Montlesun d'Armanhac

Vilatge d'Occitània

Montlesun d’Armanhac
Monlezun-d'Armagnac

L'ostau de comuna e l'escòla dens lo castèth.

Geografia fisica

Coordenadas

43° 49′ 32″ N, 0° 08′ 52″ O

Superfícia

6,48 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

126 m
100 m
70 m

Geografia politica

Gasconha

França

Condòm

Gran Baish Armanhac (Nogaro abans 2015)

Intercom
243200409

CC deu Baish Armanhac

Cònsol

Philippe Sauques
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

201 ab.

Evolucion de la populacion

204 ab.

Densitat

31,02 ab./km²

Autras informacions

Còde postal

32240

Còde INSEE

32274

Montlesun d’Armanhac^[1]^[2]^,^[3]^,^[4]^,^[5] o Montlasun d’Armanhac^[6] (Monlezun-d'Armagnac en francés) qu'ei ua comuna occitana de Gasconha situada dens lo departament de Gers e la region d'Occitània, ancianament de Mieidia-Pirenèus.

Geografia

Comuna situada en Armanhac sus l'Izaute.

Toponimia

Segon Dauzat e Rostaing, Montlesun qu'ei format de Mont, qui pòt representar ua simpla tuca [Montlesun qu'ei sus ua sèrra], e deu nom ancian deu vilatge, donc *Lesun, a comparar a Laudun, Lausun, etc, mès Albèrt Dauzat (qui redigic la letra L mes pas la letra M pr'amor de la mòrt) en hè pas explicitament l'equivalent d'aqueths noms ^[7], probablament pr'amor deu vocalisme de la prumèra sillaba. Negre que horneish la medisha explicacion : mont + nom d'òme Laucus + gallic dunum^[8].

Los noms de tipe Lausun o benlèu Laudun que serén formats d'un compausat gallic, qui se trobaré tanben a Loudun (Lauzdunensis vicaria en 850, Laucidunensis en 895, Losdunum en 1059 ^[9] e a Montliausut (ancian Montlausun). Aqueth compausat qu'ei format, segon la tradicion toponimica, d'un nom gallic d'òme *Laucos e de dūnon (latinizat en dunum), « ciutadèla, hortalessa »; per explicar -z- e pas -d- dens quauques cas com Lausun, lo compausat que's degoc contractar lèu ^[10], o que cau supausar meilèu ua pèrda aboriva deu sentiment de la composicion. Aquò que vau tanben per (Mont)lesun se son origina ei la medisha.

En realitat qüate noms de dūnon dab un nom de persona *Laucos qu'ei absent de tot aute toponime, qu'ei inversemblable. Aquí probable perqué Delamarre, qui accèpta Lauci-dūnon (o Lauco-dūnon) se guarda ben de precisar que lo prumèr element ei un nom d'òme e cita pas *Laucos dens son indèx deus noms de personas ^[11]. Per Lausun, que i a una atestacion deu sègle XII, Leuzuno ^[12], qui mia a ua auta possibilitat, leuco-dūnon (leucos, « blanc, clar, lusent > eslambrec »). Com que sia, a Lausun, eu- e au- pretonics que donan lo medish resultat [ow], mas aquò qu'èra benlèu diferent a l'Edat Mejana. Empacha pas que se passa aisidament d'un a l'aute. Mas aquò vòu pas dire que tots los Lausun/Laudun venen de leuco-dūnon. (Mont)lesun qu'a un vocalisme en e e pas en a, çò qui poderé anar dens lo sens d'un adjectiu leuco-, si l'origina ei la medisha.

Dens lo cas particular de Montlesun, ei pas l'opinion de Delamarre, qui explica (Mont)lesun per lugu-dūnon, donc compausat de dūnon e deu nom deu diu suprème deus Cèltas, Lugus ^[13]. Mès foneticament lugu- conven milhor que lauco- o leuco- ? Cèrtas, lugu- que's pòt simplificar en luu-, puish en lu- , e lu-dūnon, dab dus u, que pòt miar a ua dissimilacion (u > e). Mès tot aquò que demòra condicionau. Dens la practica, que sembla mauaisit de diferenciar dab certitud los resultats de lugu-dūnon e los de leuco-dūnon o deu tradicionau e dobtós lauco-dūnon; lo prumèr que pòt tanben donar un diftongue en prumèra sillaba.

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat	Qualitat
2020	2026	Philippe Sauques
2014	2020	Christiane Benessia	Retirada de l'Armada de l'Aire
març de 2008	2014	Philippe Sauques
març de 2001	2008	Jean Soubabère
	2001
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 201, totala:

266

223

272

324

311

320

347

338

358

366

407

388

409

402

403

413

406

392

389

356

318

296

284

260

248

267

280

263

239

259

235

205

194

192

189
197

2009

2010

193
199

198
204

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion qu'èra de 201 abitants e la densitat qu'èra de 31,02 ab/km².

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas dab la comuna

Véser tanben

Comunas de Gers

Ligams extèrnes

Nòtas e referéncias

↑ Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Montlesun d'Armanhac».
↑ Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3.
↑ «Toponimia occitana».
↑ Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
↑ Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
↑ «Grafia d'après la mapa de las comunas de Gers en gascon». del siti oficial del departament de Gers. (fr)
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 465 e 390
↑ Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, 1990-98, vol. I, p. 174, par. 2754
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 173
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 390
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 173, 300, 352
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Lot-et-Garonne, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2012, p. 154
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 183 e 358

Portau de Gasconha

[1] Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Montlesun d'Armanhac».

[2] Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3.

[3] «Toponimia occitana».

[4] Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».

[5] Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».

[6] «Grafia d'après la mapa de las comunas de Gers en gascon». del siti oficial del departament de Gers. (fr)

[7] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 465 e 390

[8] Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, 1990-98, vol. I, p. 174, par. 2754

[9] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 173

[10] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 390

[11] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 173, 300, 352

[12] Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Lot-et-Garonne, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2012, p. 154

[13] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 183 e 358

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]