Cadelhan de Savés

Aqueth article qu'ei redigit en gascon.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Cadelhan de Savés
Cadeillan
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa Sent Pèir e Sent Pau.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 25′ 19″ N, 0° 50′ 53″ E
Superfícia 4,26 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
247 m
220 m
177 m
Geografia politica
País  Gasconha
Contrada Savés (Comenge Armas de Comenge)
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
32
Gers Armas deu Departament de Gers
Arrondiment
321
Aush
Canton
3213
Vath de Sava (Lombers abans 2015)
Intercom
243200599
CC deu Savés
Cònsol Denys Granier-Deferre
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
63 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

66 ab.
Densitat 15,02 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Cadeillanais, Cadeillanaises (en francés)
Còde postal 32220
Còde INSEE 32069

Cadelhan de Savés[1][2],[3],[4],[5] (Cadeillan en francés) qu'ei ua comuna gascoa d'Occitània situada dens lo departament de Gers e la region d'Occitània, ancianament de Mieidia-Pirenèus.

Geografia[modificar | Modificar lo còdi]

Comunas a l'entorn.

Toponimia[modificar | Modificar lo còdi]

Cadelhan que sembla venir d'un nom gallo-roman (o gallic) Catilios (latinizat en Catilius), dab lo sufixe latin -anum (o son equivalent celtic -anon [6],[7]. Pr'aquò, Xavier Delamarre utiliza aqueth sufixe sonque peus noms deu tipe Cadilhac [8]. Los Féniés considèran Catilius (fòrma latina deu medish nom) com latin [9] e Dauzat destria Catĭlius ( > Cadelhan) e Catīlius ( > Cadilhac), separacion qu'es benlèu un pauc per arren (castrum Cadelionense, au sègle XI, es vengut Cadilhon a las epòcas recentas, çò qu'eth-medish constata implicitament [10]). Cadelhan qu'èra donc probablament una anciana grana propietat antica qui avè per mèste Catilios (o Catilius).

Istòria[modificar | Modificar lo còdi]

Administracion[modificar | Modificar lo còdi]

Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 2026 Denys Granier-Deferre    
2014 2020 Nathalie Crescent divèrs esquèrra  
març de 2001 2014 Bernard Braem divèrs dreta  
  2001      
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia[modificar | Modificar lo còdi]

modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 64, totala:

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
118 155 211 196 214 230 206 225

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
196 195 188 165 166 182 167 161 151

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
145 139 139 109 118 118 114 107 92

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
92
69
46
48
48
72
74
74
74
75
2009 2010
74
75
73
74
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion qu'èra de 63 abitants e la densitat qu'èra de 14,79 ab/km².

Lòcs e monuments[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna[modificar | Modificar lo còdi]

  • Jean-Marie Bellet, ancien directeur général des conserveries La Maison de Cadelhan Savés, spécialisée dans l'élaboration de foie-gras.

Véser tanben[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas e referéncias[modificar | Modificar lo còdi]

  1.  Grafia d'après la mapa de las comunas de Gers en gascon. del siti oficial del departament de Gers. (fr)
  2. Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3. 
  3.  Toponimia occitana.
  4. Congrès permanent de la lenga occitana. . Top'Òc: Diccionari toponimic occitan.
  5. Institut d'Estudis Occitans. . BdTopoc–Geoccitania.
  6. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 19
  7. Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, 1990-98, vol. I, p. 603, par. 9822
  8. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 109
  9. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 117
  10. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 129