Blason

En eraldica, lo blason es l'ensemble format d'un escut e dels ornaments exteriors descrit dins lo blasonnement d'un portaire. L'escut se limita al supòrt del blason, tradicionalament utilizat coma targa a l'Edat Mejana. Existís una certana ambigüitat de l'emplec dels tèrmes «blason», «escut d'armas» e «armas», que foguèron utilizats de faiçon intercambiabla pel passat. Per metonimia, tiba a confondre los tres concèptes qu'an una signafication espicifica. Pasmens, blason es tèrme generic per definir tota tipologia de representacion eraldica.

Lo blason es destinat a identificar de linhatges o familhas determinadas egalament utilizat coma simbòl de comunas, regions, estats o d'unas corporacions e organizacions. L'usatge del blason se difusèt amb los torneges e las crosadas, mentre que los insignes eraldics apareguèron en çò de la noblesa dins la segonda mitat del sègle xii.

Etimologia

Lo mot «blason» (prononciat: /blaˈzu/) deriva de l'occitan ancian blezọṉ, blizọṉ (amb las variantas bleso, bliso, blezon, blizon, blezo), eissit del latin *blaso.

Usatge

La codificacion rigorosa del blason met en acte l'estructuracion dels elements pertinents a son usatge. Prennat ne compta de la variabilitat dels blasons et de las interpretacions divergentas dels eraldistas, podèm distinguir las seguentas unitats:

• escut: supòrt supòrt sul qual lo blason es produit.
• armas: insigne bastit d'un blason sostengut per una seria d'ornaments exterioras a l'escut, avent per tòca de soslinhar lo reng e la foncion de son proprietari.
• blasonament: descripcion del blason, o d'una arma, en foncion de las leis organicas citadas.

Articles connèxes

• Eraldica
• Bandièra
• Logotip
• Vexillologia

Bibliografia

• Bertero, Alban. Diccionari eraudic illustrat occitan-francés. Alcor Editions. 
• Bertero, Alban. Blasonar en occitan. Lexique occitan de l'héraldique. Alcor Editions. 

Nòtas e referéncias

• Wikidata: Q14659
• Multimedia: Coats of arms