Timòr Èst : Diferéncia entre lei versions

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Contengut suprimit Contengut apondut
Linha 46 : Linha 46 :
=== Lo periòde indonesian ===
=== Lo periòde indonesian ===


Lo procès d'independéncia foguèt marcat per de violéncias (460 mòrts) entre moderats, desirós de mantenir de liames ambé [[Portugal|Portugau]], e independentistas radicaus gropant au sen dau [[Frònt revolucionari per l'independéncia dau Timòr Orientau]] (Fretilin). En novembre de [[1975]], lo [[Frònt revolucionari per l'independéncia dau Timòr Orientau|Fretilin]] prenguèt l'avantatge sus sei rivaus e proclamèt l'independéncia lo 28. Pasmens, tre lo 7 de decembre, [[Indonesia]] decidèt d'ocupar l'anciana colonia.
Lo procès d'independéncia foguèt marcat per de violéncias (460 mòrts) entre moderats, desirós de mantenir de liames ambé [[Portugal|Portugau]], e independentistas radicaus gropant au sen dau [[Frònt revolucionari per l'independéncia dau Timòr Orientau]] (Fretilin). En novembre de [[1975]], lo [[Frònt revolucionari per l'independéncia dau Timòr Orientau|Fretilin]] prenguèt l'avantatge sus sei rivaus e proclamèt l'independéncia lo 28. Tre lo 7 de decembre seguent, [[Indonesia]] decidèt d'envaïr l'anciana colonia que venguèt oficialament una província indonesiana. Pasmens, l'[[ONU]] refusèt de reconóisser l'annexion.

Lo [[Frònt revolucionari per l'independéncia dau Timòr Orientau|Fretilin]] resistiguèt militarament fins a [[1988]] e foguèt batut a l'eissida d'operacions murtrieras que causèron la mòrt d'au mens {{formatnum:200000}} abitants. Lo movement contunièt alora de luchar au nivèu politic maugrat l'arrestacion de son cap, [[José Alexandre Gusmão]], en [[1992]]. Sièis ans pus tard, après la casuda dau regime de [[Suharto]], [[Indonesia]] acceptèt l'organizacion d'un referendum sus l'independéncia organizat per lei [[ONU|Nacions Unidas]]. En despiech d'operacions de terror ({{formatnum:1400}} mòrts) organizadas per de soudats e de paramilitars indonesians, la populacion votèt en favor de l'independéncia que foguèt reconeguda per [[Jakarta]] en octòbre de [[1999]].


=== L'independéncia ===
=== L'independéncia ===

Version del 1 octobre de 2016 a 10.00

Timòr Èst
Repúblika Demokrátika Timór Lorosa'e
República Democrática de Timor-Leste
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
bandièra blason
(Detalhs) (Detalhs)
Devisa nacionala : Unidade, Acção, Progresso
Imne nacional : {{{imne}}}


Capitala Dili (48 731 abitants - 2000)
Superfícia 15 007 km²
Populacion
Densitat
1 100 000 (2007)
75,3 ab./km²
Independéncia
- Jorn
-Reconeguda
(de Portugal)
28 de novembre, 1975
20 de mai de 2002
Ora UTC+9
Còde telefonic +670

Timòr Èst (en tétun Timór Lorosa'e, en portugués Timor-Leste) es un estat d'Asia del Sud-Èst dins la part orientala de l'illa de Timòr.

La siá capitala es Dili.

Lo gentilici es timorés -esa.

Geografia

Istòria

Lo periòde portugués

Insulíndia dins lo corrent dau sègle XIX.

Se la mitat orientala de Timòr es poblada per d'èssers umans dempuei au mens 42 000 ans (bauma de Jerimalai), son istòria es mau coneguda avans l'arribada dei Portugués, interessats per la fusta de sandau, en 1520. Prenguèron oficialament lo contraròtle de l'illa en 1596 mai se turtèron ai Neerlandés fins a un acòrd de partiment signat en 1859. Aqueu tractat laissava la mitat occidentala entre lei mans dei País Bas e la partida orientala sota contraròtle portugués. Pasmens, en causa de son alunchament e sa talha pichona, Portugau s'interessèt gaire a sa colonia durant lo sègle XX.

En genier de 1942, lei Japonés desbarquèron sus l'illa. En despiech de la neutralitat de Lisbona, n'ataquèron lei doas mitats. De combats saunós (aperaquí 50 000 civius tuats) s'acabèron en febrier de 1943 per una victòria japonesa. En 1945, Portugau tornèt prendre lo contraròtle dau Timòr Orientau. Après son independéncia, Indonesia, que se considerava coma l'estat successor deis Índias Neerlandesas, revendiquèt pas lo Timòr Orientau. Lisbona ne gardèt donc lo contraròtle fins a 1975 quand lo país donèt l'independéncia a sei colonias après la Revolucion dei Garòfles.

Lo periòde indonesian

Lo procès d'independéncia foguèt marcat per de violéncias (460 mòrts) entre moderats, desirós de mantenir de liames ambé Portugau, e independentistas radicaus gropant au sen dau Frònt revolucionari per l'independéncia dau Timòr Orientau (Fretilin). En novembre de 1975, lo Fretilin prenguèt l'avantatge sus sei rivaus e proclamèt l'independéncia lo 28. Tre lo 7 de decembre seguent, Indonesia decidèt d'envaïr l'anciana colonia que venguèt oficialament una província indonesiana. Pasmens, l'ONU refusèt de reconóisser l'annexion.

Lo Fretilin resistiguèt militarament fins a 1988 e foguèt batut a l'eissida d'operacions murtrieras que causèron la mòrt d'au mens 200 000 abitants. Lo movement contunièt alora de luchar au nivèu politic maugrat l'arrestacion de son cap, José Alexandre Gusmão, en 1992. Sièis ans pus tard, après la casuda dau regime de Suharto, Indonesia acceptèt l'organizacion d'un referendum sus l'independéncia organizat per lei Nacions Unidas. En despiech d'operacions de terror (1 400 mòrts) organizadas per de soudats e de paramilitars indonesians, la populacion votèt en favor de l'independéncia que foguèt reconeguda per Jakarta en octòbre de 1999.

L'independéncia

Cultura

Liames intèrnes

Bibliografia

Nòtas e referéncias


Wikimedia Commons prepausa de documents multimèdia liures sus Timòr Èst.