés dins las estrategias d'alongament de la vida, e pel finançament de recercas dins la crionia, per ne far una opcion viabla de darrièr recors puslèu que de la daissar coma biais non sentit. Las comunautats transumanistas regionalas e internacionalas d'objectius diverses creèron de malhum e de forums per discutir e menar de projèctes en comun.

Apròcha tecnologica

Converging Technologies, un rapòrt de 2002 explorant lo potencial de sinergia de las nanobiologia e biotecnologia, venguèt una referéncia per l'especulacion al subjècte de las tecnologias desvelopablas dins un futur pròche.

Los transumanistas sostenon l'emergéncia e la convergéncia de tecnicas coma que la nanotecnologia, la biotecnologia, las tacnicas de l'informacion e de la comunicacion e la sciéncia cognitiva (NBIC) e d'autras ipoteticas sciéncias futuras coma la realitat simulada, l'intelligéncia artificiala fòrta, lo telecargament de l'esperit e la crionica. Penson que los umans pòdon e devon utilizar aquelas tecnicas per venir mai que d'umans Son tojorn mai partisans de la reconeissença e/o de la proteccion de la Liura Pensada, de la Liuara Aparéncia, e de la Liura Procreacion al subjècte dels drechs civics, e per tòca de garantir als individús e a los enfants la causida d'utilizar las tecnologias de melhorament de l'uman. Unes especulan sul fach que las tecnicas de melhorament de l'uman e d'autras tecnologias emergentas facilitarán benlèu de melhoraments mai radicals de l'Òme a l'albe del sègle XXI.

Un rapòrt de 2002, Tecnologias de conversions pel melhorament de las performanças umanas, missionat per la Fondacion Scientifica Nacionala e lo departament american del Comerci, conten de descripcions e de comentaris sus l'estat de las sciéncias e de las tecnologias NBIC (nanotecnologias, biotecnologias, informatica e sciéncias cognitivas), fachs per de contributaires màgers d'aquel domèni. Lo rapòrt discuta d'usatges potencials d'aquelas tecnologias dins l'implementacion de las tòcas transumanistas de melhorament de las performanças e de santat, e dels trabalhs en cors de las aplicacions de las tecnologias de melhorament de l'uman dins l'Armada e dins la racionalizacion de l'Interfàcia òme maquina dins l'Industria.

Alara que las discussions internacionalas sus las tecnologias convergentas e los concèptes de las NBIC generan fòrça criticas sus lors orientacions transumanistas e lors personatges pareissent sortits de la sciéncia ficcion, las recercas sus las tecnologias d'alteracion del cervèl e del còs foguèron accelerat jos la tutèla del departament american de la Defensa, interessat pels avantatges qu'aquela poiriá balhar sul camp de batalha a lors supersoldats, pels EUA e lors aliats.

Apròcha politica

Segon l'Associacion Francesa Transumanista, es natural, donc politicament neutre, d'«acompanhar e encoratjar los novelums scientifics e tecnics propicis a la creissença del potencial fisic e intellectual de l'Òme». Atal, lo transumanisme es jutjat ni proselita, ni militant. Per sos partisans, «las gents aderisson de segur a la tòca al moment que las tecnicas serán aquí per que qual vòl pas èsser mai intelligent, d'escapar a la malautiá e la mòrt ?»

Per d'autres, lo transumanisme es gaire pas politicament neutre. Atal per exemple los exegetas de la pensada de Jacques Ellul, i veson una seguida dirècte del capitalisme e mai generalament de l'ideologia productivista. Se, per eles, «lo transumanisme es pas un subjècte de debat», es qu' «es al vam. Fin finala, ja s'apièja pas la medecina tota sus la sciéncia e la tecnica ? Ja aculhís pas, « L’òme », en son còs un fum de substàncias e d’artefactes ?... Es obliar pasmens que totes los òmes benefician pas d’un sistèma de santat mas sols los ressortissents dels païses mai industrializats de la planèta, alara que de milions d’autres accedisson pas als besonhs de basa. La tecnica (essent) la causa mens democratica que siá, subretot dins lo domèni de la santat, vaquí que, dins los nòstres quita païses, unes ne volon pas mai. Amarián poder utilizar de protèsis sens necessàriament èsser malauts, pas que per estimular, aumentar lors capacitats fisicas, intellectualas e moralas, veire se balhar de capacitats ineditas. Se lo transumanisme pareis al capitalisme, es d'en primièr per que refortís las inegalitats.»

Art e cultura

Los tèmas del transumanisme prenguèron una plaça totjorn mai importanta dins diversas formas literàrias pendent l'emergéncia del movement. La sciéncia ficcion contemporanèa contenon sovent de representacions positivas d'una vida umana tecnologicament melhorada dins una utopia (subretot dins de tecnoutopias ). Pasmens, la representacion par la sciéncia ficcion d'un èsser uman melhorat o de quine que siá mena de postuman es sovent acompanhada d'un avisament. Los scenaris mai pessimistas inclusisson fòrça istòrias orrificas o distopias dins las istòrias de bioingenhria umana qu'acaban mal. Dins las decennias precedentas just a l'emergéncia del transumanisme coma un movement separat, fòrça tèmas e concèptes transumanistas comencèron a aparéisser dins als òbras de Robert A. Heinlein (Lazarus Long series, 1941–87), A. E. van Vogt (Slan, 1946), Isaac Asimov (I, Robot, 1950), Arthur C. Clarke (Childhood's End, 1953), Jimmy Guieu (L'Èra dels Biocibs, 1960), Cordwainer Smith (The Boy Who Bought Old Earth, 1964) e Stanislaw Lem (Cyberiad, 1967).

Lo genre ciberpunk, que las òbras de William Gibson Neuromancer (1984) e Bruce Sterling Schismatrix (1985) son de bons exemples, foguèt plan concernit per las modificacions del còs uman. D'entre las òbras amb de tèmas transumanistas, se pòt sinhalar: Blood Music (1985) per Greg Bear, The Xenogenesis Trilogy (1987–1989) per Octavia Butler; Beggars in Spain (1990–94) per Nancy Kress; The Bohr Maker (1995) per Linda Nagata; Oryx and Crake (2003) per Margaret Atwood; Las Particulas elementàrias (1998) e La Possibilitat d'una illa (2005) per Michel Houellebecq; e Glasshouse (2005) per Charles Stross. Nombre d'aquelas òbras son consideradas coma fasent partida del movement ciberpunk, o o del postciberpunk. Dins, Inferno, publicat en mai 2013, Dan Brown utiliza la filosofia transumanista coma vector dels deliris mortifèrs del professor Zobrist. Los personatges de Zobrist e de sa discipla Sienna Brooks son inspirats de Julien Huxley e de Fereidoun M. Esfandiary mai conegut jos l'acronime FM 2030.

Las ficcions transumanistas son tanben vengudas popularas dins los autres medias pendent la fin del sègle XX e començament del XXI. Aquelas tractant del còs umans se trapan dins los comics (Captain America, 1941; Him, 1967; Transmetropolitan, 1997), los film (2001, una odissèa de l'espaci, 1968; Blade Runner, 1982; Gattaca, 1997; REPO! the Genetic Opera, 2008), las serias televisadas (los Cybermen del Doctor Who, 1966; The Six Million Dollar Man, 1973; los Borg de Star Trek, 1989), los mangas (Gunnm, 1995); Ghost in the Shell, 1989 e Gundam Seed, 2002), los videojòcs (Metal Gear Solid, 1998; Deus Ex, 2000; Half-Life 2, 2004; BioShock, 2007 e Deus Ex: Human Revolution, 2011), e los Jòcs de ròtles (Shadowrun, 1989, Transhuman Space, 2002).

En mai del trabalh de Natasha Vita-More, conservatritz del centre d'art e de cultura transumanista, los tèmas transumanistas tòcan los arts visuals e los arts de l'espectacle. L'art carnal, una forma d'escultura iniciat per l'artista francesa Orlan, utiliza lo còs uman coma material de basa e la quirurgia plastica coma metòde de creacion.Se guinhèt lo cantaire estatsunian Michael Jackson per aver utilizat de talas tecnicas que la quirurgia plastica, las drògas permetent l'aclariment de la pél o las terapias de la medecina iperbara pendent sa carrièra, amb per efècte de transformar sa persona artistica de biais a embrolhar los identificants de son genre, de sa raça e de son edat. Lo trabalh de l'artista australian Stelarc se centra sus l'alteracion de son còs per la robotica e losempèuts de teissuts.D'autres artistas an vist lor trabalh coïncidar amb l'apreisson e l'espeliment del movement transumanista e exploran de tèmas ligats a la transformacion del còs, per exemple l'artista de scena iogoslava Marina Abramovic e l'estatsunian Matthew Barney. En 2005, una mòstra nomenada « Becoming Animal » al musèu d'Art contemporanèu de Massachusetts, presenta d'òbras de dotze artistas que lo trabalh concerna los efièchs de la tecnologia dins la desapareisson de la limita entre los umans e los nonumans.

La pensada e la recerca transumanista s'alunha sensiblament del grand public e desfisan sovent dirèctament las teorias ortodòxas. La quita nocion e la perspectiva de valorizacion de l'òme e las questions connèxas tanben provòcan de controvèrsias publicas. Las criticas del transumanisme e sas proposicions prenon doas formas màger: las objeccions contra la probabilitat dels objectius transumanistas de poder se realizar (criticas practicas), e aquelas s'oposant a lors principis morals sosjacents o a lor vision mondiala (criticas eticas). Pasmens, ambedos tipes de criticas convergisson e se mesclan a vegada, subretot quand se considèra que la biologia umana sonque comença de modificar la nòstra vision de l'Òme.

De criticas o de detractors considèran sovent los objectius transumanistas coma de vertadièras menaças contra las valors umanas. Se faguèt valer que l'insisténcia transumanista pel melhorament de la condicion umana poiriá desviar l'atencion e las ressorças de las solucions socialas. Sotenent los cambiaments tecnologics al benefici de la societat, los criticas contra los transumanistas pasmens van dins lor sens quand esperan de la tecnologia de progresses socials dins de domènis coma las comunicacions o la santat. A vegada, los desacòrdis son pasmens importants al subjècte dels principis implicits, amb de vejaires divergents sus l'umanitat, la natura umana, e l'etica dels espers transumanistas.

ulhada cap al transumanisme

Pico della Mirandola ja cridava l'Òme a escultar la seuna pròpia estatua e abans el lo quita Plotin: «Se vese pas encara la teuna beutat, fa coma l'escultor d’una estatua qui deu venir bèla: lèva aquò, rascla aiçò… Del meteis biais, tu tanben, lèva tot çò qu'es superflú, redreça çò qu'es oblic. (Eneadas, Plotin).»

Lo tèrme transumanisme, el , foguèt introdusit per Julian Huxley en 1957, alara lo concèpte que senhalava es sensiblament diferent d'aquel que los transumanistas fan referéncia dempuèi los ans 1980.

Del transumanisme la definicon modèrna foguèt donada pel filosòf Max More: «Lo transumanisme es una classa de filosofias qu'ensejan de nos guidar cap a una condicion postumana. Lo transumanisme partetja fòrça ements amb l'umanisme, çò qu'inclusís lo respècte per la rason e la sciéncia, un ligam al progrés, e una valorizacion de l'existéncia umana (o transumana)… Lo transumanisme difèra de l'umanisme que reconéis en anticipant las alteracions radicalas de la natura e las possibilitats de las nòstras vidas que resultan de divèrsas sciéncias e tecnicas […] Transhumanism: A Futurist Philosophy»

Lo Doctor Anders Sandberg crei que «lo transumanisme es la filosofia qui dich que podem e nos caldrá nos desvelopar a de nivèls superors a l'encòp fisicament, mentalament e socialament, en utilizant de metòdes racionals» alara que lo doctor Robin Hanson crei que «lo transumanisme es l'idèa que las tecnicas novèlas van benlèu tan modificar lo mond dins un sègle o dos que nos descendents serán pas mai umans segon fòrça aspèctes».

Per resumir la FAQ Transumanistat (2.1), un dels documents transumanistas mai coneguts, lo transumanisme se definís atal:

• La promocion del melhorament de la condicion umana mejans de tecnicas de melhorament de la vida, coma l'eliminacion del vielhum e l'aument de las capacitats intellectualas, fisicas o psicologicas.
• L'estudi dels beneficis, dangièrs e de l'etica, de la realizacion d'aquelas tecnologias.

Transumanisme e tecnica

Lo transumanisme s'inscrich dins una optica explicitament scientista e tecnofila que s'espandís subretot dins lo movement New Age: totas las recercas son encoratjadas, quitament aquelas que fan controvèrcia, par exemple l'engenh gentic aplicat als umans o lo telecargament de tot o partida d'un cervèl uman sus ordinator. Considerant que las avançadas de la tecnica menan a la creacion d'una intelligéncia artificiala que las capacitats pòdon passar aquelas dels umans, los transumanistas cridan pas mai que lo remplaçament de l'espècia umana per una novèla. Es perque lo transumanisme es sovent nomenat postumanisme.

Son estudi pausa la necessitat d'una analisi prigonda del maquinisme e de la tecnica. A la mitat del sègle XX, d'intellectuals se mobilizèron a l'entor daquelas question, que lo filosòf alemand Martin Heidegger e lo sociològ francés Jacques Ellul. En 1954, dins La tecnica o l'enjòc del sègle, considèra que la tecnica aviá cambiat d'estatut: arrestèt d'èsser « un vast ensems de mejans assignats cadun a una tòca », passèt per « mitan d'esperel enrodant » per venir « un fenomèn completament autonòma (…) escapant de contunh al contraròtle de l'òme e fasent pesar sus el un grand nombre de determinacions ». Ellul presisa se pòt pas criticar la tecnica sens se referir a de consideracions metafisicas: «Es pas la tecnica que nos asservís mas lo sacrat transferit a la tecnica .»

«Lo transumanisme es mai qu'una simpla cresença abstracha que siam sul punt de transcendar nos limitacions biologicas mejans la tecnologia. Es tanben un ensag per tornar avalorar la definition entièra de l'èsser uman cossí la concebem abitualament», dich lo filosòf transumanista Nick Bostrom. «es un engatjament a entreprendre un apròche constructiu e a long tèrme al subjècte de nòstre novèla situacion.»

Mai recentament, Jacques Attali, dins Una brèva istòria de l'avenir, paregut en 2006, vei dins lo transuman la pòrta de sortida de l'iperempèire, un mond caotic que descriu coma dominat per las mutacions tecnologicas e desbocant cap un conflicte generalizat vèrs 2050.

Luses e raices umanistas

Seguent l'influéncia politica, filosofica e morala de las Luces, subretot del movement utilitarista, lo transumanisme cerca de bastir dempuèi de la basa de coneissenças globalas, pel ben de l'ensems de l'umanitat.

Derivat en partida de la tradicion filosofica de l'umanisme secular, lo transumanisme afirma que los umans deurián pas èsser vists coma lo « centre » de l'univèrs moral, e qu'i a pas de fòça subrenaturala que guida l'umanitat. Alara qu'es un movement fòrça diversificat, lo transumanisme va cap a l'usatge d'arguments racionals e d'observacions empiricas de fenomèns naturels. De fòrça biais, los transumanistas prenon partida dins una cultura de sciéncia e de rason, e son guidats per de principis de valorizacion de la vida.

Subretot, lo transumanisme cerca a aplicar la rason, la sciéncia e las tecnicas dins la tòca de lutar contra la pauretat, la malautiá, l'andicap, la malnutricion e los govèrns dictatorials pel mond. Fòrça transumanistas lausan activament lo potencial qu'ofrisson las tecnicas futuras e los sistèmas socials inovants per melhorar la qualitat de la vida, tot permetent a la realitat fisica de la condicion umana de satisfar las promessas d'egalitat legala e politica eliminant las barrièras congenitalas mentalas e fisicas.

Al dela de l'umanisme

Lo transumanisme pretend qu'existís un impératiu etic per que los umans cercant lo progrés e lo melorament. Se l'umanitat intra dins una fasa postdarwiniana de l'existéncia, ont los umans contraròtlan l'evolucion, alara las mutations aleatòrias serán remplaçadas per de cambiaments guidats per la rason, la morala e l'etica.

Per aquò, los transumanistas s'engatjan dins d'apròches interdisciplinaris per comprendre e evaluar las possibilitats per passar las limitacions biologicas. Aquò inclusís l'usatge de fòrça domènis e sosdomènis de la sciéncia, de la filosofia, de l'istòria naturala e de la sociologia.

Poesia e transuman

En mai de 2009, Serge Venturini publiquèt dins son ueiten libre, escrich entre la poetica del postuman (2000-2007) e le jornal del Transvisible (2007-2009), son tresen libre d'Esclats : La poetica del transuman (2003-2008) qu'es «coma una dobertura, pels parets de l'obscurantisme e de la coardiá. Contra la mensorga organizada». Aquel libre es una grasa, per «una traversada de las resisténcias poeticas, transistoricas tanben coma transumainas», segon Philippe Tancelin. — Una crida cap a autra causa. »

Manifèsts transumanistas

La primièra declaracion transumanista foguèt formulada par FM-2030 dins son Upwingers Manifesto en 1978, coma una vista optimista de l'avenir e una referéncia a l'idèa politica que ni l'esquèrra ni la drecha balharan pas los cambiaments necessaris a un avenir positiu.

En 1990, un còdi mai formal e concrèt pels transumanistas libertarians prenguèt la forma dels Principis transumanistas d'Extropia (Transhumanist Principles of Extropy), l'extropianisme essent una sintèsi del transumanisme e del neoliberalisme.

E, fin finala, en 1999, l'Associacion transumanista mondiala, que los membres son gaireben totes de centristas convincuts de las vertuts de la democracia liberala, redigiguèt e adoptèt la Declaracion transumanista (Transhumanist Declaration):

1. L’avenir de l’umanitat será radicalament transformada per la tecnologia. Envisajam la possibilitat que l’èsser uman pòsca subir de modificacions, coma lo rejoveniment, lo creis de son intelligéncia amb de mejans biologics o artificials, la capacitat de modular lo seun estat psicologic, l’abolicion de la sofrença e l’exploracion de l’univèrs.
2. Se deuriá menar de recercas metodicas per comprene aqueles futurs cambiaments e tanben lors consequéncias de long tèrme.
3. Los transumanistas creson que, essent mai sovent obèrts al subjècte de tecnicas novèlas e las adoptant, favorizaram lor utilizacion a bèl exprèssi al luòc d’ensajar de las enebir.
4. Los transumanistas recomandan lo drech moral, per aqueles qu'o vòlon, d'utizar la tecnologia per far créisser lors capacitats fisicas, mentalas o reproductiças e d’èsser encara mai mèstres de la lor vida. Desiram espelir en transcendéncia las nòstras limitas biologicas actualas.
5. Per planificar l’avenir, es imperatiu de prene en compte l’eventualitat d'aqueles progresses espectaculars en matèria de tecnicas. Seria catastrofic qu'aqueles avantatges potencials capiten pas a se materializar a causa de la tecnofobia o d'enebicions inutilas. E mai, seriá egalament tragic que la vida intelligenta desaparesca en seguida d’una catastròfa o d’una guèrra fasent apèl a de tecnicas de punta.
6. devem crear de forums ont los engenhs poirán debatre en tota racionalitat de çò que deuriá èsser fach e tanben d’un òrdre social ont se poirá realizar de decisions responsablas.
7. Lo transumanisme englòba fòrça principis de l’umanisme modèrne e recomanda lo ben èsser de tot çò qu'a de sentiments que venon d’un cervèl uman, artificial, postuman o animal. Lo transumanisme apièja cap de politician, partit o programa politic.
8. Recomandam una libertat larga de causida al subjècte de las possibilitas de melhorament individualas. Aquelas inclusisson las tecnicas que poirián èsser desvelopadas per melhorar la memòria, la concentracion, l'energia mentala; De terapias permetent d'aumentar la durada de vida, o d'influenciar la reproduccion; La crioconservacion, e fòrça d'autras tecnicas de modificacion et d'aument de l'espècia umana.

Google e lo transumanisme

Dempuèi d'annadas, Google venguèt un dels principals parinatjaires del movement transumanista, coma pel sosten financièr massiu de las NBIC e per l'engatjament, en decembre de 2012, dins de son equipa dirigente de Raymond Kurzweil, teorician del transumanisme e de la Singularitat tecnologica. L'ambicion del gigant d'internet es obèrtament de capitar a aplicar son modèl de capitada dins lo domèni de las tecnologias de l'informacion a aquel de las tecnologias de la santat, per melhorar la qualitat e de perlongar la durada de la vida umana, entre autre en capitant a far de son celèbre motor de recerca la primièra e mai performanta de las intelligéncia artificiala. Dins la meteissa dralha d'aquela progression cap a una umanitat totjorn mai connectada e intelligenta, Google desvolpa las Google Glass amb realitat agmentada o las Google Car de conducha autonòma e fondèt en setembre de 2013 l'entrepresa Calico amb per desfis la luta contre lo vielhum e las malautiás associadas amb lo projècte de Tuar la mòrt.

Criticas

Una partida de la comunautat scientifica classifiquèt qualques elements del transumanisme dins las sciéncias marginalas. La nocion de desvolopament uman e d'autres subjèctes ligats faguèron de controvèrsias. La critica del transumanisme prenguèt doas direccions diferentas: una critica pragmatica al subjècte dels objectius d'aquel corrent e una critica morala dels principis del transumanisme.

Lo Center for Genetics and Society creèt en 2001 als EUA a per objècte principal de s'opausar al projècte transumanista, coma aquel del clonatge uman.

Lo sociològ Max Dublin acusa las prediccions del transumanisme d’èsser fanatics, scientistas, e nihilistes e vei de parallèls possibles amb de religions milenaristas e las doctrinas comunistas.

Kevin Kelly del periodic Wired declara que l’optimisme dels transumanistes es degut a lor desir d’èsser salvat de la lor mòrt.

L'Associacion Internacionala Jacques Ellul, mai precisament lo Grop Marselha Ais, animèt en 2011-2012 un grop de reflexion portant sus una critica del transumanisme dempuèi lo concèpte d'autonomia de la tecnica, desvolopar per Jacques Ellul a partir de 1954 dins son libre La tecnica o l'enjòc del sègle.

« Jogar a Dieu »

Las criticas fasent referéncia a l’idèa que los transumanistas jogarián a Dieu ven de fonts divèrsas, religiosas ou non.

Une declaracion del Vatican de 2002, titulada « Comunion e servici, las personas umanas creadas a l'imatge de Dieu » ditz que « cambiar l’identitat genetica de l’òme, coma persona umana, per la produccion d’un èsser infrauman es radicalament imoral » apodent que « la creacion d’un subreòme o d’un èsser espirital superior » es « impensable » perque lo vertadièr melhorament pòt arribar sonque per l'experiéncia religiosa e la theosis .

Incertituds sus las manipulacions geneticas

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Arguments del « esprés de la carn » e « paur de la mòrt »

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Jean-Claude Guillebaud vegèt dins lo projècte transumanista un òdi de la carn e del còs que denóncia coma una fòrma novèla de pudibonderia: «Un pauc pertot, lo còs es atal presentat coma una anticalha embarrassanta, simbòl de finitud, de fragilitat e de mòrt. A mots cobèrts, es de segur una nòva pudibonderia scientista que se debana. Torna plan curiosament amb lo rigorisme de la Gnosa dels primièrs sègles que los Paires de la Glèisa avián combatut. Aquela neopudibonderia scientista apond atal sos efièchs a la retractacion, ela tanben puritana, perceptibla dins lo camp religiós.»

Imposicion d'una subredicha tecnologica… al nom del bonaür

Segon los intellectuals se situant al la seguida de Jacques Ellul, coma l'escrivan Jean-Claude Guillebaud, qu'èra son escolan:

« Lo transumanisme ven colomar l'escart existissent entre las realizacions tecnicas que l’òme se mostrèt capable pendent l’Istòria e l’infirmitat murtrièra de son caminament etic, moral e politic. Quitament se los seus adèptes se ne defendon, se presenta coma una escatologia (del grèc eskhatos, « darrièr », e logos, « discors »), es a dire una anóncia de las fins ­darrièras de l’òme e del mond. (…) Lo tèrme tecnoprofèta sortís (donc) pas exclusivament de l’ironia (perque) fa referéncia a de reflexions venent d’esperits brilhants, de sabents reconeguts, d’intellectuals diplomats. (…) Lo prefixe « tecno » mòtra lo fach que los profètas en question se fisan a la tecnica – e sovent pas qu'a ela – per remediar als malaürs del mond e temperar la desesperança dels òmes. »

Mai generalament, los ellulians considèran que lo concèpte transumanista de singularitat torna a la tèsi defenduda per Ellul a partir de 1954 (dins son obratge La Tecnica o l'Enjòc del sègle, segon que la tecnica es venguda un fenomèn totalament autonòma: l'òme definís pas mai los objectius que ne contraròtla pas las consequéncias.

Al subjècte de « l'imperatiu edonista » defendut pel transumaniste David Pearce , los ellulians i veson pas qu'una manifestacion de « l'ideologia del banaür », atal qu'Ellul la definiguèt en 1967 dins son libre Metamorfosa del borgés . Ideologia qu'atal se pòt resumir: se los òmes daisson entièrament carta blanca a la tecnica, es dins una tòca que s'avoan pas encara a eles meteisse, encara mens a altrú, aquela d'afirmar lor volontat de poténcia. Mas per la daissar s'exprimir tot en conservant lor bona consciéncia, justifican lo desvelopament tecnic par la quèsta de lor propri bonaür, aquel essent comprés al sens estrech del tèrme: lo confòrt estrictament material. Los ellulians considèran donc que lo transumanisme posa sos fondaments dins l’utilitarisme, per aquel « lo critèri de tota accion es çò que maximiza lo bien èsser global ».

Segregacion genetica

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Dins lo domèni de la performança esportiva, lo progrés dins l'identificacion del genòm uman anoncia al començement dels ans 2010 l'aveniment del dopatge genetic. L'impossibilitat, per l'ora, de ne detectar la practica fa pensar que se crea une categoria de « superesportius », separada dels autres non modificats.

Imoralitat e desumanisacion

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Dins la revista Étvdes, Jean-Michel Besnier explica : «La tecnolatria es lo simptòma d'aquela fatiga d’èsser se, diagnosticada pels sociològs dempuèi Alvin Toffler dins las societats ipertecnologizadas. Mai nos sentirem impuissants e desprimats, mai seram tentats de nos tornar cap a la maquinas.»

Guèrra eugenica

De criticas predison de guèrras eugenicas, lo retorn a una discriminacion genetica sostenguda pels govèrns en violacion dels Drechs umans, inclusissent d'esterilizacions obligatòrias de personas amb de decas geneticas, l'eutanasia e la segregacion raciala o lo genocidi de raças jutjadas inferioras, eca. George Annas e Lori Andrews son de personalitats que volgava avisar contra de talas perspectivas.

La majoritat de las organizacions transumanistas condemnan oficialament l'obligacion e la coercicion. Evòcan alara la possibilitat d'un eugenisme liberal o egalitari.

Menaças existencialas

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Article detalhat: Guèrra contra las maquinas.

Question existenciala: lo film Gattaca expausa la luta d'un òme non transformat, amb sas decas e sas qualitats, dins un mond o lo melhorament biotecnologic venguèt la règla.

Aquel subjècte es presentat par de distopias al cinema: tanben nomenat « l'argument Terminator », en referéncia au film del meteis nom ont una intelligéncia artificiala planetària venguda conscienta, Skynet, decidís d'exterminar l'umanitat per evitar d'èsser « desconnectada » pels seus creators. Vejatz tanben la trilogia Matrix o I, Robot.

Annèxes

Bibliografia (fr)

• Jean-Michel Truong, Totalement inhumaine, Le Seuil, 2001, ISBN: 978-2-8467-1017-6
• Dominique Lecourt, Humain, post humain, PUF, 2003, ISBN: 978-2-1305-3054-1
• Dominique Babin, PH1 : Manuel d'usage et d'entretien du post-humain, Broché, 2004, ISBN: 978-2-0821-0279-7
• (fr)Rémi Sussan, Les Utopies post humaines, Omniscience, 2005 ISBN: 978-2-9160-9701-5
• Eric de Riedmatten, sègle XXI - Les innovations qui vont changer notre vie, Broché, 2005, ISBN: 2841877248
• Ray Kurzweil, Terry Grossman, Serge Weinman, Serons-nous immortels ? : Oméga 3, nanotechnologies, clonage…, broché 2006, ISBN: 978-2-1004-9419-4
• Dan Grace, « Le meilleur des mondes transhumanistes », L'Écologiste n^o , sept-oct-nov. 2006, p. 15-16
• Jean-Pierre Béland et al., L'Homme biotech : humain ou posthumain ?, Broché, 2006, ISBN: 978-2-7637-8348-2
• Ray Kurzweil, Adeline Mesmin, Humanité 2.0 - La bible du Changement, 2007, ISBN: 978-2-9162-6004-4
• Olivier Dyens, La condition posthumaine, Flammarion, 2008, ISBN: 978-2-0812-1136-0
• Serge Venturini, Éclats d’une poétique du devenir transhumain, L’Harmattan, 2009, ISBN: 978-2-296-09603-5
• Jean-Michel Besnier, Demain les posthumains, Hachette, 2009, ISBN: 978-2-0123-7373-0
• Zosj Aabram, Idée (fiction), Z.A. Éditions, 2011, ISBN: 978-2-9537931-0-9
• Jean-Claude Guillebaud, La vie vivante. Contre les nouveaux pudibonds, Les Arènes, 2011, ISBN: 978-2-3520-4139-9
• Marina Maestrutti, Les imaginaires des nanotechnologies. Mythes et fictions de l'infiniment petit, Vuibert, 2011, ISBN: 978-2-311-00475-5
• Geneviève Férone e Jean-Didier Vincent, Bienvenue en transhumanie, Grasset et Fasquelle, 2011, ISBN: 978-2-246-74961-5
• Monique Atlan e Roger-Pol Droit, Humain, Flammarion, 2012, ISBN: 978-2-081-24908-0

Thèse

Articles connèxes

• Intelligéncia artificiala
• Debat sus las nanotecnologias
• Ingenheria del paradís
• Justícia De Thézier
• Postuman
• Associacion francesa transumanista

Ligams extèrnes (fr)

• Qu’est ce que le transhumanisme?, Association transhumaniste mondiale.
• Transhumanistes sans gêne, par Frédérique Roussel et Marie Lechner, Libération (écrans).
• Qui sont les transhumanistes ?, par Thibaut Dubarry et Jérémy Hornung, Sens public.
• Pourquoi lutter pour une durée de vie beaucoup plus longue ?, par Didier Coeurnelle, Heales.
• Dossier sur le Transhumanisme du blog Cobloging